Thursday, July 07, 2022

πρωινές σκέψεις


 

Ίσως κάποτε σε βρω αέρινη να απολαμβάνεις τη δροσιά της φύσης.  Με ένα καφέ,  καθισμένη σε μια μεταλική καρέκλα πλάι σε ένα τραπεζάκι,  ή ξαπλωμένη με το φόρεμα σου να αφήνει ελεύθερα τα γόνατα κι ένα ψάθινο καπέλλο να σε προστατεύει από τον ήλιο.  Θα σου φέρω ένα βιβλίο,  από εκείνα που προτιμάς,  λίγο ψυχολογία,  πολύ μυστήριο και πολλές σελίδες για να χορτάσεις από σασπένς,  περιγραφές και ιστορία.  Οι ιστορίες μυστηρίου κάνουν τις σκέψεις να φεύγουν από την καλοκαιρινή τεμπελιά που φέρνει η ζέστη. 

No comments:

Post a Comment

το αλάτι κι μπαμπάς μου

Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι.  Ήμουν πολύ μικρή,  όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...