Monday, November 28, 2022

κάτι παραπάνω από ομορφιά


 

Μ'αρέσει όταν παρατηρώ αυτό το γαλήνιο,  χορτάτο βλέμμα,  στο πρόσωπο των ερωτευμένων νέων ανθρώπων.  Τα δάχτυλα του χεριού του ενός,  που ενώνονται με τα δάχτυλα του χεριού του άλλου.  Και μοιάζουν σα να κουμπώνουν  εδώ και αιώνες,  απλά τώρα το σύμπαν μέσα από τις δικές του συμπτώσεις,  τους χάρισε την επιλογή να γνωριστούν.

3 comments:

  1. Τα οφέλη του blog (ανάπτυξη σκέψεων, σχέσεων, φιλίες…κλπ) τα γνωρίζουμε. Η επιλογή από θετικές ή αρνητικές συνέπειες είναι απλά στο χέρι μας. Υπάρχουν και αυτοί που βλέπουν τους bloggers σαν αντιπάλους, εξ αυτού και τα αρνητικά σχόλια, που κάποιες φορές είναι απλά δηκτικά και άλλες φτάνουν να γίνουν κακόβουλα. Βοηθάει μια αναδρομή σε άλλες εποχές, με αναμνήσεις που φέρνουν χαρά ή θλίψη, μοίρασμα σκέψεων καταγεγραμμένες στις σελίδες του blog. Στις ψυχές μας όμως τι κατάλοιπα άφησαν; Και βέβαια θα συμφωνήσω πως αν είναι να γράψεις ένα αρνητικό σχόλιο…καλύτερα να μην γράψεις τίποτα.
    Στέλλα φιλιά, Καλό απόγευμα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κοίτα να δεις Αννίκα μου, σε όλες τις κοινότητες υπάρχουν πάντα οι μεν και οι δε. Εν τέλει αυτοί που ταιριάζουν κι αυτοί που μυρίζονται από μακριά και φεύγουν για να μη συναντηθούν. Αυτό πιστεύω ότι είναι όλο. Ανταγωνισμός γιατί να υπάρχει; Ποιός ο λόγος; Δεν κερδίζουμε κάτι εδώ μέσα, εμείς τουλάχιστον.
      Ναι συμφωνώ, αν και το θέμα μου δεν είναι τα αρνητικά σχόλια, αλλά μια που το θέτεις απαντώ, συμφωνώ στο να μην υπάρχει αρνητικότητα στα σχόλια. Έχω πάψει να σχολιάζω εδώ κι εκεί. Και στα blogs που έτσι κι αλλιώς είναι ελάχιστα, ακόμη περισσότερο στο facebook.
      Πολλές φορές ξεκινάω να γράψω κάτι και μετά λέω ''άσε με φίλε μου που θα σου φτιάξω εγώ τη σελίδα''. Γιατί ο γραπτός λόγος είναι δύσκολος και επειδή ξέρω ότι ο άλλος δεν θα δεχτεί την άλλη άποψη.
      Έτσι κι αλλιώς τα blogs μας είναι πολύ προσωπικά.
      Οπότε ας μένει ο καθένας στις σκέψεις του όποιες κι αν είναι αυτές.
      Από σχόλια αυτά που ''φοβήθηκα'' πιο πολύ ήταν τα σχόλια αγνώστων. Αλλά κι αυτοί στην τελική, ήρθαν, είπαν, έφυγαν.
      Για να τελειώσω, θα ήταν άδικο να πω ότι είχα αρνητικά σχόλια στη διάρκεια του blog μου. Ελάχιστα τέτοιο θέμα είχα. Δεν το θυμάμαι καν.
      Και ζητώ συγνώμη αν και όποτε υπήρξα εγώ αρνητική λόγω προσωπικής κακής διάθεσης.
      Νομίζω πως με όποιον ταιριάξαμε κάναμε ωραίες κουβέντες..
      σταματώ εδώ
      καλό σου βράδυ :)

      Delete
    2. Διαφωνούμε συμφωνώντας. Ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξουμε τις απόψεις σε μια άλλη συζήτηση. (εκ παραδρομής γράφτηκε το σχόλιο σ' αυτό το post)
      Καλό ξημέρωμα Στέλλα μου! ♥

      Delete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...