Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο. Σκουπίδια εδώ κι εκεί, σκόνη πολύ. Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι. Όσο και να ξύνεις το μέσα σου η σπάτουλα μένει καθαρή. Τί να πεις; Τί άλλο να πεις πέρα από τα όλα αυτά που τόσα χρόνια έχουν ειπωθεί; Οι ανάγκες διαφορετικές και το τρέξιμο στο κενό πολύ κουραστικό. Την ουρά σου δεν την πιάνεις. Οι πληγές δεν ξεχνιούνται ωστόσο μόνο στρογγυλεύουν αλλά έρχονται και μέρες που παίρνουν τη μορφή άγριων ζώων και σου επιτίθενται. Επίθεση εαυτού προς εαυτόν, σαν ένα αυτοάνοσο πράγμα. Δεν ξέρω τί νόημα έχει να γράφεις αυτό που βλέπεις μέσα στην ψυχή σου και κανένας να μην το ακούει. Μάλλον κανένα, αλλά είναι ένα μικρό ''συν'' από το καθόλου να μην το κάνεις. Είναι μια γλυκιά παρηγοριά. Μια μικρή επιβεβαίωση. Από τον εαυτό στον εαυτό και πάλι. Έτσι κι αλλιώς πάντα οι δυό μας είμασταν. Εσύ κι εγώ. Εγώ και η ψυχή μου.
Επιτέλους!
ReplyDeleteΞέρω τί νιώθεις! Έχεις τη σιγουριά της καθημερινής ''επαφής'', ξέρεις ότι θα ξυπνήσεις και θα βρεις ανάρτηση και ξαφνικά σιωπή. Σπάει την ηρεμία της ρουτίνας η σιωπή, κάτι άλλαξε σκέφτεσαι, κάτι δεν είναι ίδιο, με όλα τα επακόλουθα του μυαλού.
DeleteΓειά σου Στράτο αγαπημένε μου :)
Θα συμφωνήσω μαζί σου πως πραγματικά δεν έχει κανένα νόημα να γράφεις, (…και κανένας να μην ακούει) αν αυτό πιστεύεις. Και λοιπόν; Φτάνει που το ακούς εσύ. Η δική σου σκέψη δεν μετράει; Αν αφήσεις τη σκέψη σου αρνητικά φορτισμένη, πάντα θα νιώθεις ένα κενό, μια απουσία, ένα λάθος μήνυμα. Εσύ και ο εαυτός σου θα είστε ¨κολλητάρια¨ μόνο όταν το θέλεις, ή όταν το έχεις ανάγκη. Για όλες τις άλλες στιγμές θα υπάρχει κάποιος να σε ακούσει, ακόμα κι αν δεν σου απαντήσει. Κι αν κάποιος απομακρύνεται ή απουσιάζει, είναι γιατί ο ρόλος του στη ζωή σου, ήταν μέχρι εκεί. (και πάλι δεν ξέρεις το σταυρό που κουβαλάει ο καθένας) Το ίδιο ισχύει για όλους. Πότε μαύρο, πότε άσπρο, πότε γκρίζο. Σημασία έχει να μην το βάζουμε κάτω. Αυτό δεν είναι η ζωή;
ReplyDeleteΦιλιά πολλά, Καλό απόγευμα! και.....μη χάνεσαι!
Αννίκα μου πάντα εύστοχα τα σχόλια σου! Καμμιά φορά σκέφτομαι πως κι ο δικός μου ρόλος για κάποιους ανθρώπους έχει τελειώσει, όπως και ο ρόλος που υποστήριζα όσον αφορά αυτό το blog.
DeleteΦιλιά πολλά κι από μένα :)
Καλησπέρα Στέλλα μου, καλή Σαρακοστή, καλή μου φίλη.
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ Γιάννη μου!!!
Delete