θυμασαι τα λευκωματα..που ειχαμε παιδια..??
που τα διναμε σε φιλους..και περιμεναμε με αγωνια τις απαντησεις τους στα ερωτηματα μας..ιδιαιτερα εκεινο το..'τι γνωμη εχετε για μενα'..η το αλλο..'τι γνωμη εχετε για τον ερωτα'??..και τι καρδιοχτυπι οταν περιμεναμε απαντησεις απο αγαπημενα ατομα..
θυμασαι που ρωτουσαμε..'τι ειναι λευκωμα'??
..ενα τασακι οπου ο καθενας αφηνει τα αποτσιγαρα του..γραφαμε..
..να ετσι κι εδω..ολα τα μπλογκς μαζι ενα τεραστιο λευκωμα..ενα
τεραστιο σταχτοδοχειο..


παραμονη εθνικης γιορτης σημερα..αργια αυριο..
παρελαση..χαμος στην μαθητικη στην αριστοτελους..
οταν ημουν μαθητρια δε μου αρεσαν οι εθνικες γιορτες..ουτε οι παρελασεις..φοβομουν παντα μη σηκωθει ψηλα ενα χερι..με δειξει..και πει ελα εσυ για την παρελαση..
κρυβομουν παρ ολο που ..ειχα τη σιγουρια πως δε θα με διαλεξουν ποτε..για δυο λογους..
πρωτον..
εγω..εγω η αγκαλιασμενη με το φεγγαρι..δεν ημουν ποτε μα ποτε καλη μαθητρια..
δεν ημουν επιμελης..δε διαβαζα..ενα 'δεν' μεγαλο ημουν..στο σχολειο..
και νομιζω πως και σημερα να ξαναπηγαινα στο σχολειο παλι ενα μεγαλο 'δεν' θα ημουν..
λυπαμαι αλλα αυτο νοιωθω..και το λεω..και δε ντρεπομαι γι αυτο..
δευτερον
δε θα μπορουσα ποτε να παρω μερος στην παρελαση..διοτι το 1,60 υψος μου δεν ηταν καταλληλο..ηταν??..και χαιρομουν ποσο χαιρομουν..
και ειχα την ησυχια μου..και δε μ ενοχλουσε κανεις..
παρ ολα αυτα τις παρελασεις τις βλεπω σαν θεαμα..και δε μενοχλουν..τωρα πια..κι αν επαιρναν μερος τα παιδια μου θα καμαρωνα..
ακραιες θεσεις δεν ειχα ποτε..ουτε προς τα αριστερα ουτε προς τα δεξια..και νομιζω πως το να χρησιμοποιεις το θεμα της παρελασης για να δωσεις το στιγμα σου και να οριοθετεισαι σαν κομμα..ειναι υπερβολη..
βρες κατι αλλο πιο εξυπνο βρε παιδι μου..

η παρελαση μ αρεσει,οι αργιες οχι..οσο γερναω..οχι..καθε χρονο και χειροτερα..σφιγγεται η καρδια μου..ποναει και το χερι μου σημερα..το αριστερο ειναι..δε μπορω να το λυγισω..ναναι που ολοι οι ανθρωποι που αγαπησα και θαυμασα ηταν αριστεροι??
ναναι συμπτωση αυτο??

πηγα σ ενα βιβλιοπωλειο στο κεντρο το απογευμα..ο υπαλληλος με κοιταξε απο επανω ως κατω..με φωτογραφισε θαλεγα..βρε λες να περναει ακομη η μπογια μου.. λες??
εε..το πονεμενο χερι δε φαινοταν ουτως η αλλως..το εκρυβα επιμελως..
αγορασα ποιηματα..εχω διαβασει πολυ λογοτεχνια..ποιηματα ποτε..

μια φιλη ..χχχμμμ....ποιος ειπε δε μπορουμε να κανουμε φιλους απο εδω μεσα..??..μου προτεινε
κικη δημουλα και τασο λειβαδιτη..παρε οποιο σου κανει κλικ μου ειπε..και πηρα..
πηρα..τα χειρογραφα του φθινοπωρου..του τασου λειβαδιτη..
αφιερωνω στη φιλη μου καποιες σειρες απο το πρωτο ποιημα..


τα καγκελα του κηπου υγρα απ τη βροχη σαν τους φτωχους που
τους αφηνουν εξω
αλλα καθως βραδιαζει ενα φλαουτο καπου η ενα αστρο συνηγορει
για ολη την ανθρωποτητα-
σαν ημασταν παιδια κρυβομαστε κατω απ τη σκαλα κι οταν βγαι-
ναμε ειχαμε αφησει εκαι ενα βασιλικο πεπρωμενο
η σιωπη κανει τον κοσμο πιο μεγαλο,η θλιψη πιο δικαιο
κι αργοτερα νεοι αγκαλιασαμε το πρωτο δεντρο και του διηγηθηκα-
με τα περσαμενα
αχαρες μερες που φυγατε κι ομως αφησατε μια αναμνηση συγκινη-
τικη
κι εγω που υπηρξα τρελος για το αυριο κοιταζω τωρα με αγωνια να
προχωρουν οι λεπτοδειχτες στα ρολογια..



βασιλικη για σενα..ευχαριστω..