..στην διαρκεια αυτης της διαδικασιας,ο Νιτσε παρεμεινε προσηλωμενος:εγνεφε μαλιστα επιδοκιμαστικα με το κεφαλι σε καθε ερωτηση..
..τον Μπροιερ δεν τον παραξενευε αυτο..δεν ειχε ποτε συναντησει
ασθενη που να μην απολαμβανε κρυφα την εξεταση της ζωης του
στο μικροσκοπιο.
..κι οσο μεγαλυτερη η μεγεθυνση,τοσο το χαιροταν ο ασθενης..
..η χαρα να σε παρατηρουν ηταν τοσο βαθια που ο Μπροιερ πιστευε
οτι ο αληθινος πονος των γηρατιων,του πενθους,του να ζεις αφου οι φιλοι
σου εχουν πεθανει,ηταν η απουσια εξονυχιστικης παρατηρησης-η φρικη
του να ζεις μια ζωη που δεν την παρατηρει κανεις...
οταν εκλαψε ο Νιτσε...
Ιρβιν Γιαλομ
Πολύ βαθύ. Γι' αυτό ας παρατηρούμε με ένταση και τρυφερότητα ο ένας τον άλλον, ας συντροφεύουμε με επιείκεια, με ενδιαφέρον. Οσοι μπορούμε, ας είναι αυτή η προτεραιότητά μας.
ReplyDelete@..μας αρεσει να μας παρατηρουν εε??φιλι..καληνυχτα!!
ReplyDeleteφαντάζεσαι όμως,
ReplyDeleteο πόνος των γηρατιών,
να έχει να κάνει με το ότι εσύ, ο γηρασμένος,
μπορείς να παρατηρείς καλύτερα τους γύρω σου
και να πονάς από αυτά που περνάνε;;;
κουβέντες και σκέψεις της νύχτας...
καληνύχτα...
Φοβερη φωτογραφια...:)
ReplyDeleteΚαλο βραδακι!
Αυτό το έζησα με τους γονείς όταν πολλοί στενοί τους φίλοι πέθαναν νωρίς.
ReplyDelete@..να πονας με τον πονο των αλλων..η να πονας για τη θεση σου??
ReplyDeleteμας ηδονιζει ομως να μας παρατηρουν εε??να μπαινει η ζωη μας στο μικροσκοπιο..να αισθανομαστε πως μας παρακολουθουν απο κλειδαροτρυπα..!!
καληνυχτα!!
@..τετραδιακι..φιλια..καληνυχτα..!!
ReplyDelete@..αθεοφοβος..χχχμμμ δυσκολο να βλεπεις αγαπημενους να φευγουν..!!
ReplyDeleteΤα γηρατειά δεν έρχονται τότε που ασπρίζουν τα μαλλιά,
ReplyDeleteαλλά τότε που μαυρίζει η καρδιά!
κι ένας λόγος για να μαυρίσει μιά καρδιά είναι η αδιαφορία(έλλειψη παρατήρησης) από τον περίγυρό της!
καλό ξημέρωμα!
Πολυ καλη επιλογη!!!Το βιβλιο εξαισιο...αν και εχω αδυναμια στον ΔΗΜΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ αυτο ειναι το δευτερο σε καταταξη:p μ'αρεσε που εβαλες αποσπασμα!:)
ReplyDeleteΚαληνυχτα
@..melomeno..μου ετσι ακριβως..!!
ReplyDelete@..ανατολη..το διαβαζω αυτη την εποχη..κι ειναι πολλα τα κομματια του που αξιζουν..καληνυχτα!!
ReplyDeleteπες μου για τον δημιο του ερωτα..
Πολύ όμορφο απόσπασμα.
ReplyDeleteΔεν το έχω διαβάσει και θα το κάνω τώρα.
Καλό σου βράδυ.
@..shades..πολυ καλο βιβλιο..πολλα τα νοηματα του..αλλα την θελει την υπομονη του..
ReplyDeleteεγω ποσοστα για τη διαφημηση μπορω να εχω..εε??? :)))
κι' εγώ "στάθηκα" ώρα πολλή σ'αυτό το απόσπασμα φεγγαροαγκαλιασμένη...Καλημέρα!
ReplyDelete@..allmylife..φιλια..:)))))
ReplyDeleteΕξαιρετικό το βιβλίο. Εξειρετικό κα το blog σου. Χρόνια πολλά και για προχθές (είπα μήπως περίσσεψε κανένα σοκολατάκι Σ;)))))
ReplyDeleteΜare, Amore, Μorte, στην ώρα του όμως το καθένα: τί άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή;
Καλημέρα ηλιόλουστη
@..μαυρε γατε..καλημερες καλημερες..καλως ηρθες..!!
ReplyDeleteΑυτό με το Σοπενάουερ του Yalom το έχεις διαβάσει; Το καλύτερο του!
ReplyDelete@..μαυρη νταλια..το μονο του γιαλομ που διαβασα ολοκληρο ηταν το ''ντιβανι''..η ανατολη μου προτεινε τον''δημιο του ερωτα''..και τωρα διαβαζω το ''οταν εκλαψε ο νιτσε''..το οποιο μου αρεσει περισσοτερο απο το ''ντιβανι''
ReplyDeleteευχαριστω παντως θα το παρω..
Αυτο διαβαζω τωρα.
ReplyDeleteΝα δουμε ποτε θα το τελειωσω!!!