Kι αυτό που δεν θα ξεχάσω πιό πολύ είναι τα πλεγμένα μαλλιά που έφτιαχνες σκάλες κάθε βράδυ να φτάσεις το φεγγάρι..κι εκείνο το ταξίδι στα υγρά σου μάτια..εκείνο το ταξίδι το έκανες ποτέ;;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Twas The Night Before Christmas
Οι άνθρωποι θέλουν διπλωματικές απαντήσεις κι εμένα δεν μ αρέσει καθόλου να είμαι ευέλικτος, είπε ο λαγός. Έτσι κι αλλιώς είχε συνηθίσει...
ξέχασε να φτιάχνει κοτσίδες;
ReplyDeleteή δεν θέλει να κάνει ταξίδια πια!
μια απόφαση είναι και ο νους πάλι θα ανεβάσει στροφές
πάλι θα ονειρευτεί
ποτέ δεν είναι αργά!
το φεγγάρι είναι ακόμα εκεί και περιμένει
καλημέρα σου
ποιος ξερει αν θα κανει ποτε αυτο το ταξιδι...
ReplyDeleteΕμεις το δικο μας .....το καναμε αραγε...?
Η ίδια η ζωή μας είναι ένα ταξίδι..
ReplyDelete@μελομενε.κι αν της τις εκοψαν;;
ReplyDelete@..hliaxtida..το καναμε;..ισως το κανουμε!!
ReplyDelete@..ερωτα..ναι..οσο ζουμε ναι ειναι ενα πανεμορφο ταξιδι!!
ReplyDeleteKάθε φορά που κλαίω το κάνω αυτό το ταξίδι!
ReplyDeleteΠω πω αυτό θα γινόταν τέλειο κάρβουνο.
ReplyDeleteΓια το κείμενο τι να πω.
Όπως κάθε φορά...
@..stalagmatia..το ταξιδι της ψυχης;;
ReplyDelete@..amo.χεχε..κι εγω εσενα σκεφτηκα!!
ReplyDelete΄Οσα..."ταξίδια" και να κάνουμε, πάντα ένας νέος προορισμός θα μας κεντρίζει το ενδιαφέρον.
ReplyDeleteΦύσει, ανήσυχος ο άνθρωπος...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@..φυρδην-μιγδην..κι ομως καποιοι ενηλικες δεν..
ReplyDeleteκαι καποια παιδια δεν θα προλαβουν..!!
[Που πας του ονείρου ταξιδιώτη, από τον χρόνο τον προδότη,
ReplyDeleteποτέ δεν γλύτωσε κανείς....]
....................
θαρρώ από τον Ν.Γκάτσιο, οι όμορφοι στίχοι.
Για κάποιο ταξίδι που όλοι μας ονειρευόμαστε :)
Σιγουρα το έκανε. :-)
ReplyDelete@..caesar..ετσι ακριβως..
ReplyDelete@..κολοκυθι..ναι,η αισιοδοξη πλευρα..ας την δεχτουμε!!
ReplyDeleteΑλίμονο, ποιος τάχα δάκρυσε και δεν ταξίδεψε στα μάτια τα υγρά του, αδόκιμα έστω;
ReplyDeleteΕίναι πολλοί εκείνοι όμως που δεν το τόλμησαν ποτέ ξανά.
Μαθαίνουν όλοι άραγε από το δάκρυ;
@..ηχε μου..σε ταξιδευουν τα ιδια τα δακρυα καποιες φορες κι ο κοσμος που καθρεφτιζεται μεσα τους..
ReplyDeleteφιλια
"Από ένα χαμένο όνειρο εμείς έπρεπε να φτιάξουμε έναν δρόμο για να συναντηθούμε...
ReplyDeleteΩ ελπίδες της νιότης μας μείνατε στη μέση του δρόμου.
Εμείς συνεχίσαμε και να που φτάσαμε απόψε εδώ, σ' αυτόν τον άγνωστο τόπο χωρίς αποσκευές, μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι."
Τάσος Λειβαδίτης "Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου"
Η γραφή σου είναι σωματική. Αγγίζεις το δέρμα της, αναπνέεις το άρωμά της.
!!!
Καλημέρα. Θολά τα βλέπω.
ReplyDeleteωραία φώτο
ReplyDeleteλέει πολλά
Εγώ πιστεύω στη δύναμη της θέλησης!
ReplyDeleteΑκριβώς αυτό, το ταξίδι της ψυχής!
ReplyDelete@..φρεντερικ..αν ειναι τουλαχιστον ωραιο το φεγγαρι..κι η μυρωδια της νυχτας..αν..
ReplyDelete@..αιολε..ταξιδια κι εσυ;;
ReplyDelete@..στεφανε..μα ολα απο τη φωτο ξεκινησαν..
ReplyDelete@..ασκαρδαμυκτι..κι εγω..μονο που καποιες φορες δεν υπαρχει η δυνατοτητα της θελησης!!
ReplyDelete@..σταλαγματια..:)))
ReplyDeleteόπως είπε και ο ποιητής:
ReplyDelete"τα δάκρυα σε ταξιδεύουν σε κόσμους πολύ πιο μακρινούς
απ'ότι τα όνειρα....."
@..ηλιογραφε μου..παντα οι ποιητες εχουν δικιο..παντα!!
ReplyDelete