tango στη βροχή μέρος δεύτερο

Η μέρα ήταν βροχερή και η νύχτα μουντή και υγρή! Σεπτέμβρης,στην καρδιά του. Είχαμε βγάλει εισητήρια γιά tango, ήταν γιά απόψε το βράδυ στο θέατρο δάσους. Η αλλαγή του καιρού,αντικατέστησε τον θερινό χώρο με το Μέγαρο μουσικής.

Έριχνε καταρράκτες.Τα τακούνια μου κτυπούσαν στο βρεγμένο πλακόστρωτο.Παρ όλα αυτά η βραδιά ήταν ζεστή.Περιμέναμε υπομονετικά να μας αριθμήσουν τα εισιτήρια.Ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα σ αυτό το χώρο.Τον είχα πλάσει πολύ επιβλητικό με το νου μου.Δεν ήταν τόσο πολύ!Μερικές φορές έχω την εντύπωση πως οι αρχιτέκτονες , έχουν ξεχάσει πιά να δημιουργούν ζεστούς χώρους! Μπήκαμε σε μία μεγάλη αίθουσα και καθήσαμε ευτυχώς σε θέσεις κοντά στην σκηνή.Ο χώρος σιγά σιγά γέμισε όλος,μέχρι επάνω μακριά,στον εξώστη και στα πλαινά θεωρεία.

Κάποια στιγμή τα φώτα έσβησαν και άνοιξε η αυλαία.Μουσική tango πλημμύρισε τις αισθήσεις μου.Τέσσερα ζευγάρια στη σκηνή άρχισαν να χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής.

Πόθος,πάθος,ερωτισμός,γάμπες,γοφοί,ώμοι,εκφράσεις,όλα χόρευαν κατά πως καλούσε ο ρυθμός.

Γιά μιά στιγμή βρέθηκα στη σκηνή με τα βρεγμένα μου τακούνια!Με πήρε στην αγκαλιά του ένας γεροδεμένος χορευτής.Τα μακριά μαλλιά του ήταν πιασμένα κοτσίδα.Λίγες αφέλειες έπεφταν στο ιδρωμένο πρόσωπό του.To λαστιχάκι που συγκρατούσε τα μαλλιά του χαλάρωσε κι όπως έκανα μία κίνηση να τα αγγίξω έπεσαν οι μπούκλες του έως το λαιμό του.Η ανάσα του ζεστή,έκαιγε τα χείλια μου!

Δε χρειαζόταν να γνωρίζω τα βήματα.Με οδηγούσε αυτός.Με τα δάχτυλα των χεριών ενωμένα,τα γόνατα λυγισμένα..τα κορμιά να ποθούν!

Η μουσική σταμάτησε,οι χορευτές υποκλίθηκαν.Άναψαν τα φώτα.Διάλειμμα.Κουραστική η αναμονή.

Το δεύτερο μέρος δεν μου άρεσε καθόλου,ήταν μοντέρνος ο χορός και η tango μουσική σε διασκευή..τς..μα τέλος πάντων..που πήγε το μυαλό σας!!