Eίναι μέρες που κολυμπούν σε τσάι του βουνού,παραβρασμένο και δίχως καθόλου ζάχαρη.Αυτές οι μέρες είναι στρωμένες πάνω σ ένα τεράστιο τραπέζι.Μαζί με όλα τ αγαπημένα μου,μολύβια,χαρτιά,χρώματα,πινέλα, καλημέρες,νεύματα,παρακαλητά,κουβέντες,άδεια φλυτζάνια καφέ..όλα.Αυτά εκεί κι εγώ ποιός ξέρει;
Χώνωμαι σε τρύπες βαθιές,και ψηλαφίζω.Λίγο από δω, λίγο από κεί και ουσιαστικό τίποτα.Πως γίνεται να έχεις πουλήσει την ψυχή σου γιά να αποκτήσεις κάτι και να καλείσαι γιά το υπόλοιπο;Ποιός μπορεί να δώσει τα ρέστα της ψυχής του;Πως γίνεται να αγαπάς και να διώξεις;Να αλλάξεις προορισμό;Αλλάζει ποτέ άραγε κι αυτός;
Ασθενής λέει..και καμμία σωτηρία δεν υπάρχει.Απόφαση;Ευθανασία!!
Πέτρα τα μάτια,τσιμέντο η ψυχή,πόνος στο υπογάστριο,βουλιμία.Πειρασμός η μέση λύση..ας το έχω κι ας είναι σε κώμα..
Τι;;;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Twas The Night Before Christmas
Οι άνθρωποι θέλουν διπλωματικές απαντήσεις κι εμένα δεν μ αρέσει καθόλου να είμαι ευέλικτος, είπε ο λαγός. Έτσι κι αλλιώς είχε συνηθίσει...
Καλησπέρα.Τί προσπαθείς να αποτάξεις με αυτό το ποστ;
ReplyDelete@..island..το θεμα δεν ειναι ΤΙ,αλλα το ΠΩΣ..πως;;
ReplyDeleteειμαστε τοσο δεμενοι με καποια πραγματα,τα ξεκινησαμε με χαρα,εγιναν κομματι μας και καποια στιγμη λες..αρρωστησε αυτο το κομματι,πρεπει να το κοψω..
αλλα ΠΩΣ;
επαγγελματικο το θεμα!!
Αλήθεια δεν ξέρω πως;
ReplyDeleteΕίναι σαν να έχασες κάποιον πολύ δικό σου, και το τηλέφωνο του υπάρχει ακόμη στο κατράν του δικού σου, πως να πατήσεις deletion?
ο δάκτυλο πάει.. κι αμέσως απομακρύνεται...(πονά κι ας είναι μακρώθεν από σε)
αλήθεια πώς;
δεν ξερω πως! αλλα το κειμενο με παρεπεμψε σε δικα μου διαφορα πραγματα...σαν τα τραγουδια που ακουμε και οι στιχοι νομιζουμε πως γραφτηκαν για μας!
ReplyDeleteκαλο βραδυ!
δύσκολες μέρες αυτές..
ReplyDeleteθα περάσει που θα πάει.
φιλιά
Χρειάζεται κι η αποδόμηση... Για να χτίσεις το καινούριο...
ReplyDeleteδεν ξέρω...αλλά όταν δεν το αντέχεις πια,σίγουρα θα το πετάξεις...
ReplyDelete:)
.............
ReplyDeleteΔεν ξέρω... ίσως να εξαρτάται και από το κομμάτι. Αν είναι έμψυχο... εκεί...σηκώνω τα χέρια ψηλά...
Εξαρτάται από την περίπτωση..
Ένας Ωνάσης μπόρεσε.... βρήκε τη δύναμη και τράβηξε τα καλώδια του Αλέξανδρου, που άλλοι"τον είχαν στείλει" στο δρόμο χωρίς επιστροφή...
Είναι πολύ σοβαρό και λεπτό θέμα..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δυστυχως δεν ειμαι αξια να σου πω το πως....
ReplyDeleteΜπορω ομως να σου πω
να σκεφτεις την επομενη μερα χωρις "αυτο"...
πως θα νοιωθεις??
Μέρες δύσκολες , μέρες εύκολες , η ζωή μας γεμάτη φάσεις είναι ....φαίνεται φταίει που "αλλάζουμε" και τα βλέπουμε διαφορετικά...
ReplyDeleteΤην καλημέρα μου
Κόψτω με μαχαίρι.Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.
ReplyDeleteΨιτ... Φύγε απο το μυαλό μου τωρα !!!!
ReplyDeleteνομίζω οτι συμπάσχω.......
ReplyDelete... κι έρθει κάτι καλύτερο;
ReplyDeleteΌχι ότι είναι παρηγοριά αυτό, αλλά λένε κάθε εμπόδιο για καλό.
Αφού πρέπει να το κόψεις να το κάνεις... κι όσο για τα ρέστα της ψυχής σου... κράτα τα, δικά σου είναι, μην τα δώσεις πουθενά!
Καλημέρα
Ευθανασία δεν σημαίνει να διώχνεις κάτι παλιό από μέσα σου. Ευθανασία σημαίνει να αφήνεις το σαπισμένο σου κομμάτι ακόμα να διατηρείται μέσα σου. ("Η ζωή –αυτό σημαίνει: να πετάς διαρκώς μακριά σου καθετί που θέλει να πεθάνει." Νίτσε.)
ReplyDeleteπως???????????
ReplyDeleteΜόλις βρεις το τί τότε το πως θαρρώ είναι εύκολο.Το τί είναι αυτό που πονάει και πονάει ακόμα πιο πολύ όταν προσπαθήσεις να το δεις σφαιρικά.
ReplyDeleteείναι καλό να θρηνούμε και ακόμα καλύτερο να μπορούμε και να έχουμε την δύναμη να αποχωριζόμαστε αυτά που αγαπάμε....
ReplyDeleteΠΩΣ???
φιλάκια....
Υπέροχα μελαγχολικά, γλυκόπικρο και τρυφερό το κείμενο σου όπως ακριβώς και το blog σου! Χαίρομαι που έστω κι αργά σας βρήκα!
ReplyDeleteΠώς..
ReplyDeleteΚατανοώντας τι σ'έκανε να το έχεις ανάγκη στη ζωή σου.
Αντικαθιστώντας το.
Αντικαθιστώντας την ανάγκη.
Πάντως, είναι αλήθεια αυτό που είπε κάποιος στα σχόλια. Αν βρεις ακριβώς "τι", τότε το "πώς" έρχεται μόνο του.
Διαφωνώ paperflowers! Η έρώτηση με τη δύσκολη απάντηση είναι "γιατί;" Το "τί" θέλεις να διώξεις είναι εύκολο, είναι αυτό που δεν θέλεις δίπλα σου. Το "πώς" θα το βρεις, εύκολα ή δύσκολα, με τη βοήθεια φίλων. Το "γιατί" είναι σκληρό να πεις, μπορεί να αποκαλύψει λάθη, μειονεκτήματα.
ReplyDeleteΝομίζω, πως έρχεται κάποια στιγμή, που τα απονεκρωμένα πέφτουν σχεδόν από μόνα τους. Προσωπικώς δεν μ' αρέσουν οι επεμβάσεις, όταν κάτι ακόμα δεν είναι εξακριβωμένα καταδικασμένο.
ReplyDeleteΤάσο συμφωνώ μαζί σου...
ReplyDeleteαλλά το "γιατί" είναι άλλη διαδικασία.. άσε που μπορεί να αλλάζει ανάλογα με τις περιστάσεις.
Ότι είναι το πιο σημαντικό πάντως, είναι.