Στέλλα σημαίνει αστέρι

-Γιατί με βαφτίσατε Στέλλα;
-Πήρες το όνομα της γιαγιάς σου!
-Και τον μπαμπά γιατί τον λένε κι αυτόν Στέλιο;
-Πήρε το όνομα του παππού του,του πεθερού της γιαγιάς σου.
-Γιατί;
-Γιατί έτσι έπρεπε,τρώγε τα φασολάκια σου.
-Δε θέλω φασολάκιαααα...
-Να μη με βαφτίζατε.
-Έπρεπε,σε όλα τα μωρά το κάνουν.
-Εγώ δεν θα τα βαφτίσω τα παιδιά μου..κι αν το κάνω θα τους δώσω δικά μου ονόματα!
-Τότε δε θα σ αγαπάει κανείς!
-Ας μη μ αγαπάνε!!
Μισούσα το όνομα μου όσο τίποτα άλλο!
Το χειρότερο ήταν,αργότερα στο γυμνάσιο,όταν οι καθηγητές άνοιγαν τον κατάλογο.Δεν ήταν τόσο το ότι μου φαινόταν το όνομα μου βαρύτερο από το επίθετο μου,αλλά το ότι συνδεόταν με την εντολή..'σήκω επάνω να πεις μάθημα'και αλλοίμονο ήμουν πάντα αδιάβαστη.
Εκείνο το τραγουδάκι του Βενετσάνου'είναι νωρίς γιά δάκρυα Στέλλααα..παίξε τις κούκλες σου και γέλαααα', μου υπενθύμιζε απλά πως δεν θα μεγαλώσω; θα σας δείξω εγώ!
Αμ το άλλο σε πολύ μικρότερη ηλικία που το έκανε καραμέλα όποιος ήθελε να μου την σπάσει..Στέλλα παστέλλααα...μιά οκά σαρδέλλααα...(να που δείχνουμε τώρα και την ηλικία με τις παλαιολιθικές μονάδες βάρους)!!
Η πρώτη φορά που σκέφτηκα να αλλάξω το όνομα μου,ήταν όταν γνώρισα την φίλη μου την Λιάνα.
-Αλήθεια πως είναι το βαφτιστικό σου την ρώτησα με μάγουλα πράσινα από το κακό μου.
-Στέλλα..
-Στέλλα;μα και πως..Λιάνα από που..
Έλα που η Λιάνα είχε μοντέρνους γονείς κι εγώ πάλι τα έβαζα με την στενομυαλιά των δικών μου,που ούτε ένα υποκοριστικό δεν μπήκαν στον κόπο να μου βρουν.
-Βρε δε λες που δε σε βγάλαμε Ζαχαρούλα!με φόβιζε η μάνα μου..
-Φιόγκος εγώ..ΖΖαχαρούλα γγγιατί..
-Από τον παππού τον Ζαχαρία..
-Πιφφ αυτό κι αν δε ήταν..
Αν τύχαινε δε να γνωρίσω οποιαδήποτε συνονόματη,την κοιτούσα με οίκτο και συμπόνοια.
Κάποια μέρα,λίγο διάστημα μετά που τέλειωσα το λύκειο,συνάντησα μία φίλη μου που εκείνη την εποχή,μάθαινε Ιταλικά.
-Ξέρεις..Στέλλα σημαίνει α σ τ έ ρ ι..μου είπε!
Σιγά σιγά άρχισα να το χωνεύω.Σε όσους δεν γνώριζαν Ιταλικά το ανέφερα εγώ.Σε ανύποπτο τόπο και χρόνο.
Λίγο μετά,είδα την 'Στέλλα με τα κίτρινα γάντια',με την Μελίνα Μερκούρη .Η Μελίνα σαν Στέλλα και μάλιστα μοιραία γυναίκα;Μία Στέλλα που σφάζονταν άντρες στα πόδια της;Μία Στέλλα σύμβολο;
Εε λοιπόν από τότε ερωτεύτηκα,την ταινία, την Μελίνα και το όνομα μου.
Και τον Βασίλη όταν με καλεί στην αγκαλιά του..
-Κι εγώ σου λέωωω Στέλλααα...στην αγκαλιάαα μου έεελαααα...!!!
Χρόνια πολλά στις Στελίτσες όλου του κόσμου..