Ήταν ένα πρωινό βουτηγμένο στην τρυφεράδα, την γλύκα και σε μία άφθονη, πυκνή βροχή!
Λασπουριά η άσφαλτος. Σκόρπια φύλλα φανέρωναν τα σημάδια του δρόμου.
Κατάπινε αχόρταγη μουσικά κομμάτια του ραδιοφώνου, μαζί με μικρές μπουκιές καφέ, βελονίτσες λεπτές οι στίχοι τρυπούσαν και φύτρωναν παπαρούνες στις φλέβες της.
Στο δωμάτιο, σύννεφα τεχνητού θερμού αέρα. Τρεις τοίχοι και μιά σκονισμένη βιτρίνα.
Πλέκει με τα χέρια κρύσταλα σε ίνες χρυσού και στέλνει τις σκέψεις 5οο χλμ. και κάτι μακριά.
Χαλί το λευκό χαρτί, απλωμένοι επάνω αριθμοί επτά και τρεις ο κωδικός την πόλης.
Ζυγίζει τους δείκτες του ρολογιού, σηκώνει το ακουστικό, ττρρρ... ττρρρ.. τ.τρρρρ.. ζυμαράκι τα δάχτυλα στις τρυπούλες του καντράν, αριθμοί και νύχια φρεσκοβαμμένα ένα με το μαύρο γυαλιστερό πλαστικό.
Άκουσε τον εαυτό της να συλλαβίζει το επώνυμο του και το άγνωστο να επιβεβαιώνει την παρουσία του στην άλλη γραμμή, ακριβώς μετά από έναν ολόκληρο χρόνο και τρεις γεμάτους μήνες!
Έκπληξη δεν ήταν.. το αναμενόμενο, παιδεύτηκε να βρει την κατάλληλη λέξη.. συγκίνηση ήταν.. μιά απρόσμενη ψυχική διέγερση με ψίγματα χαράς κρυμμένα πίσω από μία στιφή αμηχανία.
Είπαμε.. εμείς οι εραστές της τέχνης..
Ένα λευκό χαρτί το χαλί που έγινε "μαγικό" για να εκμηδενίσει αποστάσεις, να ενώσει ψυχές!
ReplyDeleteΠόσο απλό είναι τελικά...
Όσο ένα τηλεφώνημα... κι όμως πόσοι από μας δεν κάναμε κάποτε κάτι τόσο απλό... και οι μέρες έγιναν βδομάδες, οι βδομαδες μήνες κι οι μήνες χρόνια!
Κι ακόμα μετράμε...
@..αμαθεια..χρονια πολλα να εχεις κι απο εδω..φιλια και οτι επιθυμεις!!
ReplyDeleteΟι παλμοί ανεβαίνουν, ο αριθμός που θα καλέσουν εκεί, εκεί η αναστολή, εκεί η αμηχανία, η συγκίνηση και η χαρά, κι αυτές εκεί…
ReplyDeleteφιλι
@..γιαννη φιλιππιδη..λεξεις,δισταγμοι,περιεργεια,συμπαθεια,παλμοι ολα ανακατα!φιλια..καλο βραδυ να εχεις!
ReplyDeleteΜερικές φορές όλα αυτά τα ηλεκτρισμένα συναισθήματα περνάνε τόσο εύκολα μέσα αό τα κρύα σύρματα...Τελικά δε χρειαζόμαστε πάντα κάτι τόσο ζωντανό όσο η φλέβα στο λαιμό για να εκφράσουμε συγκίνηση...
ReplyDeleteΩραία πράγματα...
ReplyDeleteΜε ταξίδεψες πίσω, σε κάτι δικά μου παλιά φαντάσματα, σε δισταγμούς που δεν έγιναν πράξη, σε πράξεις που διστακτικά πέρασαν σε αμήχανες χαρές.
ReplyDeleteΚαλή σου μέρα
Κάτι τέτοιες στιγμές ανεβαίνει η ψυχή στο στόμα.
ReplyDelete΄νομίζω και εμένα μου έκανε ενα κλικ...σαν κάτι να μου θυμίζει...
ReplyDelete@..moukelis..μερικες φορες..γνωριζουμε ενα πολυ μικρο κομματι ενος ανθρωπου,και καποια στιγμη ερχεται η ωρα να συναντηθουμε με ενα ακομη μικρο μικρο κομματι του..ετσι απλα!!
ReplyDeleteΗ συγκίνηση αυτή δεν είναι τίποτα μπροστά στον ηλεκτρισμό της αληθινής παρουσίας.
ReplyDeleteΚαλησπέρα! :)
Ενα τηλεφώνιμα, ένα σήκωμα του ακουστικου και μιά επιλογή αριθμου.
ReplyDeleteΟσο εύκολο είναι τόσο δυσκολο γίνετε κάποιες φορές!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=XRJQLzc-bco&feature=related
Καλημέρες
Φιλιά
Και μετά;
ReplyDeleteΑπό τα καλύτερα που έχω διαβάσει...εντελώς απλό αλλά ονειρεμένο.
ReplyDeleteΝαί, και μετά???????????
ReplyDeleteεικόνες με λέξεις!!!!
ReplyDeleteκαλημέρα!
@..3 parties..καθημερινα ισως!!
ReplyDelete@..freedula..και απωθημενα ισως;
ReplyDelete@..despoinak..αχ αυτη η ψυχη..αχ!!
ReplyDelete@..dreamer..αρα σωστα ειπα πως επροκειτο για κατι κοινοτυπο,καθημερινο;
ReplyDelete@..aggelos..εε εννοειται..αλλη κατασταση η αληθινη παρουσια!!
ReplyDelete@..alexisb..δεν ειναι ευκολο σε ατομα που δεν εχουν κοινα,κρυβει ομως καποιο δεος να ακουσεις για πρωτη φορα την φωνη καποιου!!
ReplyDelete@..stalagmatia..μετα απο αυτο δεν εχει μετα..τι αλλο;
ReplyDelete@..betty..σ ευχαριστω..φιλι!!
ReplyDelete@..patsiouri..ιακρινω ενα πονηρο χαμογελο;
ReplyDeleteδεν εχει μετα..αυτο μονο αρκει!!
@..mist..καλως την..καλημερα κ καλο απογευμα!!φιλια
ReplyDelete