Συναντιούνται κάθε χρόνο την ίδια ώρα, την ίδια μέρα,
στο ίδιο καφέ επί τριάντα χρόνια.
Έχουν φτιάξει ο καθένας χωριστά τις δικές τους οικογένειες
και τις υπεραγαπούν..
Βρίσκονται και συζητούν, φιλιούνται, καβγαδίζουν
όπως όλα τα φυσιολογικά ζευγάρια.
Τι θα μπορούσε να υπάρχει πίσω από αυτό;
αγάπη;
συνήθεια;
εξάρτηση;
υ.γ. από την θετρική παράσταση ''κάθε χρόνο τέτοια μέρα''..
δεν την έχω δει ακόμη μα είναι στο πρόγραμμα..
Τι; Σπάω το ρόδι; Μεγάλη μου τιμή. Έλειπα. Αλλά γύρισα. Και τώρα που γύρισα, είπα να περάσω να σε δω και να σου πω κι ένα "γεια", όπως και σε όλους όσους μου λείψανε. Και να σου πω επίσης πως πολλά υποσχόμενο μου φαίνεται το εργάκι. Και πως ωραία ταξιδάκια κάνεις. Με χρώματα κι ωραίες φωτό. Πάντα τέτοια. Και καλύτερα. Καλησπέρες και ζεστά φιλιά.
ReplyDeleteΤίποτα από τα τρία!
ReplyDeleteΈνα δούναι και λαβείν είναι,νομίζω:)
Καλοπέρασης,επιβεβαίωσης,ασφάλειας,έρωτα...
φιλάκι γλυκό,φεγγαρένια μου!
...ena senario mono sto kefali tous.
ReplyDeleteo kosmos to onomase,
To Anekplirwto.
Και τα τρια...νομιζω και τα τρια. Πάντως φαινεται ενδιαφέρον σαν σενάριο.
ReplyDeleteΚαι μπήκα άθελα μου στο τριπάκι πώς θα ηταν να έβλεπα ανθρωπους που έχω πολλά χρονια να δω (άλλοτε σημαντικούς)...όχι σε ετησια βάση, αλλά κάπως πιο αραια.
Καληνυχτα, φιλια
Φεγγαρένια μου...
ReplyDeleteκαλό μήνα αν και λίγο καθυστερημένα..!!
.. ακούγεται ενδιαφέρουσα η παράσταση αλλά το συμπέρασμα αν και πολύ πολύ πρόχειρο και με κάθε επιφύλαξη αφού δεν την έχω δει..
τίποτα από τα τρία ..
ο καθένας ζει την ζωή του και απλά αν υπήρξε έρωτας και αγάπη πίνουν καφέ στα ξέφτια του παρελθόντος κάθε χρόνο..έτσι ίσως από ανάγκη να βλέπουν μαζί το παρελθόν..
Φιλιααά
Moυ φαινεται οτι αυτος που το εγραψε θαναι ολιγον "ψυχαναγκαστικος".
ReplyDeleteΝα συναντας εναν ανθρωπο που γουσταρεις,μια φορα το χρονο...ελεος,και δεν καθεσαι σπιτι σου να τον σκεφτεσαι καλυτερα?Μηπως λεω ,μηπως,ειναι και ολιγον μαζοχοκαταθλιπτικον?
Φιλια.
κάτι μεγάλο βαθύ και Ιδιαίτερο...ένα κομβικό σημαδάκι Να (με το συμπάθειο)
ReplyDeleteκαλημέρα
@..ny anna..καλως ηρθες..περασα..
ReplyDeleteφιλι καλημερας
@..ψυχουλα μου..αυτη η επιβεβαιωση που ξεκινα απο την ανασφαλεια νομιζω κανουν ολα τα περιεργα ..χχμμμ..
ReplyDeleteκαμμια φορα ομως ειναι κι εξαρτηση λεω εγω..και λιγο συνηθεια..του μυαλου κυριως..
φιλι
@..ερασιτεχνη μου..
ReplyDeleteμ αρεσε η αποψη σου..
θα μπορουσε να ειναι κι ετσι..
αλλωστε η φαντασια μας ειναι τοσο δυνατη!
φιλι
@..elmelissa..
ReplyDeleteκαι πως θα ηταν νομιζεις;
προτιμω να αφηνω να αφηνω τους ανθρωπους εκει που πρεπει να βρισκονται..αλλοιως χαλουν οι ισορροπιες..
φιλακι
@..fatale..\
ReplyDeleteκατι σαν μνημοσυνο του παρελθοντος δηλ;
ουτε εγω το ειδα..θα ηθελα ομως..
φιλια
@..faraona..
ReplyDeleteμα δεν τον γουσταρεις..
απλα υπαρχει στην ζωη σου..
φιλι
@..ψουξ..
ReplyDeleteνομιζω πως τα μεγαλα,τα βαθια και τα ιδιαιτερα, μας δινουν αλλες καταστασεις πιο αξιολογες απο μια δυωρη συναντηση..
στο μυαλο μας ειναι ολα..
καλημερουδια
φιλια
Εξάρτηση και συνήθεια.
ReplyDeleteΑν υπήρχε αγάπη θα είχαν κάνει τα πάντα για να είναι μαζί και όχι σε ξεχωριστές οικογένειες.
Αλλά πάλι, ίσως και να υπήρχε αγάπη που θυσιάστηκε για κάποιους λόγους.
Αν δεις την παράσταση, λύσε μας τις απορίες :-)
Μια που είδε την παράσταση. Δεν συναντιούνται σε καφέ, αλλά σε δωμάτιο ξενοδοχείου. Δεν είναι δίωρο αλλά Σαββατοκύριακο. Φαίνεται να υπάρχει σ'αυτή την σχέση, έρωτας, έλξη, αγάπη,αποκούμπι, φυγή, όνειρο, κατανόηση, αποδοχή, μη αποδοχή.....
ReplyDeleteΕρωτεύονται, καυγαδίζουν, κλαίνε, γελάνε πάνω στο σανίδι με κυρίαρχο το χιούμορ. Μου άρεσε η παράσταση, έχει νεύρο, αγωνία, ρομαντισμό, πολιτική, και εννοείται έρωτα.
Μη σου φανεί περίεργο
ReplyDeleteμα εγώ αγάπη θα το 'λεγα...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Εξαιρετικά ενδιάφερουσα πρεπει να ειναι αυτη η παρασταση..
ReplyDeleteΔεν ξερω γιατι ξανασυναντεις καποιον..ισως να ειναι και αγαπη..
@..despinak..θα δω και θα σου πω..
ReplyDeleteπερα ομως απο σεναριο θεατρικο ειναι και σεναριο ζωης..
κι εγω ετσι λεωω..εξαρτηση..
γιατι την αγαπη καπου αλλου την προσδιοριζω..
φιλι
@..ντινα..ισως τελικα ειναι αυτο το ''λιγο απ ολα''που δε βοηθαει μια σχεση να ειναι εκει που πρεπει..
ReplyDeleteτιποτα πιο δυνατο..λιγο απ ολα και σε μικρες δοσεις..
μαζι το συζητουσαμε;
θελω να το δω..για να δουμε..
φιλια
Συγνώμη αλλά γιατί να μην είναι και τα τρία μαζί.?και τι πειράζει? Αρκεί η αγάπη να σκεπάζει όλα τα άλλα, σαν κουβέρτα τον χειμώνα, που τη μαζεύεις να κοιμηθείς
ReplyDeleteκαλημέρα
@..φυρδην-μιγδην..
ReplyDeleteναι μου φαινεται περιεργο..απο εσενα περιμενα κατι πιο ρεαλιστικο..
χχμμμ ισως και να εχεις δικιο..ποιος ξερει..ισως και αυτο το λιγο απ ολα που λεγαμε..
φιλι στα φτερακια
:)))
@..roadartist..ενδιαφερουσα μου ακουγεται κι εμενα..
ReplyDeleteαγαπη λες;;
ποιος ξερει;;
φιλι
@..sofia..αν ειναι σαν κουβερτα,ολα μια χαρα..οποτε θελεις σκεπαζεσαι κι οποτε θελεις την μαζευεις στην ντουλαπα..
ReplyDeleteσωστα το παρομοιασες..
ζεστο το σκεπασμα..
φιλι
Δεν ξέρω τι λέει το σενάριο συγκεκριμένα, εγώ που ζω μια συνάντηση στο τόσο, για 18 χρόνια, θεωρώ πως είναι το ανεκπλήρωτο και τίποτα άλλο και μια χαρά περνάω... Ανεπανάληπτες στιγμές έστω και μια φορά το 4μηνο, για μόνο 10 λεπτά.....
ReplyDelete@..αγριο-γλυκο-κερασο-ζουζουνα μου..
ReplyDeleteαυτο το ''μια χαρα περναω''ειναι πανω απο ολα..
ειναι κι αυτη μια αποψη..διχως αλλη σκεψη..
φιλια
...η διάρκεια ίσως έγκειται στην έλλειψη του "πρέπει"...
ReplyDelete...ίσως κι όχι...
;)
Φιλιά βρόχινα...
Είμαι κι εγώ απ΄ αυτούς που είδαν (όπως και η Ντίνα) το έργο. Και σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Ιδίως η χημεία που απέπνεαν οι δυό πρωταγωνιστές πάνω στη σκηνή...
ReplyDeleteΩς προς το ερώτημά σου... να ρίξω το μπαλάκι πίσω σε σένα (αλλά και σε όλους μας...): Μήπως ο καθένας μας μπορεί να δει και να πει, ξεκάθαρα, γιατί βρισκόμαστε στις διάφορες σχέσεις; Πόσες εξαρτήσεις δεν έχουν μεταμορφωθεί σε "αγάπες", πόσες αγάπες δεν μεταμορφώθηκαν σε συνήθειες... αλλά και το αντίθετο ίσως...
Θα μου πεις, όμως, πως συχνά αυτό που δεν βλέπουμε σε μας τους ίδιους, το βλέπουμε στους άλλους... Ιδίως αν πρόκειται να τους κριτικάρουμε γι΄αυτό που κάνουν (και που, αν το βλέπαμε στον εαυτό μας, προφανώς θα το δικαιολογούσαμε...)
Μεθοδολογικά, πάντως, ισχύει και το "εξ ιδίως κρίνουμε τα αλλότρια"...
...Πω, πω, θέματα που μας έβαλες να σκεφθούμε τώρα (και μπράβο σου!...)
...Πω, πω, πόσα πολλά έγραψα (και "φτού μου"!..)
...Άντε γεια! Και φιλιά!...
@..νεραιδα της βροχης..
ReplyDeleteχχμμμ του ''πρεπει '' ε;;
λες;;
ας ειναι..
η βροχη φετος ειναι λειψη..
και μου λειπει..
κανει να βρεξει μα φοβαται και μαζευεται..
φιλι
@..seagull..
ReplyDeleteομορφο και ψαγμενο το σχολιο σου..
συμφωνω..
μονο να ξερεις..οτι λεω,οτι γραφω ξεκινα σαν ερωτηση στον εαυτο μου..
ποτε δεν κρινω ,ποτε δεν κατακρινω..οχι εγω..
μου αρεσε πολυ η δευτερη σου παραγραφος..
καλο απογευμα
φιλι
Ενδιαφέρον το ερώτημα! Ας πω και γω την άποψή μου. Πιθανόν να ξεκίνησε από αγάπη, ή καλύτερα από τον πόθο της ανεκπλήρωτης αγάπης. Μετά, προστέθηκε η εξάρτηση. Εξάρτηση από κάτι διαφορετικό στη ζωή τους. Όμως αυτό το "κάθε χρόνο, την ίδια μέρα και ώρα" σίγουρα χάλασε κάθε όμορφο και θα κατάντησε ψυχαναγκαστικό. Δεν είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον τόσο που να χαίρεσαι πολύ όταν συναντάς, ακόμα και κρυφά από την υπόλοιπη "ζωή" σου, και να βάζεις τέτοιο καλούπι! Μόνο μιά φορά το χρόνο και σε απολύτως συγκεκριμένο τόπο και χρόνο! Μόνο καταναγκαστικό μπορεί να γίνει.
ReplyDeleteΑπ' όσο καταλαβαίνω, άλλα λέει το σενάριο. Όπως πολύ σοφά σημειώνει ο Γλάρος: "Εκ ιδίων ο καθείς κρίνει τα αλλότρια".
Μου αρεσουν οι χρωματιστες ζαχαριτσες .
ReplyDeleteΠοτε περνεις κοκκινη ποτε μπλε
ποτε καφε ποτε....
Καπως ετσι δεν ειναι ;
Η ζαχαριτσα στον καφε σου.
Να εισαι καλα και σε περιμαινω
στη γειτωνια μου.
εξαρτάται πόσο τακτικός είσαι...
ReplyDeleteπροσωπικά,δεν έχω καταφέρει να κάνω ούτε τριάντα συνεχόμενες αναστάσεις η πρωτοχρονιές με το ίδιο άτομο
γι' αυτό και μου φαίνεται Ιδιαίτερη μια τέτοιου τύπου συνάντηση.
τώρα βέβαια...
Θα μου αρεσε να συναντω τον αγαπημενο μου ,μια φορα τον χρονο.Με πολυ λαχταρα θα περιμενα εκεινη τη ημερα.Ποσα θα ειχα να του πω .Ποσα θα ηθελα να νιωσω εκεινες τις λιγες στιγμες.Ναι μου αρεσει αυτο.Ενας σκοπος για να περασει ενας χρονος ακομα.
ReplyDeleteΚαλο βραδυ Φεγγαρενια .
Νήμα που συνδέει με το παρελθόν. Επιβεβαίωση ότι ήσουν εκεί, υπήρξες. Φόβος να μην πληγώσεις τους δικούς σου και προτιμάς να πληγώνεσαι ο ίδιος καταπιέζοντας την δική σου ανάγκη και αγάπη. Κατεστημένο επιβεβλημένο.Εικασίες....
ReplyDeleteΦιλί γλυκό, καθυστερημένο λιγάκι!
Τελικά μόνο οι ίδιοι ξέρουν
ReplyDeleteΘα δείξει......
Καλημέρα
Σε ανταπάντηση του σχολίου σου (έχω όρεξη για κουβεντούλα...):
ReplyDeleteΣε καταλαβαίνω απόλυτα διότι κι εγώ σχεδόν πάντα έτσι λειτουργώ: Σχολιάζοντας κάτι ή γράφοντας για κάτι, το λέω πρώτ' απ'όλα για τον ίδιο μου τον εαυτό... Επίσης προσπαθώ να μην κατα-κρίνω (διότι, άλλωστε, τί θα προσέφερε κάτι τέτοιο;...) Όμως μια κρίση (συμπεριφορών και καταστάσεων γενικά, και όχι ανθρώπων) νομίζω πως είναι απαραίτητη. Άλλωστε κάνοντας επιλογές στη ζωή μας (κάθε είδους) δεν σημαίνει ότι κρίνουμε κάτι θετικά και κάτι άλλο αρνητικά;...
(Φιλί εσύ;... Εγω:) Αγκαλίτσα!
@..taso..ψυχαναγκαστικο γιατι;
ReplyDeleteαπο την στιγμη που αποφασιζεις να δεις ενα ατομο..τι σημασια εχει αν ειναι καθε χρονο ιδια ωρα και μερα.'η αν ειναι ενα τηλεφωνημα στην γιορτη του πχ;
αρα δεν υπαρχει κατι βαθυτερο,για αυτο και το θελουν ετσι..
επιδερμικο..να μη ποναει και να μην αγγιζει τον υπολοιπο χρονο τους..
με γευση τσιγαρου και καφε..
καλημερα
@..ζαφορα..πολυ ομορφα το τοποθετησες..σαν ζαχαριτσα διαφορετικου χρωματος καθε φορα..
ReplyDeleteμα μετα απο 30 χρονια δεν τελειωνουν τα χρωματα της ζαχαρης;;
ασε που θα πρεπει να ζαχαρωνεις και τις στιγμες αυτες με το αλλο ατομο..
ολα δεν υποκυπτουν στο λουκι της ρουτινας;
@..ψουξ..
ReplyDeleteπερι ορεξεως..
θα συμφωνησω Και μαζι σου..
τιποτα δεν χανεις
φιλια
@..κοκκινη ομπρελα..
ReplyDeleteεμενα παλι κατι τετοια ατομα μου δινουν την εντυπωση πως εαν ζουσαν μαζι,ισως και να σκοτωναν ο ενας τον αλλον..
αλλο ζω μαζι σου, αλλο σε βλεπω μια φορα το χρονο..
αδυναμια ξεκαθαρισματος του μεσα τους..αυτο ειναι..
φιλακι
@..πρασινο λικερ..
ReplyDeleteμα δεν θα ηταν επωδυνο να ειναι σκοπος αυτος για αλλον ενα χρονο;
δεν θα ηταν επωδυνο να βλεπεις τον αγαπημενο σου μια φορα τον χρονο;
φιλι μεγαλο
@..alexib..αυτο ειναι το μονο σιγουρο..
ReplyDeleteφιλακι καλημερας
που ειναι το τραγουδακι σημερα;
@..seagull..
ReplyDeleteοι επιλογες μας(προσωπικα μιλαω)
ειναι παντα σχετικες κι εξαρτωνται απο την διαθεση ή την ελλειψη εαν θελεις..
εγω πχ θα μπορουσα να εχω μια επιλογη κατακριτεα για σενα που ισως δεν εχεις μπει ποτε στην ιδια διαδικασια..
και μια επιλογη αποδεκτη απο τους παντες..
και αντιστροφα..
για αυτο δεν κριτικαρω..γιατι δεν ξερω τι θα μου ξημερωσει..
φιλι λοιπον και αγκαλια και γευση τσιγαρου και καφε..
καλο πρωινο..
Ισως οι στιγμές αυτές να είναι τόσο όμορφες & τόσο ζωντανές, που θα πραγματικά θα θέλαμε να τις ζούμε τουλάχιστον «Μια μέρα κάθε χρόνο» !
ReplyDelete