Kλείνοντας πίσω μου μιά βαριά ξύλινη πόρτα, με τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου καφέ στα ρουθούνια μου, στη ζεστασιά ενός πρώιμου παπλώματος, κι έχοντας ακόμη σκουλαρίκια στους λωβούς των αυτιών γνώριμες μελωδίες....σκεφτόμουν πόσο εύκολο είναι να λησμονήσεις, τις μόλις χθεσινές καλοκαιρινές σελίδες του ημερολόγιου σου!
Έτσι σα μιά τσιμπιά στο μάγουλο το πέρασμα από του ενός το άκρο στο άλλο..
Αυτή η ενναλαγή συναισθημάτων είναι που δίνει το χρώμα στην ζωή μας Φεγγαρένια μου ...μόνο το τώρα μπορείς να βιώσεις κάθε φορά και πόσο μακρυνό μπορεί να φαντάζει το αταίριαστο χτες μερικές φορές .... είναι οι φορές που ο χρόνος γύρω σου λες και παγώνει κι εσύ με άλλα μάτια πλεόν αντιλαμβάνεσαι την ομορφιά γύρω σου .
ReplyDeleteΝα έχεις ένα όμορφο βράδυ γλυκιά μου !!!
Πω πω, μαύρισε ο ουρανός, μαύρισε και η σελίδα!
ReplyDeleteΑλλαγές, εναλλαγές, και πάλι από την αρχή..
Καλή Κυριακή
Κι όμως...
ReplyDeleteΜη λησμονήσεις τις προηγούμενες σελίδες.Απλά γιατί κλείνουν μέσα τους όμορφες στιγμές που δεν θα ξαναέρθουν.Κράτα τις καλά φυλαγμένες στο σεντούκι της μνήμης σου
και προχώρα μπροστά.Πάντα θα έχουν κάτι να σου "πουν"...
Φιλιά
(και από δω...)
@..ηλια μου..
ReplyDeleteσυνηθισμενοι στις αποτομες αλλαγες των εποχων πια (σημερα αναψαμε και τα καλοριφερ), δεχομαστε; και ολες τις υπολοιπες αλλαγες που μας επιβαλονται..
καλο κυριακατικοαπογευμα..
:)))
@..σοφια..
ReplyDeleteπαλι απο την αρχη;λές;
χχμμμ ξερεις οταν πριν δυο χρονια περιπου ξεκινησα το blog μου, καταμαυρο ηταν..
εξη μηνες στο μαυρο..σα να καθρεφτιζε την ψυχολογια μου..
το λευκο μου παει καλυτερα μα την χρειαζομουν την αλλαγη!!
φιλι
@..ανιμα..
ReplyDeleteδε ξεχνω τιποτα..ολα εδω μεσα..ολα η ζωη μου..
φιλι διπλο(κι απο εδω)!