Aπό όλες τις ώρες της ημέρας, περιμένω εκείνες τις απογευματινές, όπου πλένω κάτω από δροσερό νερό, τις φράουλες που θα σου βάλω στο πιάτο, με δυό γεμάτες κουταλιές ζάχαρη.Κάνω πως τις βλέπω, πως διαλέγω μία μία προσεκτικά, μα στην πραγματικότητα δουλεύει μόνο η αφή, μιά που τα μάτια μου, ακριβώς εκείνη την στιγμή, θαμπώνουν λουσμένα από το φως του ήλιου που έχει γυρίσει δυτικά.
Κατεβάζω ελάχιστα το παντζούρι, ίσα γιά να μπορέσω να δω καθαρά, την άκρη της γλώσσας σου να ξεκολλάει την ζάχαρη από τα κοκκινισμένα χείλια σου.
την φωτο την βρήκα εδώ
Μετά, μετά βάζω την μηχανή να φτιάξει εσπρέσσο, γάλα νουνου στην κατάψυξη για φτιαξω κρεμα, παγο, και την διαθεση μου στο φορτε για απολαυση με ολες τις αισθησεις..
ReplyDeleteκαρδια μου..
Στους δύο τρίτος δε χωρά..
ReplyDelete@..carpe diem..
ReplyDeleteμα δεν εννοουσα αυτο..
Δοκίμασε και με σαντιγή
ReplyDeleteΑναρχικός όπως πάντα στίς γεύσεις
Καλημέρα
Ζήλεψα λέμεεεεε.
ReplyDeleteΠω, πω! Πειράζει να τις έβαζα στο δικό μου πιάτο; και η κρέμα... μόνο δική μου!
ReplyDeleteαν είχες κάνει το ίδιο με αφρικάνικα μάγκος οι απολαύσεις θάταν ανεπανάληπτες!
ReplyDeleteτην *μαύρη* αγάπη μου
filos ton Maasai
για πες... με νουνου στην καταψηξη γινεται καλυτερο αφρογαλα;;;; Δεν το ηξερα!!!
ReplyDeleteΕγω εχω παθει μια μανια με κερασια τελευταια :) Γεμιζω ενα μπολ, καθε βραδυ μετα τη δουλεια και τα τρωω αργα να μην τελειωσουν :)
καλημερααα!!!
Αυτή η αίσθηση του ήλιου στα μάτια κάνουν αμήχανες τις μηχανικές κινήσεις.. Γλυκό κείμενο από κάθε άποψη. Καλημέρα φεγγαρένια μου
ReplyDelete:)
ReplyDeleteόμορφο!
πάω να δω αν κοκκίνησαν οι καρποί στη φραουλιά μου!!!!
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete