Σήμερα η μέρα έχει βαρύ εκτόπισμα. Μύτη αστεία και μάτια γεμάτα βροχή.Χρειάζομαι μουσική. ''The piano''..
Είπα να γράψω μα αντί αυτού σβήνω.
Φωνή δε βγαίνει πιά, μήτε τα σύμφωνα, μήτε τα φωνήεντα.
Αποχωρισμοί και ''τοκ τοκ'', αδιαφορία.
Ατυχή σκηνικά.
Φεύγω..
Αλλά βρίσκομαι πάντα δίπλα σου.
Είμαι αυτό το ψυχρό αεράκι που σε χαιδεύει την ώρα που παραδίδεις σώμα και ψυχή στον ύπνο.
s.
Μα γιατί;
ReplyDeleteμετά απο μοχίτο το πάθατε;
Αυτό Φεγγαραγκαλιά μου δεν είναι μελαγχολία. Είναι ποίηση.
ReplyDeleteΚαλά να είσαι!
@..ευρυνοε μου..
ReplyDeleteμελαγχολικη η μερα σημερα.. ετσι χωρις λογο ευτυχως..
παρηγγειλα να μου φερουν μπισκοτοπαγωτα..
μοχιτο αργοτερα.. ;)
@..κουκε μου..
ReplyDeleteποιηση λες;
μπαααα
μελαγχολια ειναι
ξερω εγω ;)
μα καλά δεν πρόλαβα να φύγω και σε έπιασε μελαγχολία? :)
ReplyDeleteΕδώ θα είμαι βρε δεν θα με χάσεις. :)
μια αγκαλιά και ένα φιλί για κουράγιο.
:)
@..george..
ReplyDeleteμη παιζεις με τον πονο μου βρε..
ωστε εισαι εδω εδω;
ή εκει εκει ε;)
να περασεις ομορφα
κι εγω σχεδια αρχισα να καταστρωνω
αλλοιως δε παλευεται με τπτ
φιλια
Μελαγχολία + μπισκοτοπαγωτά = Ευτυχία
ReplyDeleteΛίγο τραβηγμένο αλλά καμιά φορά πιάνει. Μου αρέσει κάτι τέτοιες ώρες να τρώω παγωτό μέσα από την συσκευασία, να το γυρίζω γύρω γύρω με το κουτάλι μέχρι να μείνει μια μικρή μπαλίτσα.
Συγνώμη, εσείς έχετε τα δικά σας κι εγώ ...
@..maximus..
ReplyDeleteμ αρεσει που λες, να εχω εκεινη την μεγαλη συσκευασια, σε μεγεθος κουβα και να τρωω απο μεσα..
κυριως εκεινο με τα σοκολατενια μπισκοτοκομματακια.. ναι;)
τωρα εχω στην καταψυξη μικρα σαντουιτσοπαγωτακια..
νομιζω παω να χτυπησω ενα..
σε φιλω..
ωχ σχέδια διαβάζω! Σημαίνει λοιπόν οτι θα σε χάσουμε ε?
ReplyDeleteΤώρα αρχίζει να πιάνει εμένα η μελαγχολία και δεν έχω και παγωτό.
Εγώ είμαι εκεί εκεί :)
Την καλημέρα μου
"Σε χρόνο μέλλοντα εναποθέτω
ReplyDeleteστη συνομωσία των κυμάτων
με το γαλάζιο του καλοκαιριού
να φυλακίσουν στον βυθό
όλες τις μολυσμένες σκέψεις
που στη σκιά τους κρύβεται
το φέγγος... ."
Καλή σου μέρα
@..george..
ReplyDeleteπαγωτο εχουμε μπολικο, σου στελνω..
να με χασετε; δε γινεται αυτο προς το παρον τουλαχιστον..
τα σχεδια μου ισα που αφορουν ενα τριημερο, αντε τετραημερο..
τς.. σιγα μη κατσω να σκασω..
αλλωστε σημερα ειναι μια αλλη μερα κι η πανσεληνος εχει φυγει μακρια :-)
να περνατε ομορφα στο εκει εκει..
στραγγιξτε το..
@..ανδρεα μου..
ReplyDeleteμια καλημερα κι απο εδω
σε ειδα απογευματακι, εξω απο το μεγαλο μουσικης, να χαζευεις θαλασσα μπλε βελουδικη (δεν ξαναειδα τοσο μαγικη την παραλια μας)
σε παγκακι και να μιλας στο τηλεφωνο..
ωχ τα εβγαλα ολα στη φορα τωρα;)
σε φιλω
να περνας πολυ ομορφα
thanks για τους μαγικους στιχους..
Αφού παρήγγειλες μπισκοτοπαγωτα (oreo???) δεν ανησυχώ πολύ! Και εγώ από χτες να σου πω, κάπως είμαι, είναι και ο καιρός περίεργος, αλλά μια μελαγχολία που κια που έχει και αυτή τη γλύκα της!
ReplyDeleteσε φιλω πολυ!
καλό σ.κ
υγ ενα μπισκοτάκι και για μένα???
@..θαλασσινη μου..
ReplyDeleteολα μια χαρα.. μονο τα μπισκοτα που τελειωσαν.. ασ τα να πανε..
φαση ηταν, καπου αναμεσα στις ελαχιστες σταγονες της βροχης, στις αμετρητες αναχωρησεις και στην πανσεληνο..
οκ , νομιζω πως σημερα με βρηκα :)))
μπισκοτακι για σενα βεβαιως .. βεβαιως.. και φιλακι μαζι
σμουτςςς
Ελπίζω οι πρώτες αχτίδες του ήλιου ήλιου να διαλύουν τις σκοτεινές σου σκέψεις... άσε το φως να λάμψει στα μάτια σου...
ReplyDeleteΦιλί
@..odoipore μου..
ReplyDeleteευτυχως να λες.. ετσι ακριβως συμβαινει..
παω για καφεεεε !!!
Στέλλα μου, τι να πω!!!
ReplyDeleteΟυδέν κρυπτόν υπο τον ήλιον.
Κρίμα που δεν σε είδα γιατί φαίνεται ήμουν απορροφημένος με το τηλέφωνο.Κακώς δεν με φώναξες.
@..andrea..
ReplyDeleteησουν πολυ αποροφημενος και θα ηταν απο μερους μου αγενεια..
καλο απογευμα ποιητη..
Ένα αεράκι σε φυσσάει.
ReplyDeleteΕϊναι η σκέψη μου.
Ένας ήλιος σε κοιτάει.
Είναι η λαχτάρα μου.
Μια στάλα σε ακουμπάει.
Εϊναι το κλάμμα μου.
@..kioy..
ReplyDeleteεκπληκτικα λογια.. !!!