Οκτώβρης

O Oκτώβρης, κρατάει μιά σκούπα από εκείνες τις ψαθένιες και αποτελειώνει ότι απέμεινε από τον ιδρώτα του καλοκαιριού. Μασουλάει πεινασμένος μέχρι και τα τελευταία ψίχουλα. Λάμπει, γιατί πίσω από τα βρεγμένα τζάμια και την μελαγχολική ατμόσφαιρα έχει πολύ φως.
Και τόση δύναμη που διώχνει τα παλιά και φέρνει καινούργια. Έτσι με μιά σμπρωξιά.

Μήνυμα στο facebook. ''Στέλλαααααα.. είμαι η Ρ. Σ. συμμαθήτρια σου από το δημοτικό.''

Αναμνήσεις. Τέσσερις πρώτες τάξεις του δημοτικού μαζί και να τρωγόμαστε σα το σκύλο με την γάτα. Παιδιά. Χαρακτήρες διαφορετικοί. Η ζωηρή και η χαμηλών τόνων.
Συναντηθήκαμε. Σε μιά βδομάδα δυό φορές. Ακόμη έτσι είναι. Ακόμη έτσι είμαι.

Τηλέφωνο σε συμμαθητή. ''Τι ψάχνεται να βρείτε σαράντα χρόνια μετά;'' Πνιχτά γελάκια. Ήσουν ερωτευμένη μαζί του. Ναι ήμουν. Κι αυτός ήταν μαζί σου. Ναι ήταν. Κι εγώ ήμουν με άλλον. Γέλια ξανά.

Αποτρελαθήκαμε μωρέ τελείως.. μα είναι Οκτώβρης. Θα κάνουμε συνάντηση..

Ο Οκτώβρης, με θηλυκότητα γυναίκας, φοράει λευκό πουκάμισο με μανίκια στα δύο τρίτα των χεριών. Δάχτυλα καλοσχηματισμένα. Γεύεται λευκό κρασί με πικρή σοκολάτα. Ερωτεύεται. θέλει να αγκαλιαστεί γιατί σώμα δίχως αγκαλιά δε νοιώθει σώμα.
Ακούει. Αφουγκράζεται μηνύματα από μακριά. Αποδέχεται κι απολαμβάνει.

Κυρίως απολαμβάνει!

η φωτό από το deviantart!