Έξη μέρες από τον Γενάρη. Μήνας σχεδίων που έπονται απολογισμών. Φέτος χωρίς. Μιά αίσθηση άδειου και γεμάτου συγχρόνως. Συναίσθημα κενού και πληρότητας. Μιά γλύκα να διαπερνά τα μέλη και να γλύφει λάμες και καρφιά των κάτω άκρων συντροφιές. Μιά δόση ονείρου, να ζαχαρώνει τα μάτια που γλαρώνουν στην θέα των ημερών που είναι πιά σαν ακτινογραφία πίσω μας. Φωτάκια αχνά, φέγγουν γιά μιά τελευταία νύχτα, μπροστά σε ένα παρ ολίγο χιονισμένο παράθυρο λίγο πριν την αποκαθήλωση.Σκέψεις μηδενικές. Απαιτήσεις ανύπαρκτες. Ξέρω τι ΔΕΝ. Αλλά αδυνατώ να υποσχεθώ. Φοβάμαι πως τα λάθη είναι γιά να επαναλαμβάνονται. Κι οι αδυναμίες το ίδιο. Και πάνω που λες.. έτσι είναι, έρχεται το αλλιώς και το ανατρέπει.
Πάνω που λες σ αγαπώ, έρχεται ο έρωτας, και το ρίχνει χαμηλά. Το κάνει καθημερινό, ανούσιο και ρουτηνιάρικο. Ένα ρήμα χωρίς αξία.
Όπως και το ζω.. δεν αρκεί μονάχο.. θέλει το επίθετο δίπλα του που θα του δώσει ώθηση και δύναμη. Μα και πάλι εξαρτάται. Καμμία φορά, το βλέπεις τόσο μακριά, που το σπάνιο μετατρέπεται σε πολύτιμο που προσπαθείς να το ανακτήσεις με νύχια και με δόντια. Και πολλές ελπίδες, και μπόλικη αισιοδοξία.
Γιά αυτό σου λέω.. ασε τις φιλοσοφίες και πιάσε.
Αυτό το τόσο δα μικρό.
Πιάσ το μόνο γερά, με πάθος σφίξτο στη χούφτα σου, κάψ το με την αναπνοή σου..
Τώρα, γιατί όλα τόσο γρήγορα ανατρέπονται!
η φωτό από το deviantart
να εισπνέουμε. να εκπνέουμε. βαθειά. αληθινά. χαμογελαστά. σε όλα αυτά που τελικά τόσο απλά είναι και μπορούν να γίνουν πανέμορφα.
ReplyDeleteκαλησπέρα σου!
Μα εδώ δεν είναι η ζωή και η ύπαρξη, η χαρά και ο πόνος; Και κάθε σχέδιο καλό ειναι και αναγκαίο... όμως ας μην ξεχνάμε το παρόν... ας πάψουμε να ζούμε στο μέλλον ή στο παρελθόν και ας αναλογιστούμε τις στιγμές που σας άμμος γλυστράνε από τα χέρια ... αυτή τη στιγμή.
ReplyDeleteΦιλί
νέος χρόνος ! Τα παλιά έμειναν πίσω! Οι ακτινογραφίες ξεκίνησαν να ξεθωριάζουν και όλα του χθες είναι παρελθόν.
ReplyDeleteΣήμερα δεν υπάρχουν διλήμματα! Σήμερα υπάρχει το αύριο που περιμένει να ζήσει. Περιμένει να ξεδιψάσει τα χείλη. Περιμένει να γεμίσει τις ψυχές!
Άπλωσε το χέρι! Μην το αφήνεις να περνά δίπλα σου. Και αν το χέρι μετέωρο μείνει, άστο απλωμένο. Μια άλλη ψυχή δίπλα περνά και ένα ακόμα χέρι απλωμένο μένει. Νιώσε το. Αφουγκράσου τον ψίθυρο και κάνε το δικό σου.
.............
Είναι τόσο όμορφο να διαβάζεις ανθρώπους που μπορούν και εκφράζουν με λέξεις ότι νιώθουν και ακουμπάει την ψυχή τους .. όλα αυτά είναι ζωή Στέλλα μου ... πολύχρωμη ζωή ... θα σου ευχηθώ πάντα οι στιγμές σου να είναι τόσο γεμάτες συναίσθημα !!!
ReplyDeleteΦιλιά !!!
Καλημέρα.
ReplyDeleteΣυμφωνώ με το .. πόρισμά σου.
Πιάσου από κάτι μικρό.
Την πιο μικρή λέξη που μπορείς να σκεφτείς.
Το ζω, ας πούμε.
Ζω, σκέτο. Χωρίς τίποτα άλλο!!!!
(ξέρεις, ΟΛΑ τα άλλα, μα όοολα τα άλλα που θέλεις να προσθέσεις, στην πραγματικότητα είναι περιορισμοί!!!)
Ζω λοιπόν, αυτό να λες.
Και να το κάνεις!!!!
Φιλιά
@..basnia..
ReplyDeleteαυτα τα τοσο απλα, που οταν τα εχουμε τα θεωρουμε δεδομενα κι οταν ΔΕΝ..
τοτε πνιγομαστε στο πραγματικο ''τιποτα'' και πασχιζουμε με νυχια και δοντια να πιασουμε επιφανεια..
*τις αναγκες μας μεσα.. ;)))
@..οδοιπορος..
ReplyDeleteοχι απλα σαν αμμος μα μας φαινονται και ανουσιες..
ειμαστε υπεροπτικοι τελικα ή αχαριστοι;
ή μαλλον τοσο ανασφαλης που αναζητουμε επιβεβαιωση εξαιρετικων στιγμων;
@..george..
ReplyDeleteσ ακουω τοσο θερμα αισιοδοξο τον τελευταιο καιρο..
δεν ξερω αν μπορω να ακολουθησω..
οχι πως δεν αισιοδοξω, απεναντιας.. ισως για πραγματα πιο αμεσα..
η αστειρευτη πισινα μεσα μου, αλλωστε ποτε δεν μ αφηνει διχως το προσωπικο μου ''παραμυθι''
@..krye μου..
ReplyDeleteαν μη τι αλλο, το συναισθημα αυτο με πλημμυριζε απο παιδι..
εε και; τι κερδισαμε μου λες;))
να εισαι καλα
@..σωτηρη..
ReplyDeleteμα το ιδιο λεμε.
ανατροπες, ανατροπες, ανατροπες..
εναλλαγες του καλου και του κακου.. της τυχης και της ατυχιας..
κι εκει που λες σ αγαπω, ερχεται ενα ''σε θελω'' και τα ανατρεπει ολα..
κι εκει που λες ζω ομορφα, ευτυχισμενα, ηρεμα, παθιασμενα, εκει αυτη η μικρη λεξουλα γινεται τοσο δυσκολη και τοσο πολυτιμη..
που σου αρκει πια αυτο το ελαχιστο που καποτε θεωρουσες δεδομενο κι ισως υπεροπτικα σνομπαρες..
ουφ.. τις σκεψεις μου μεσα..
Γιατί να μην κάνεις φέτος σχέδια; Πώς θα προχωρήσει ο μήνας και ο χρονος χωρίς σχέδια, χωρίς ελπίδες κι αγωνίες;
ReplyDelete@..δειμο μου..
ReplyDeleteνομιζω και κατω απο τις χειροτερες συνθηκες εχουμε αναγκη να κανουμε σχεδια, μας δινουν ωθηση..
αλλα να, καμμια φορα, οταν κανεις σχεδια και ποτε δε σου βγαινουν, λες να το δοκιμασεις αναποδα..
(μυστικο) παλι σχεδια κανεις, αλλα μεσα σου βαθια, δεν τα ανακοινωνεις, δεν παρακαλας.. ΔΕΝ..
Καλέ καλέ να πω καλή χρονιά κι απο δω?? :)
ReplyDeleteβγάζεις μια δυναμικη αισιοδοξία φεγγαρένια, ολοδικιά σου
ReplyDeleteτι κι αν τα λάθη επαναλάμβανονται, τι κι αν οι αδυναμίες υπάρχουν
όταν καταλάβαινεις πως κάθε σου μέρα είναι κι ένα δώρο, εκτιμάς τα πάντα διαφορετικά