Μεσημέρι Σαββάτου στην καρδιά του.Αγορά Μοδιάνο. Μιά γιαπωνέζα διαλογίζεται κι εγώ βαριέμαι αφόρητα. Με φορτίζει αρνητικά. Θέλω να φύγω μα τρέχουν νερά από παντού. Τα παράθυρα της οροφής, οι έξοδοι, στάζουν σε όλα τα σημεία.
Πρόσωπα.
Όλοι κουβαλούν την δική τους ψυχή. Απωθημένα. Αποστασιοποιημένα. Ένα εγώ που δεν τροφοδοτήθηκε. Παράπονα. Θέλω που δεν απαντήθηκαν. Μάτια κεραυνοί.
Ρίχνει απίστευτη βροχή σήμερα. Η ''Θεσσαλονίκη Άλλιώς'' μούσκεψε ως το μεδούλι.. Λίγοι οι θεατές. Εγώ, Εσύ ήταν κι άλλοι δέκα; Είκοσι;
Αγαπημένε μου, αυτή η πόλη, αυτός ο κόσμος.. δεν θα αλλάξει ποτέ..
Γιατί στις μεγάλες αλλαγές, ο ''κόσμος'' είναι Απών... Λουφάζει Φοβισμένος στην Κάμαρα του..
η φωτογραφία δική μου, θα την βρείτε εδώ!
thank you for your visit to my blog page..
ReplyDeleteyour photos are amazing too.. you have an exccellent work..
thanks again :-)
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete@..μπατλερ..
ReplyDeleteαυτο το ''εκ των λουφαδορων'' εφερε πολυ γελιο..
παρε φιλια
πολλα ναι;)))
Kαλημέρα, οι αλλαγές έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Ωραίο το ντεκόρ της βροχής, ιδίως το σ/κ. και μη λησμονούμε πως "η πόλις θα σε ακολουθεί..."
ReplyDeleteΘα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω...Ήμουν όλη μέρα στις περισσότερες εκδηλώσεις του 'Θεσσαλονίκη αλλιώς'. Ο κόσμος εκεί να ακολουθεί σε όλες παρά την καταιγίδα. Με τις ομπρέλες του παρέα. Να κάνει διάλλειμα μέχρι να περάσει η μπόρα και ξανά. Το βράδυ μάλιστα στη Βαλαωρίτου με τα υπέροχα κρουστά, τις μουσικές, τις γεύσεις λαοθάλασσα όλων των ηλικιών. Έξω απο το Εξέλσιορ που παίζανε οι No Knock Entry, ακίνητοι εκεί, με τις ομπρέλες να απολαμβάνουν τις νότες. Στη Ρογκότη, έξω απο τον Αρκτούρο, υπέροχη πανδαισία ήχων και κατασκευών για πιτσιρίκια. Και επειδή έτυχε να μιλήσω με τον διοργανωτή αυτού του πειράματος, ο ενθουσιασμός ήταν πολύ μεγάλος. Πίστεψε με, ΜΠΟΡΕΙ να αλλάξει το σκηνικό. Μπορεί να φύγει η μιζέρια απο πάνω μας. Γιατί απο κάτω κρύβεται μια δημιουργικότητα και ένα πάθος άλλο πράγμα....
ReplyDelete@ εχεις δικιο caesar.. συνηθως ολα ερχονται οταν δε τα περιμενεις ;)
ReplyDeleteλατρευτες οι σταγονομουρμουρες της!
@.. kovo voltes..
ReplyDeleteθα συμφωνησω μαζι σου ως προς τα νυχτερινα δρωμενα..
η χαρα των φωτογραφων ;-)