Γράφω και και σβήνω από χθες..Δε ξέρω ακριβώς τον τρόπο να το διατυπώσω..
Φοβάμαι πως η ζωή μας είναι πλέον ένα ''like'' σε ένα διαδικτυακό πακέτο, που ούτε καν αρχείο δε κρατά..
Για το facebook μιλάω!
Δε σας φαίνεται πως μιλάμε, απαντάμε, γελάμε, πονάμε, τραγουδάμε στον αέρα; Σα να αναλωνόμαστε σε μια επικοινωνία τόσο κενή, κρυμμένοι πίσω από το ότι δε μας βλέπουν και δε βλέπουμε;
Σε μια επικοινωνία όπου δε μπορούμε να δούμε, να μυρίσουμε, να αποδεχτούμε ή να απορίψουμε.. και κυρίως δεν θα μας απορίψουν;
Με χιλιάδες ''φίλους'' στο προφίλ, παραμένουμε ολομόναχοι μαζί με τον εγωισμό, την έπαρση, την τρέλλα, την μονοχνωτιά μας;
Και να το πιστεύουμε πως είμαστε ασυμβίβαστοι;
Ετσι δεν γινεται και στην "εξω" ζωη φεγγαρενια μου;
ReplyDeleteΑπλα στο διαδυκτιο εχεις πλεον πιο ευκολη προσβαση :)
Και ναι δεν ειναι παντα ροζ ο κοσμος, ουτε παντα μαυρος ! Αν δεν δεις ολη την παλετα θα ειναι φτωχο το αποτελεσμα, οσο κι αν το κοιτας :)
(κι ας λατρευω τις ασπρομαυρες ζωγραφιες σου :) )
Καλημερααααααα
@ dee dee
ReplyDeleteεε οχι κατερινακι.. δε γινεται το ιδιο ''εξω''
δεν αναλωνεσαι με ανθρωπους που δε γνωριζεις..
δεν αναλωνεσαι σε φαντασιωσεις..
και φιλους εχεις μετρημενους στα δαχτυλα..
κι οι γνωστοι ειναι πραγματικα
γνωστοι..
και δε μιλαω γενικοτερα για το διαδικτυο, μιλαω ειδικα για το κομματι του f/b
αλλο τα blogs.. τελειως αλλη κατασταση..
Είναι άλλη κατάσταση τα blogs? Εγώ ποτέ δεν συμπάθησα το facebook, αρνούμαι να μπω σ'αυτό το κουτί. Όμως και εδώ μήπως δεν είμαστε...αόρατοι? Οπως και να'χει, η φράση που μου έρχεται στο μυαλό είναι κλισέ: σημασία δεν έχει το μέσον, αλλά ο τρόπος που το χρησιμοποιείς...Και προς Θεού, όχι ντυμένο μόνο ροζ!! Μονότονο ακούγεται...
ReplyDelete@ kovovolte
ReplyDeleteτελειως αλλη κατασταση τα blogs..
δε ξερω αλλα το μεσον ''facebook'' εγω δε ξερω πως να το χειριστω ωστε να με καλυπτει..
ποιηματα και βιβλια δε γραφω ωστε να θελω να προωθησω
κοσμηματα αν εφτιαχνα δε θα τα προωθουσα απο εκει
οι φωτογραφιες λιγο πολυ εκφραζουν εμενα και μονο εμενα..
αλλα να πω την αμαρτια μου, την καλυτερη παρεα μου εκανε 3 μηνες στο κρεββατι με σπασμενο ποδι..
αποεκει και περα μονο σαν εξαρτηση απο την οποια πρεπει να απαλλαγω το βλεπω..
αλλα ζουμε σε μια εποχη που δεν εχουμε και πολλες αλλες επιλογες.. εχουμε;;;)))
Το ιντερνετ εχει τις διαστασεις που τους δινουμε... ειτε αυτο λεγεται facebook ειτε blog ειτε "της παναγιας τα ματια" :):)
ReplyDeleteΑλλιως χρησιμοποιω το μπλογκ, αλλιως το fb. Αλλα υπαρχουν καποιοι που εχουν 1500 φιλους κι εκτος fb. Εξακολουθω να πιστευω οτι ειναι στο χερι σου ποσο θα αναλωθεις μεσα κι εξω απο το ιντερνετ.
Γενικα ειμαι υπερ του ιντερνετ... εδω μεσα βρηκα τον Δημητρη μου και λιγους καλους φιλους και αλλους τοσους ενδιαφεροντες ανθρωπους!
Φιλακια φεγγαρενια μου
@ dee dee
ReplyDeleteτο καθε τι εχει τις διαστασεις που του δινουμε..
αν σου αρεσει το f/b δε μπορω να πω κατι..
για τα δικα μου δεδομενα το θεωρω κουφια επικοινωνια.. ισως γιατι στη ζωη μου ψαχνω παντα το κατι αλλο, αυτο που να αξιζει πραγματικα και βλεπω τα πραγματα σε βαθος ;)
Fake! Fake!
ReplyDeleteΤσιμπίστε με να ξυπνήσω... ζω σε έναν ψεύτικο κόσμο...
That is the truth...
O Πλάτων το έλεγε αιώνες πριν... αλλά ποιος τον ακούει;
:)
@ odoipore
ReplyDelete;))))
Δεν χρειαζόταν καν να αναφέρεις το όνομα της "νέας μας ζωής".
ReplyDeleteΚαι μόνο με την λέξη like καταλάβαμε για ποια ακριβώς μιλάς....
Κάποτε θα ξυπνήσουμε κι ελπίζω να μην είναι αργά....
Φιλί!
@ σταλαγματια
ReplyDeleteειχα μια μικρη ελπιδα πως δεν ειστε ολοι εκει μεσα..
δε μ αρεσει.. δε μ αρεσει..
(και το λεω δυο χρονια αυτο;)
μμμ εγώ καρδούλα μου,
ReplyDeleteδεν είμαι εκεί μέσα,
δηλαδή, στην αρχή, μπήκα να δω περί τίνος πρόκειται μετά από όσα και τόσα που είχα ακούσει, αλλά ... ξενέρωσα και παρέμεινα πιστή στα blogs. Όπως λες κι εσύ άλλο το ένα άλλο το άλλο.
Ένα κομμάτι της ζωής μου είναι η Μέγκυ, πέρα για πέρα αληθινό, όσο αληθινά και δικά μου είναι αυτά που βγάζω εκεί με τον "γραπτό" λόγο που κι αυτός έχει τη δική του χάρη και τη δική του αναγκαιότητα. Τον προφορικό λόγο τον κρατώ για τους φίλους μου εκτός net.
Δεν βρίσκω αντιπαλότητες μεταξύ των δύο τρόπων έκφρασης. Κατά την γνώμη μου και οι δύο μου χρειάζονται.
Καλό σου απόγευμα καρδούλα μου
@ meggie
ReplyDeleteτα blogs,, εε ενταξει οχι ολα, τουλαχιστον αυτα που εχω αγαπησει εγω, εχουν εμπνευση, ευαισθησια, προσωπικοτητα..
το face τα στερειται ολα αυτα..
στεγνο, ψυχρο, λογια που περνουν σα ταινια απο μπροστα σου και δε στεκονται πουθενα κι εξαρτηση ;)))
επισης σ ενα μπλογκ θα βρεις τα παντα.. οσα εχουν γραφτει απο την πρωτη μερα ως την τελευταια..
εχει τυχει να ψαξω μπλογκ, ποστ προς ποστ..το ξετιναξα ωστε να καταλαβω με ποιον εχω να κανω..
στο f/b ομως;)
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete@ φιλε μου μπατλερ, δεν μπορεις να εισαι παντα εξω..
ReplyDeleteθα ελεγα πως ειτε εργαζεσαι σ ενα γραφειο, ειτε εισαι στο σπιτι, σημερα το πιο in μεσο διασκεδασης ειναι το διαδικτυο..
για να την κανεις στο αφεντικο, για να χαλαρωσεις μετα απο τα δυσκολα κλπ κλπ
θα συμφωνησω ομως απολυτα μαζι σου.. αφου υπογραμμισω πως την ζωη μας την εχουμε κανει ''καπως'' εξω ωστε αυθορμητα να μας στελνει μεσα..
συμφωνω με τον τροπο απεξαρτησης..
συμφωνω με ΟΛΑ ;)))
Ο κόσμος καρδιά μου συνήθως δεν είναι ροζ...ούτε τα παιδιά δεν τον βλέπουν πια ροζ...
ReplyDeleteΓια το φασε μουκ έχω να πω τα χειρότερα, αλλά αυτό είναι μεγάλη συζήτηση για το τι και πως...
Προσωπικά αρνούμαι απόλυτα να συμμετέχω σε αυτή τη στημένη διαδικτυακή κοινότητα...
Κατά τα άλλα τα μπλόγκ έχουν προσωπικότητα, αυτή που τους δίνει ο καθένας, έχουν ψυχή, εκείνη που τους αφήνει ο καθένας...
Και μη ξεχνάς, πάντα υπάρχει και η επιλογή να γνωρίσεις από κοντά μπλόγκερς!!!!
μμ εγώ facebook δεν έχω, αλλά και με το msn ή το blog τι κανουμε; προσπαθούμε να μεταφέρουμε στους άλλους συναισθήματα κι εικόνες και μυρωδιές και γεύσεις. εκφραζόμαστε και τα αφήνουμε εκεί για να τα δει κάποιος, όπως κάποτε παίρναμε τηλέφωνα με τις ώρες ή γράφαμε γράμματα. δεν φταίει το μέσο, φταίει ο χρήστης..
ReplyDeleteΤο fb είναι περισσότερο επαγγελματικό αν μπορώ να το πω. Ψυχρό εύκολο γρήγορο δεν κατάφερε να με κερδίσει. Εδώ είναι αλλιώς όχι όμως πως δεν έχω νιώσει αυτό το κενό που περιγράφεις και εδώ. Είναι στιγμές που θέλω αληθινά να δω έναν άνθρωπο, να τον αγγίξω, να τον κοιτώ στα μάτια όταν μου μιλάει..
ReplyDeleteΜια άλλη πραγματικότητα ζούμε εδώ μέσα που μας αγγίζει βαθιά πολλές φορές. Γι αυτό άλλωστε επιμένουμε παρόλα τα σκαμπανευάσματα.
Καλό ξημέρωμα Στέλλα:)
@ roundel
ReplyDeleteμμμ τα blogs ειναι καταθεση ψυχης..
ειναι σκεψη, ειναι καθημερινοτητα, εχουν ζεστασια!
να γνωρισεις bloggers; παααρα πολλους..
αν και δε ξερω αν βρισκω πια τον λογο..
κατι αλλαζει μετα τη γνωριμια..φευγει αυτο το μαγικο που κανει ολη τη διαφορα;)))
@ okeanida
ReplyDeleteειναι κοντα ολα αυτα που αναφερεσαι αλλα εχουν και σημαντικες διαφορες..
που ισως θα πρεπει απο μεσα να τις γνωρισεις..
@ μαργκο
ReplyDeleteδημοσιογραφικο ισως.. και μεσο προβολης για τους υπολοιπους..
ας πουμε..
ετσι ειναι αν ετσι νομιζετε δε θα τους χαλασουμε το χατηρι ;)))
Καλημέρα καρδούλα!
ReplyDeleteΕγώ έχω facebook και μπορώ να πω ότι κάθε μέρα το χαζεύω και λίγο. Δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά το πόσο θ' ανοιχτείς και τι θα δημοσιεύσεις είναι καθαρά στο χέρι σου. Έχεις όσους φίλους θες και "παίζεις" όπως θες. Αν δεν ήταν αυτό θα ήταν κάτι άλλο. Μόνοι μας θέτουμε τα όρια "δημοσίευσης μας"
@ angel
ReplyDeleteτο θεμα τι ζητας και τι θα σου προσφερει..
αν αρκεισαι οκ..
το πως θα χειριστεις κατι αφορα το οτιδηποτε..
ποσο δικιο εχεις φεγγαρενια...
ReplyDeleteεχουμε αποξενωθει πισω απο μια οθονη...
αφου μιλαμε εκει τα τηλεφωνα λιγοστεψαν και οι εξοδοι για να βρεθουμε επισης...
αισιοδοξω ακομα πως ειναι στο χερι μας κι αυτο να χρησιμοποιειται με μετρο οπως ολα...αλλα...
φιλι σου!!!
Καρδούλα όσο και να το θέλουμε όλα αλλάζουν. Κάποτε πήγαινες βόλτα με γαϊδούρι τώρα με αεροπλάνο. Ακόμα όμως μπορείς να πας βόλτα με τα πόδια και να απολαύσεις τη διαδρομή. To facebook, my space κτλ είναι ένας ακόμη τρόπος επικοινωνίας. Εσύ διαλέγεις με ποιον, πότε και για πόσο...To να μιλάς με φίλους που θα βγεις το βράδυ και για μπύρα είναι ότι θα έλεγες και από το τηλέφωνο.
ReplyDeleteΠροσωπικά θα σου πω πως όσο και να γράψω στο facebook βλακείες με τους δικούς μου ανθρώπους το βράδυ θα περάσω σίγουρα να πιω μια μπύρα μαζί τους :)
@ ναιαδα
ReplyDeleteμα εχω ξεχασει να μιλαω τηλεφωνικα πια.. πω πω κατι διωρα που κτυπουσαμε καποτε.. και λεγαμε και λεγαμε..
πατημα το κουμπι που κλεινει το laptop θελει ;)
@ μουτρο
ReplyDeleteετσι οπως το θετεις συμφωνω..
*ωχ εγω τοσο πισω ειμαι που κανω βολτα με τα ποδαρακια μου;;)))