Ήταν φανερή η αγωνία από τα τρέιλερ, είχα ακούσει και πως κάποιος λιποθύμησε λέει κατά τη διάρκεια της προβολής, δεν είχα καμμία διάθεση να παίξω με την υπομονή μου και την αδρεναλίνη μου να ανεβαίνει στα ύψη.. αλλά έλα που τελικά έγινε..
Πάντα όμως τα πράγματα είναι λίγο πιό μαλακά από ότι φαντασιωνόμαστε, ίσως επειδή δεν την είδα στην μεγάλη οθόνη, αλλά στη μικρή του laptop μου με πολλά διαλλείματα (είχα υποχρέωση να μαγειρέψω κι όλας), με καφέ και τσιγάρο κι όλη την άνεση και τη ζεστασιά του σπιτιού μου..
Εκείνο που με έκανε να σταθώ και να σκεφτώ λίγο, ήταν το σημείο όπου ο νεαρός ορειβάτης, σκεφτόμενος τη ζωή του από μικρό παιδί (αν μη τι άλλο αυτή την ευχέρεια την είχε σφηνωμένος μέρες στους βράχους), αναλογίστηκε πως όλες του οι στιγμές, οι επιλογές, οι αποφάσεις, ο τόπος, η οικογένεια
όλα μα όλα μοιραία τον οδήγησαν ΕΚΕΙ..
Τα βιώματα μας, τα λάθη μας, οι εμπειρίες μας δεν είναι ποτέ τυχαία..
Μια αληθινή ιστορία για την οποία περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ
Μου κίνησες την περιέργεια!Αλήθεια.
ReplyDeleteΠαρ'αυτα έχεις ένα υπέροχο ιστολόγιο.
Την καλημέρα μου!
Δεν την έχω δει την ταινία, αλλά έχω διαβάσει γι' αυτή. Είναι έξω από τα ενδιαφέροντά μου και δε νομίζω ότι θα επέλεγα να τη δω.
ReplyDeleteΌσον αφορά στο σημείο που στάθηκες, για τις επιλογές που τον οδήγησαν εκεί, μου ακούγεται λίγο μοιρολατρικό, σαν το πεπρωμένο να έχει ήδη γραφτεί κι απλώς το ακολουθούμε άβουλα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτή η λογική δε με βρίσκει σύμφωνο.
Είναι καλή-πολύ καλή!Δεν στέκεται η ταινία μόνο στην περιγραφή σαν μια απλή περιπέτεια...έχει και άλλα στοιχεία, σαν και αυτό που αναφέρεις,που την κάνει να στέκεται σε άλλο επίπεδο...Καλά δοσμένη,με ερμηνεία μεστή,και με μέτρο στα τραγικά σημεία της ιστορίας της...
ReplyDeleteΤίποτα τυχαίο καρδιά μου!
ReplyDeleteΌλα τα βήματα που κάνουμε σχετίζονται με τα προηγούμενα, μοιραία και με τα επόμενα!
φιλιά
Σαν και σένα και εγώ απέφυγα να δω την ταινία όταν προβλήθηκε στο φεστιβάλ κυρίως για τη σκηνή που μου λέγανε με τον ακρωτηριασμό. Μ'αρέσει η οπτική που δίνεις όμως. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή.Και αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε άβουλα όντα. Απλά ορισμένα μονοπάτια σαν απο ένα αόρατο χέρι είναι προδιαγεγραμμένα για να ΜΑΘΟΥΜΕ. Όσοι μπορούμε...
ReplyDeleteΕμένα πάντως μου άρεσε πολύ η ταινία.
ReplyDelete@ aurangel
ReplyDeleteσ ευχαριστω !
@ τελευταιε
ReplyDeleteαπεναντιας, καθολου αβουλα..
ομως δε σου εχει τυχει να αναλογιστεις μια ολοκληρη σειρα επιλογων σου που σε οδηγησαν σε ενα σημειο;
@ αγραμπελη
ReplyDeleteναι, δε το μετανοιωσα..
@ ρουντελ
ReplyDeleteτο ενα ακολουθει το αλλο, οσο διαφορετικο κι αν δειχνει..
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteδεν ηξερα πως ειχε προβληθει στο φεστιβαλ..
δυσκολη ταινια, δεν κανει για ολους ;)))
@ δειμε
ReplyDelete;))))*
Κάπου πρέπει να ...σφηνωθούμε τελικά ή να ακινητοποιηθούμε, για να αναλογιστούμε τη ζωή μας και, να τη δούμε και κάπως αλλιώς.
ReplyDelete@ caesar
ReplyDeleteκαι παλι.. θελει μεγαλη παλη με τον εαυτο μας για να κερδισουμε ;)))