Μοιάζει με έγκυο που από ώρα σε ώρα θα της σπάσουν τα νερά, με τη σκέψη μου του ζωγραφίζω σύννεφα, και πίσω τους να σκάνε ξέφωτα σε κομμάτια τυρκουάζ, και μετά τα χρησιμοποιώ, αυτά τα ίδια χρώματα στις φωτογραφίες μου..
Δέκα γράμματα μπορούν να με κάνουν να χαμογελώ ηλίθια και να κολάω σα τη μύγα χωρίς ωράριο στο τζάμι. Σ υ μ π τ ώ σ ε ι ς.. που δένονται στην ουρά μου με σκοινί και κουδουνάκια. Σε κάθε μου βήμα ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος.. ντλινγκ ντλονγκ..
Το ξανθό μου κεφάλι σκέφτεται μ ένα συγκεκριμένο τρόπο, αλλά η ηλικία των15 έχει περάσει προ πολλού..
Τις μελαγχολικές μου μέρες, έχω ένα μαγικό σακούλι και βγάζω από μέσα ό,τι μου περάσει από το μυαλό, μα τις μέρες με πανσέληνο όλα μου τα ευχάριστα και τα όμορφα και τα γλυκά μου κρύβονται..
Μια περίεργη μοναξιά με τυλίγει, σα να αργούν πολύ οι αναρτήσεις των αγαπημένων μου blogs κι έχουμε ακόμη μέχρι την άνοιξη πολύ.
λίγες μέρες μονάχα μέχρι την άνοιξη, και στη βόρεια γαλλία ο ήλιος καίει έντονα, σε ξυπνάει από κάθε μοναξιά!
ReplyDeleteέρχεται.. :):)
@ ωκεανιδα
ReplyDeleteτυχεροι ειστε εκει επανω..
Ωραίο χρώμα και ταιριάζει πολύ με το ροζ, εντελώς καλοκαιρινός συνδυασμός!
ReplyDeleteΕγώ μπορώ να προσπεράσω την άνοιξη και να κάνω κατευθείαν μια καλοκαιρινή βουτιά;
Αυτό ανυπομονώ...
φιλί κουβερτούλα στη μοναξιά σου:)
@ ρουντελ
ReplyDeleteμπορω να κρατησω αυτη την κουβερτουλα παρακαλω;;;
Φυσικά και μπορείς για σενα είναι! Και είναι και καρό με κόκκινο μέσα!
ReplyDelete@ ρουντελ
ReplyDeleteκαι τα χρωματα τα πετυχες.. αγαπημενα ;)
φέρνω και τη δική μου κουβερτούλα .. κι άκου τώρα (σύμπτωση) είναι ροζ με κατακόκκινες καρδούλες (ορκίζομαι γι'αυτό) .. είναι για σένα ..
ReplyDeleteμέχρι την Άνοιξη;
εδώ, θα περιμένουμε μαζί
"ολα θα πανε καλα, θετικη σκεψη και ψαξε εκεινα τα μικρα, τα πολυ μικρα που θα σε κανουν λιιιγο να ξεχαστεις"...Ποιός τα έλεγε αυτά θυμάσαι?? Σειρά μου λοιπόν...Δεν είναι τόσο μακριά η Άνοιξη όσο θέλει να μοιάζει. Μας παραπλανεί απλά. Αλάνι και αυτή τι περιμένεις!!
ReplyDelete*κάτω απο το γκρίζο είναι οι ηλιαχτίδες. Πάντα, μη το ξεχνάς...;))
@ meggie
ReplyDeleteροζζζζζζζζζ με κοκκινες καρδουλεςςςςςςςςςςςς..
μ αρεσει πολυ
πολυ πολυ ομως
ευχαριστω κοριτσι :):):)
@ kovo voltes
ReplyDeleteτα εκανες copy ε;)))
οχι, μια χαρα ειμαι ακομη, εχω δε μια χαρα σημερα, ουτε τη συννεφια βλεπω ουτε τιποτα..
θα ερθουν και τα πατωματα αλλα τωρα που εχω εσενα να μου θυμιζεις δε φοβαμαι τιποτα..
αν και ρε γμτ ολα μεσα στο μυαλο μας ειναι, κι αν αυτο δε κανει το ''κλικ'' τοτε ....
φιλια!
Ακόμα και τα χρώματα δεν αντέχουν..
ReplyDeleteΝαι, οι συμπτώσεις είναι που ορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας.
Ο ουρανός θα αλλάξει, θα γλυκάνει, θα φωτίσεις, θα ομορφύνει. Η ζωή μας δεν ξέρω, αλλά... Πάντως η φωτό τέλεια.
ReplyDelete@ caesar μου αγαπημενε
ReplyDeleteαναρωτιμουν γιατι κανεις δε προσεξε αυτη την τοσο σημαντικη λεξουλα..
ειναι τρομερες οι συμπτωσεις σε πολλες στιγμες της ζωης μας..
δε ξερω αν οριζουν τη ζωη μας..κατα μια εννοια ναι.. κατα πως το εννοω εγω μαλλον οχι..
φιλια*
@ δειμε μου
ReplyDeleteη ζωη μας.. αχ αυτη.. αχχχ
:)***
Ναι, κάτι άκουσα για συμπτώσεις;
ReplyDeleteΤι να πω πια βρε καρδιά μου η ζωή μου όλη συμπτώσεις και εξαιρέσεις!
Τόσο που τα έχω πάρει για κανονικά...
Όμως ξέρεις τι σκέφτομαι μερικές φορές, πως αμα δε παρατηρούσαμε, ίσως να μην τις βλέπαμε ή να μην μας έκαναν τόσο εντύπωση!
Όνειρα ζαχαρένια σαν τις καρδιές της μεγκυ;)
@ roundel
ReplyDeleteκαμμια φορα ειναι τοσο κραυγαλεες.. μα τοσο κραυγαλεες..
*αυτη η ζεστασια η δικη σου και της μεγκυ αχχχ
και ολων τοων φιλων βεβαιως που το δειχνουν ο καθενας με τον τροπο του..
πολυ πολυ σας ευχαριστω !
τελεια φωτο...
ReplyDelete@ ευχαριστω cook ;)))
ReplyDelete