Πόσο υπέροχο θα ήταν να μπορούσες έτσι απλά, όπως κλείνεις τη νύχτα τις κουρτίνες, να δώσεις χώρο στα πράγματα.. όχι, όχι τέλος, το τέλος είναι δύσκολο, απλά ένα διάλειμμα..
..σα δυο άδεια φλυτζάνια του καφέ, που περιμένουν να πλυθούν για να ξαναγεμίσουν..
Εγώ τον έχω στην πρωινή του έκδοση...
ReplyDeleteΣτο έχω πει κι άλλη φορά πως οι εικόνες σου έχουν μιαν αλλόκοτη δύναμη να γεννούν σκέψεις περισσότερες από την στείρα απεικόνιση πραγμάτων κι αυτό το λατρεύω σε σένα!
ReplyDeleteΜακάρι να είχαμε όλοι μας τη δυνατότητα να μας πιστώνουν χρόνο ή μήπως η πίστωση χρόνου είναι καθυστέρηση στην τελική απόφαση...;
Καλή βδομάδα να έχουμε
Φιλώ κ χαιρετώ σε!
ωραια ιδεα. Ενα διαλειμμα. Δεν χρειαζεται να υπαρχει μονο αρχη και τελος. Των ακτων ειμαστε συνηθως :)
ReplyDeleteΚαλη εβδομαδα :)
Πλύσιμο και ξαναγέμισμα...μ'άρεσε πολύ αυτό, πολύ...;)
ReplyDeleteτι ομορφο αυτο που εγραψες...
ReplyDelete