Ειιι πσιττττττττ..
Διαβάζουμε ένα βιβλίο όλοι μαζί το θυμάστε;
Το αγοράσατε; Το δανειστήκατε; Αξίζει τον κόπο.. περιέχει ιστορίες μικρές, ευκολοδιάβαστες και έξυπνες..
Να κάτι που ξεχώρησα από την Τρίτη ιστορία.. (ακόμη και στον παράδεισο κάποιος μπλοφάρει)
''Πόσο θα ήθελε να τα ξαναβρούν μετά από έναν μεγάλο καβγά και να ξαναζήσουν το πάθος του πρώτου μήνα της γνωριμίας τους! Να κάνουν έρωτα κι αυτή να γραπώνεται στο σώμα του και να σπαρταράει και στα μάτια της να βλέπει μόνο το βλέμμα του..''
Ποιός δεν θα ήθελε;
Και στο τέλος..
''Βγαίνω να πάρω τσιγάρα'', φώναξε. Ήταν βέβαιος ότι αμέσως μόλις άκουγε την πόρτα να κλείνει, εκείνη θα έτρεχε να ψάξει το σακάκι του. Περίμενε ένα λεπτό στο κούφωμα της πόρτας. ''θέλεις να σου φέρω κάτι;'' Σιωπή. Άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω μ' ένα χαμόγελο θριάμβου στα χείλη. Τελικά, είμαι αθεράπευτα ρομαντικός, είπε μέσα του.''
Οι φωτογραφίες ήταν από την χθεσινή έκπληξη στα μέηλ μου.. από την Μαριέλα.
Δεν είναι πολύ ζεστές και ωραίες; Τα γλυκάκια ζωγραφιστό δωράκι για να τα φάμε όλοι μαζί..
Περιμένω τα σχόλια και τις δικές σας φωτογραφίες..
update:
η Μαριέλα μας έστειλε και καφεδάκι.. :) δεν είναι υπέροχο;
Και νομιζα οτι ηταν δικες σου φωτογραφιες. Και θα σε ρωτουσα αν θα το φωτογραφιζεις καθε μερα μεχρι να τελειωσουμε, ετσι για να σε πειραξω :):):)
ReplyDeleteΠολυ "ζεστες" οι φωτογραφιες οπως και η ζωγραφια της. Να μας φτιαξει και μια αχνιστη κουπα με καφε, να ολοκληρωθει το "εγκλημα" :)
Σημερα μετα τη δουλεια θα παω να το αγορασω. Ελπιζω να το εχει καποιο βιβλιοπωλειο στη Θερμη για να μη χρειαστει να παραγγελνω και αργησει να ερθει. Ουφ...ανυπομωνω :)
καλημερααα
@ dee dee
ReplyDeleteοχι οχι εγω.. η Μαριελα την εκανε την ζημια :):):)
χορταστικες ε;
κατερινακι εγω δυσκολευτηκα να το βρω.. δε ξερω τι γινεται με τα μεγαλα βιβλιοπωλεια, μαλλον φερνουν λιγα αντιτυπα πια, κι οταν τελειωσουν αργουν να επαναλαβουν..
πιο ευκολα νομιζω θα το βρεις σε πιο συνοικιακο. με λιγα λογια ψαξε.. μην απογοητευεις
αλλιως κανονιζουμε να σου δωσω το δικο μου ναι;
φιλιαααα
Προς Dee Dee...
ReplyDeleteέρχεται και ο καφές... γαλλικός είναι οκ?
Μένεις στη Θέρμη;;;;; έκανα έκθεση εκεί πριν από δύο χρόνια... στο Πνευματικό κέντρο!!!!!
Φεγγαρένια μου, ευχαριστώ για την τόσο θερμή παρουσίαση....
Τρίτη ιστορία: τρυφερή και παιχνιδιάρικη... εκτός από τα κομμάτια που αναφέρεις στην ανάρτηση θα προσθέσω άλλο ένα που κατά την άποψη μου είναι η απόλυτη έννοια του "μαζί":
"Αυτά τα ρούχα που στέγνωναν πλάι πλάι... τα χρόνια θα περνούσαν, θα ήταν γέροι, θα πέθαιναν. Τα ρούχα τους θα στέγνωναν μαζί, θα φούσκωναν συγχρονισμένα με το φύσημα του αέρα, θα ανέμιζαν ανέμελα στο μικρό κυματιστό τους παράδεισο που ήταν ο μόνος που ήξεραν, ο μόνος δυνατός παράδεισος..."
καλημέρα σε όλους...
Kαλημέρα !!
ReplyDeleteΔεν το βρίσκω πουθενά εδώ στο νησί το βιβλίο !! Έψαξα σε όλα τα βιβλιοπωλεία και δυστυχώς αν το παραγγείλω θα το έχω σε μια βδομάδα και αν , γιατί οι παραγγελίες έρχονται με το καράβι και αυτό εξαρτάται από τον καιρό και τα μποφόρ !!
Οπότε , θα σας κάνω παρεούλα, θα διαβάζω τα αποσπάσματα και τις απόψεις σας αλλά δεν θα συμμετέχω με ανάγνωση του ίδιου του βιβλίου !! Αν το διαβάσατε ολόκληρο θα θελα με μειλ athina_pk@hotmail.com την γνώμη σας , να το παραγγείλω ή όχι , έστω κι αν καθυστερήσει 10 μέρες και το επόμενο βιβλιαράκι να το αποφασίσουμε έγκαιρα , να έχουμε χρόνο να το παραγγείλουμε εμείς οι επαρχιώτισσες της διαδικτυακής βιβλιολέσχης!!
Να είσαστε καλά , κεράστηκα πολύχρωμο καφεδάκι,ευχαριστήθηκα Μαριελίστικο γλυκάκι και διαβάζω με την ησυχία μου το απόσπασμα και μετά τα σχόλια !!
Σαμιώτικα χαιρετίσματα
@ μαριελα
ReplyDeleteπαααρα πολυ ωραια εικονα / παραγραφος.. παρα πολυ ωραια..
με προβληματισε η μελαγχολια που μου εβγαλε, η τωρινη τους σχεση.. θα εκοβαν φλεβες ολα να ηταν οπως παλια και παλι..
τελικα αυτο το ''μαζι'' μονο σαν ιδεα; μονο σαν λεξη;
κι οσα εχουν αλλαξει; δε μετρανε πια;
ενδιαφερουσα ιστορια.. χτυπαει ευαισθητες χορδες :)
@ Αθηνα
ReplyDeleteκι εγω δε το βρηκα με την πρωτη, ουτε με τη δευτερη χχχ
δε πειραζει, η ιδεα σου για επομενο βιβλιο και μαλιστα να ειπωθει 10 μερες πριν μ αρεσει πολυ, για να δουμε αν ενδιαφερονται κι οι υπολοιποι φιλοι μας..
σου εστειλα και μεηλ
φιλια!
ααααχ, τι κάνετε εδώ;;; Διαβάζετε ομαδικώς κάποιο βιβλίο που διαλέγετε μάλλον, να φατναστώ;... Τι ωραίο!... Κρίμα που διαβάζω αυτή τη στιγμή κάποιο βιβλίο... Ίσως στην επόμενη επιλογή σας, αν με θέλετε, να μπω κι εγώ στην παρέα σας! :)
ReplyDeleteΚαλημέρες!
Αυτή η ιστορία δε μου άρεσε πολύ.
ReplyDeleteΆντρες...
@ μαριανα
ReplyDeleteκαλησπερες!
@ librarian
ReplyDeleteτι σου αρεσε;
εε πεςςςς μαςςςςς
:)
:)
Απιστευτη!!! :):) Μαριελα σε ευχαριστω για τον καφε!!! Γαλλικο φουντουκι πινω σχεδον καθημερινα στο γραφειο :):):)
ReplyDeleteΜενω εξω απο Θερμη, Αν ξανακανεις εκθεση προς τα εδω ενημερωσε με!!! Αν και, πριν δυο χρονια, ηταν ο πρωτος χρονος που ειχα την μικρη μου και δεν πηγαινα ΠΟΥΘΕΝΑ :):):)
καλο απογευματακι σε ολες
Φεγγαρενια θα ψαξω και θα το βρω το βιβλιο, ο κοσμος να χαλασει ;)
xxxxxx
Η παράγραφος που παρουσίασε η Μαριέλα στο σχόλιο μ΄αρέσει ,
ReplyDeleteκάπως έτσι είναι η αγάπη κι η συντροφικότητα στο πέρασμα του χρόνου!! Σαν εικόνα , βλέπω ένα ζευγαράκι νέων να χορεύει κολλητά μπλουζ και στριφογυρίζοντας αγκαλιασμένοι να γίνονται μεσήλικες και μετά ηλικιωμένοι να χορεύουν ταγκό στην ταράτσα με τ΄απλωμένα ρούχα, τον δικό τους παράδεισο !!
Χαίρομαι που άρεσε η ιδέα του διαδικτυακού βιβλιοαναγνωστηρίου !!
Ελπίζω να υπάρξει αποδοχή και ενδιαφέρον ,
χαιρετώ την παρέα
@ αθηνα
ReplyDeleteμονο που στην πραγματικη ζωη το μεσηλικο ζευγαρακι, σιγοψηνεται στο βωμο της καθημερινοτητας χεχε
ωραια εικονα συμφωνω.. σαν μια ιδανικη, φανταστικη πραγματικοτητα !!!
Καλησπέρα!
ReplyDeleteΠριν λίγες ώρες το αγόρασα!Ανυπομονώ να αρχίσω!
Εδω:
http://mystickland.blogspot.gr/2013/01/blog-post_29.html
υπάρχει μια μικρή,ελάχιστη γεύση!Έτσι,σαν πρόλογος!
Απο τα αποσπάσματα που έχω διαβάσει σε εσένα,πιστεύω οτι είναι ενα εξαιρετικό βιβλίο..
Μπράβο για την επιλογή!
@ ερχομαι απο κει :)
ReplyDeleteΚαλησπέρα στην παρέα....
ReplyDeleteΧθές το πήρα, αλλά διάβασα μόνο την ομόνυμη του τίτλου , μικρή ιστορία...
Αλλά δεν βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα...αν το πιάσω το βράδυ μπορεί και να το τελειώσω...οπότε αύριο θα σας πω κι εγώ εντυπώσεις...
καλησπερα χρηχα
ReplyDeleteεγω διαβασα τη πρωτη, τη δευτερη και την τριτη, πρεπει να πω οτι η δευτερη δεν μου πολυαρεσε σε αντιθεση με την τριτη αλλα και την πρωτη
περιμενω την αποψη σου..
και φωτογραφιες αν θελεις
:)
καλησπέρα. είπα να μη βιαστώ. είμαι στη δεύτερη ιστορία. πάλι υπάρχει αναφορά σε χάπια και γιατρούς.
ReplyDeleteυπάρχει και το Μοχάκαρ που δεν το ήξερα αλλά το έψαξα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Moj%C3%A1car
@ summertime
ReplyDeleteη δευτερη ιστορια μου εδωσε την εξης αισθηση
μια γυναικα, που θα μπορουσε να βρισκεται σε καποιο ειδικο χωρο, θεραπευτηριο, αποτοξινωση, κλινικη, παιρνει χαπια κατα της καταθλιψης, και χανεται σε ονειρα που βρισκονται μεσα σε αλλα ονειρα..
αυτο!
:)
ναι! πολύ ωραία το έθεσες.
ReplyDeleteόπως και ακριβώς γράφει "ο στίχος ήταν μέσα σε όνειρο.."
τώρα επειδή πήρα φόρα, τελικά διάβασα και το τρίτο διήγημα.
ατό θα το ονόμαζα "εκβιάζοντας καταστάσεις"
ανασφάλειες ή παιχνίδια;
καταστροφικά πάντως...
φιλάκια.
Αρχίσατε κιόλας...λογικά αύριο θα το έχω κι εγώ στα χέρια μου..πάρα πολύ μου άρεσαν οι φωτογραφίες της Μαριέλας..καλό βράδυ!
ReplyDeleteΝα,μαι πάλι!
ReplyDeleteΜόλις τελείωσα το πρώτο κεφάλαιο!Δεν το μετάνιωσα καθόλου..και συνεχίζω!
Για δες εδω:
http://mystickland.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7236.html
Θα συμφωνήσω μαζί σας για την γυναίκα της δεύτερης ιστορίας... μόνο που δεν στάθηκα καθόλου σε αυτό!
ReplyDeleteΕνδιαφέρον πολύ βρίσκω στο γεγονός ότι η καθεμιά μας κάπου αλλού σταματά....
Τέταρτη ιστορία...
Η Λίλα, με γέμισε μια αφόρητη μοναξιά, έτσι έφυγα γρήγορα να προλάβω το αεροπλάνο για το "Άμστερνταμ"...
Καλό βράδυ και όνειρα γλυκά!!!
@ summertime
ReplyDeleteδεν συμμεριζομαι καθολου αυτον τον τροπο συμπεριφορας, αλλα κατι τετοια παιχνιδια καμμια φορα κανουν καποιους να τρεχουν σα τα σκυλακια πισω απο καποιους αλλους
λαθος τροπος σιγουρα
εγω κολησα στο θεμα ''γιατι να μην ειμαστε οπως στην αρχη;''
μεγααααλο θεμα!!!
καλο βραδυ :)
@ me(maria)
ReplyDeleteαντε μπραβο
καλο βραδυ :)
@ my stick land
ReplyDeleteευτυχως εχει ενδιαφερον για ολους μας :)
συνεχισε, περιμενω :)
@ μαριελα
ReplyDeleteθα συμφωνησω μαζι σου, το οτι ο καθενας καπου αλλου σταματα ειναι και η ουσια ολου αυτου που κανουμε
σα τα συγκοινωνουντα δοχεια, παιρνουμε ο ενας απο τον αλλον, σκεψεις, σωστα;
ομορφα πολυ!
την τεταρτη ιστορια εγω αυριο :)
θελω να το αφηνω και λιγακι για να εχω να σκεφτομαι, και για να σας απολαμβανω :):)
Αυτό το "γιατί να μην είμαστε όπως στην αρχή" πράγματι είναι τεράστιο θέμα...
ReplyDeleteΒασικά νομίζω δύσκολα αποδεχόμαστε ότι τα πράγματα αλλάζουν αλλά και μεις οι ίδιοι...
Αν μπορούσαμε να το χειριστούμε αυτό θα βρίσκαμε νέους ενίοτε και καλύτερους τρόπους να συνυπάρχουμε!!
Μήπως είμαι υπερβολικά αισιόδοξη;;;
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΟΥ:
Ευχαριστώ πολύ πολύ για τα σχόλια που έχετε κάνει στις φωτογραφίες και τα σκίτσα!!!
φιλιά
@ mariela
ReplyDeleteσκεφτομουν επανω σ αυτο, μηπως θα επρεπε να μας μαθουν οτι ολα καποια στιγμη τελειωνουν;
μηπως αυτο το ''για παντα'' εχει τελικα το τιμημα του;
μηπως αν βλεπαμε με αλλο ματι ματι τη ζωη, περα απο κοινωνικα προτυπα και δεδομενα;
πιο ρεαλιστικα κι οχι συναισθηματικα;
λεω εγω τωρα, μιλωντας παντα εκ του ασφαλους βεβαιως ;))))
φιλια καληνυχτας
Αυτό το "εκ του ασφαλούς" είναι που κάνει τη διαφορά...
ReplyDeleteφιλάκια
Καλησπέρα!
ReplyDeleteΤο δεύτερο κεφάλαιο,μόλις τελείωσε!
http://mystickland.blogspot.gr/2013/01/blog-post_30.html
"Μάτια μέσα στην νύχτα"
ReplyDeleteΑυτήν η αγωνία και η αναζήτηση για ελευθερία...πέστε μου ποιός δεν την έχει νοιώσει, ποιός δεν αισθάνθηκε να πνίγεται από τους "δικούς του ανθρώπους"....
Και να'σαι έφηβος και να βλέπεις τους ανθρώπους σου να είναι πολύ "πίσω από εσένα"....δλδ (ποιός έφηβος δεν αισθάνεται μπροστά από τους γονείς του;) ό,τι πιο φυσικό και σύνηθες στην εφηβεία...
Είναι αυτήν η "καταραμένη" κοινωνικοποίηση...να σε στριμώξουν και να σε σμπρώξουν για να μπεις στο καλούπι που η κοινωνία έφτιαξε για σένα, για κάθε "εσένα"...όσοι γβήκαν λιγάκι περισσότεροι απ'το καλούπι , τρώνε πολύ στρίμωγμα κι αν θα χωρέσουν , τελικά....
κάποιες φορές σπάνε ή κόβονται κομάτια τους και πετιούνται....
Αλλά αυτά έχει η ζωή...
Καλημέρα σας..
ουφ, σκαω που ακομη δεν το εχω. Μα μου τηλεφωνησαν πως θα το εχουν αυριο το μεσημερι και θα παω να το παρω :):) Απο Δευτερα θα εχεις και φωτογραφια, αν οχι αυριο :):)
ReplyDeleteΦιλιααααα
Το πήρα χτες βράδυ στα χέρια μου και το διάβασα..εδώ είναι οι πρώτες μου εντυπώσεις..
ReplyDeletehttp://mytripssonblog.blogspot.gr/2013/01/blog-post_31.html
Φυσικά θα έρχομαι να σχολιάζω...τα έγραψα γενικά εκεί για να έχουμε να λέμε εδώ..καλό βράδυ!
Πάμε μια νέα ανάρτηση με επόμενη ιστορία;
ReplyDeleteΚαλημέρα και καλό μήνα!
ReplyDeleteΠάει και το τρίτο κεφάλαιο!
http://mystickland.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html