Σιγά μη μοιάζουν τα blogs με γειτονιά.. σιγά μη εμφανιστεί και καμμιά γάτα..
Με δάσος ναι.. αφού ο καθένας έχει πιάσει από ένα δέντρο και..
Ωραίο δάσος δεν αντιλέγω.. όμως ο ένας για τον έναν κι ο καθένας για τον εαυτό του.. αυτό δεν ισχύει πάντα;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
χμμμ...Αφού τα παρομοιάζεις με δέντρα τα μπλογκ, εγώ θα πω ότι τα δέντρα δεν μπορούν να κινηθούν. Μιλούν όμως με τον τρόπο τους. Αρκεί κάποιος να θέλει να 'ακούσει' και θα καταλάβει. Αρκεί να θέλει κάποιος να γευτεί τους καρπούς τους και να απλώσει ευλαβικά το χέρι...Τι λες?
ReplyDelete*ένα ρεαλισμό με μια κάποια δόση ειρωνείας διακρίνω ή είναι ιδέα μου?...;)
@ βολτιτσα μου
ReplyDeleteετσι λεω κι εγω.. αυτοι που κανουν βολτα στο δασος την απολαμβανουν
και ρεαλισμο διαθετουμε
και ειρωνεια να πω οτι διαθετουμε; ισως διαπιστωση; δεν ξερω!
Νομίζω θα συμφωνήσω με το πρώτο σχόλιο πάντως=)
ReplyDeleteΚαληνύχτα!
@ συμφωνω κι εγω rainmaker
ReplyDeleteκαλο βραδυ !
Εμενα μου αρεσει να τα βλεπω σαν γειτονια :) Και γατες εχει, φυσικα. Περπατανε κρυφα το βραδυ στο πεζουλακι του κηπου μου. Καμια φορα ριχνουν και καμια γλαστρα στη βιασυνη τους να πηδηξουν και να εξαφανιστουν αν ακουσουν θορυβο :)
ReplyDeleteΓια μενα ειναι γειτονια. Με τους καλου, του κακους, του ασχημους, τους ομορφους, τους βαρετους, τους κουτοπονηρους, τους δυστροπους, τους εξωστρεφεις.........
Μια γειτονια :)
καλησπερααα