παρεπιπτόντως

Καμμιά φορά ο χρόνος σταματάει σε φάσεις περίεργες,  ας πούμε χθες σταμάτησε στη φάση ''πάω στο γιατρό''..  ένας ξανθός,  ξενέρωτος,  γελαστός..  προσποιητά ξανθός,  φυικά ξενέρωτος,  γελαστός..  τι έξυπνος τρόπος να κάνεις promotion και να πάρεις και 40 ευρώ..  κανείς γιατρός που σέβεται τον εαυτό του δεν είναι πια στο Ε.  δεν έχει μείνει άνθρωπος που να θυμάται πως κάποτε σεβόταν τον εαυτό του..  θέλω να φύγω μακριά από μηχανήματα που ξεμπλοκάρουν τους μυς..  θέλω να φύγω μακριά από ανόητες επισκέψεις..  θέλω να φύγω μακριά από το καινούργιο μαγνητικό μηχάνημα..  φοβάμαι τους τεράστιους μαγνήτες και τα κλειστοφοβικά μαύρα δωμάτια..  φοβάμαι να βλέπω οθόνες και πλάκες με φθαρμένα κόκκαλα..  θέλω να πλένω τα δόντια μου τις νύχτες φορώντας πυτζάμες με ροζ αρκουδάκια..  θέλω να πάω ξανά σχολείο,  να γίνω μικρή και δυνατή και να πηγαίνω εκδρομή ημερήσια,  και να μιλάμε με τις φίλες μου γι αγόρια και η Γ. να είναι κολλημένη με τον ΠωςΝαΤονΕλεγανΑραγεΔεΘυμαμαιΠιαΤοΟνομαΤου..  κι εμένα να με περιμένει έξω από τα κάγκελα ο Σ.  και η αλλη Γ.  να μην έχει γκόμενο και να γελάμε και να τσατιζόμαστε και να έχουμε εγωισμούς και μικροπρέπειες και να υπερβάλλουμε με το ΕΓΩ μας..  τώρα πιο ''εγώ''..  τρια γράμματα όλα κι όλα τσαλαπατειμένα κι η οξεία ολόκληρος,  απόλυτος,  ατόφιος πόνος να υπογραμμίζει μια ύπαρξη που έχει πάρει την φθίνουσα..