Μεταναστεύουν κομμάτια μου ολόκληρα, κομμάτια από πηγμένο σκούρο αίμα βυσσινί.
Ανεμοστρόβιλος γύρω μου, σταθερός άξονας το ''εγώ''. Νιώθω ευάλωτη. Θυμώνω και πενθώ το χρόνο που έχασα χαρίζοντας στιγμές μου. Στο πρόσωπο οργή. Σπάω σε ήχους και σκορπάω σε χιλιάδες κραυγές.
-
Με τακτοποιώ σε ακριβό κουτί..
Και δεν ξέρεις πόσο καλά κάνεις και τακτοποιείς σε ακριβό κουτί... ενίοτε όμως πολλά ίσως να χρειάζονται πέταμα!
ReplyDeleteΑΦιλάκια και καλό φθινόπωρο επίσημα από σήμερα! <3
συμφωνω, δεν ειναι ομως ευκολο.. εισαι να να προσπαθεις να χωρισεις το κεφαλι απο το σωμα, αφου τα περισσοτερα εχουν γινει ενα μαζι μας σε πορεια πολλων ετων..
Deleteμεσα σε αυτα τα χρονια βεβαια πολλα πεταξαμε κι αλλα τοσα κρατησαμε κι ειναι κ τα αλλα που στην πορεια προεκυψαν
για να δουμε σε ποια οχθη θα μας βγαλει ;)
Πόσο δυνατο κείμενο;;;;;;;;
ReplyDeleteΕυγε
Καλό μας ξημέρωμα! Πολλά φιλιά :)