..ήταν ένα κοριτσάκι, τόσο μικρό και τόσο ελαφρύ που χωρούσε παντού, στον ποδόγυρο από ένα κόκκινο φόρεμα, στην τσέπη από ένα κασμιρένιο παλτό, και ήταν τόσο εύκολο να διασκεδάσει κάποιος μαζί του, όσο εύκολο και να το ξεχάσει κάτω από την πέτρα ενός ποταμού, πίσω από ένα λουλούδι ή ακόμη και μέσα σε ένα βάζο με μαρμελάδα, ή ένα μπωλ γεμάτο με χυλό για τηγανίτες..
Τα χρόνια περνούσαν.. άλλες φορές πολύ αργά κι άλλες πάλι τόσο γρήγορα.. και το μικρό κοριτσάκι που για κάποιον ιδιαίτερο λόγο νόμιζε ότι όλα ήταν όμορφα και ιδανικά.. άρχισε και μεγάλωνε.. μεγάλωνε.. μεγάλωνε..
Μεγάλωσε τόσο μα τόσο πολύ.. που δεν ήξερε πια ποιά ήταν με ακρίβεια η πραγματικότητα.. το μόνο που καταλάβαινε ήταν πως για κάποιο μυστήριο λόγο δεν χωρούσε πια πουθενά..
No comments:
Post a Comment