Η βόλτα από την άλλη πλευρά της πόλης, μοιάζει με περίπατο στο δάσος, έχει άρωμα εξοχής, διαφορετική διακόσμηση, βλέμμα προς το βουνό και ένα σωρό χαμηλοφωτισμένα παράθυρα που μισοκρύβουν στολισμένα δέντρα. Μπαλκόνια με ατέλειωτες λαμπερές, χρωματιστές γιρλάντες και μια υποψία από τις ψυχές που ζουν σε αυτά τα διαμερίσματα. Μια διάθεση του περαστικού διαβάτη να ανακαλύψει τι κρύβει το εσωτερικό των σπιτιών, πως να είναι άραγε οι κάτοικοι, τι να τους προβληματίζει, να νοιώθουν χαρά ή λύπη; Κάτι που δεν μάθει ποτέ όσες φορές κι αν σταθεί δύο ή τρία λεπτά απέναντι κι όσο κι αν αφουγκραστεί κινήσεις και σκιές.
Στέλλα, αυτό που περιγράφεις μου βγάζει μια ομορφιά, ένα μυστήριο, ένα κάτι διαφορετικό και γραφικό. Νιώθεις σαν να ακολουθείς ένα ταξίδι σε έναν κόσμο αλλιώτικο που προσπαθείς να αφουγκραστείς.
ReplyDeleteΌμορφο έβγαινε.
Καλό βράδυ να έχεις εύχομαι.
Γιαννη ειναι αυτο που θελεις να κανεις την ημερησια βολτα σου απογευματακι και εχοντας βαρεθει τον συνηθη δρομο..ακολουθεις διαφορετικη διευθυνση. Επειδη ομως το ζηταει η περιοδος των χριστουγεννων πολλα μπαλκονια ειναι στολισμενα κι αλλα τοσα παραθυρα ημιφωτισμενα με τα λαμπακια του δεντρου αναμμενα..μεσα σε ολη αυτη την ατμοσφαιρα αναζητας το ποιος ζει καπου εκει..ποιες να ειναι οι σκεψεις του η η ζωη του κι ετσι τροφοδοτειται η φαντασια και τρεχει αχαλινωτη..ειναι μια απλη και συνηθισμενη κατασταση που δημιουργει ομως ενα πολυ ωραιο και χαλαρωτικο παιχνιδι..καλο σου βραδυ κι απο εδω
ReplyDeleteΣτέλλα πρέπει να διακατέχεσαι από ιδιαίτερη ευαισθησία στις προσεγγίσεις σου. Να είσαι καλά κοπέλα μου. Τέτοια καλέσματα σε ανάλογα παιχνίδια αξίζουν. Να γυρέψουμε να βρούμε την άλλη πλευρά της πόλης. Καλό σου βράδυ.
DeleteΕίσαι στο μυαλό μου Στέλλα. Είναι ένα "παιχνίδι" που επιδίδομαι όχι μόνο στις γιορτές μα και σε κάθε βόλτα μου σε κάποια γειτονιά. Να φαντάζομαι τι κρύβουν πίσω τους τα φωτισμένα δωμάτια. Στις γιορτές βέβαια παίρνει άλλες διαστάσεις και η φαντασία όπως το λες κι εσύ, αχαλίνωτη...
ReplyDeleteΣαν τη Μαρία κι εγώ! Παίζω συχνά αυτό το παιχνίδι! Θυμάμαι παλιά, όταν ήμουν μικρή κι όλοι έβαζαν το δέντρο στο παράθυρο κι άφηναν τραβηγμένη την κουρτίνα όλες τις μέρες των γιορτών, έφτιαχνα ιστορίες για τα δέντρα κι αναρωτιόμουν τι θα μου έλεγαν αν τα πετύχαινα σε καλή στιγμή και μου μιλούσαν!
ReplyDeleteΚαλά Χριστούγεννα!
Μ'αρεσει τοσο να χαζευω φωτισμενα παραθυρα και μπαλκονοπορτες και να προσπαθω να φανταστω τη ζωη αυτων που κατοικουν μεσα!!! Τελικα ειμαστε πολλοι με αυτο το "χομπυ" :)
ReplyDeleteΟμορφη μου σου ευχομαι να περασεις μαγικα αυτες τις γιορτες, να ξεκουραστεις και να απολαυσεις τα παντα!!!
Πολλα φιλια!
Πολύ όμορφες οι σκέψεις σου... Όντως πάντα, ειδικά τις γιορτές, τα σπίτια και δη τα στολισμένα κρύβουν ένα μυστήριο που πολλοί θα θέλαμε να μάθουμε. Να αφουγκραστούμε την ιστορία των κατοίκων τους και τον τρόπο ζωής τους.
ReplyDeleteΣε φιλώ και σου εύχομαι γλυκά Χριστούγεννα!!!
Ευτυχώς που υπάρχει η φαντασία μας για να σκαρώνουμε ωραία σενάρια που τυχόν να συμβαίνουν πίσω και μέσα σε χώρους που μας κίνησαν την προσοχή, ωστόσο, δεν έχουμε τη δυνατότητα να τα ανακαλύψουμε… Λάμπουν με τα στολίδια… ας ευχηθούμε να είναι αληθινά.
ReplyDeleteΕύχομαι, Στέλλα μου, να ονειρεύεσαι μεγάλα… Και να αγαπάς ακόμη μεγαλύτερα!