Οι γιορτές έφυγαν, μαζί μ' αυτές κι οι καλεσμένοι, τα γέλια κι οι χαρές. Ο βασιλιάς έμεινε μόνος και αντιμέτωπος με τα θέματα του. Μοναξιά και σιωπή πλαισιωμένα από αυτό το γκρίζο, υγρό backround του χειμωνιάτικου Γενάρη.
Παλιότερα, μια τέτοια περίοδο θα έγραφα στο ημερολόγιο μου ---προσγείωση---.
Άχαρη λέξη!
Και η προσγείωση μπορεί να γίνει κάτι χαρούμενο. Υπάρχει προσγείωση σε έναν υπόνομο, προσγείωση σε έναν δρόμο, προσγείωση σε ένα χωράφι, προσγείωση σε έναν αεροδιάδρομο από ζαχαρωτά. Εύχομαι η δική σου να είναι σαν την τελευταία.
ReplyDeleteή μπορει να ειναι ενα κραμα απο ολα αυτα μαζι ή και ξεχωριστα.. καθε μερα σε διαφορετικο τοπιο ε; ;)
ReplyDeleteλοιπον θυμηθηκα τωρα οτι παντα κρατουσα ημερολογιο, αλλα ποτε δεν εγραφα τα πραγματικα μου συναισθηματα.. δλδ σε καποιες σελιδες θα μπορουσε να βρει κανεις απο μια λεξη, στεγνη, κοφτη και αχαρη που εξεφραζε υποτιθεται καποια κατασταση ή καποιο συναισθημα αλλα τι να κανει μια μονο λεξη;
πολυ δυσκολο το να εισαι σφιχτος στην εκφραση.. πολυ ασχημο
καλο βραδυ pippi μου
Και εγώ το έκανα αυτό. Ήμουν πάντα δύσκολη στην έκφραση. Είδα κι έπαθα για να απελευθερωθώ. Βλέπεις, δεν είχα αυτοπεποίθηση και θεωρούσα ότι έπρεπε να γράφω μόνο πράγματα που ευσταθούσαν, πράγματα που ήταν γενικώς αποδεκτά. Με είχε φάει το καθωσπρεπειλίκι. Χρειάστηκε να μάθω τη δύναμη του επιχειρήματος, για να συνειδητοποιήσω ότι αν βρεις ένα επιχείρημα για να την στηρίξεις, τότε μπορείς να γράψεις ακόμα και τη μεγαλύτερη βλακεία. Τότε ξεκίνησε η δική μου απελευθέρωση. Μη νομίζεις, όμως, ότι έχω απελευθερωθεί πλήρως. Μεταξύ μας, το ψευδώνυμο πάντα βοηθάει.
DeleteΒλέπεις ότι όλα θεραπεύονται;
Πολλά φιλιά
@pippi
Deleteκαι ημουν ακομη πιο δυσκολη στην προσωπικη, τετ α τετ εκφραση να σκεφτεις.. με δυο γονεις που δεν εξεφρασαν ποτε συναισθηματα τι να περιμενα αλλο αραγε;
ειχα ενα ποταμι ορμητικο μεσα μου και προσπαθουσα να το περασω με ενα βλεμμα.. ποσο αστειο φαινεται τωρα πια αυτο.. αλλα βλεπω με μια τρυφεροτητα εκεινο τον παλιο μου εαυτο και μια μικρη συμπονοια γιατι ξερω τι δυσκολιες τραβουσα..
οπωσδηποτε αλλαζουμε, σχεδον στην δεκαετια κοιτας πισω και βλεπεις εναν αλλο ανθρωπο.. ωριμαζουμε, ξανοιγομαστε, εμπιστευομαστε κυριως τον εαυτο μας γιατι ολοι οι αλλοι ερχονται και παρερχονται!
καλη σου μερα ;)
Έχω γράψει στο παρελθόν ποίημα με τίτλο προσγείωση.☺
ReplyDeleteΑ εγώ δεν καταβάλλομαι με τον τέλος των γιορτών! Αφού θα ξανάρθουν! Είναι καρατσεκαρισμένο αυτό ☺
Άσε που στην ουσία για μένα τα χρώματα και τα φωτάκια μένουν ! Και τα ανάβω κάθε βράδυ στο τζάκι!
Λάτρεψα τον παραπάνω διάλογο σου με την Πίπη μας!
Εγώ πάλι ποτέ δεν ντράπηκα για όσα έγραφα ή ένιωθα. Κρατούσα κι εγώ παλιά ημερολόγιο. Αν και το ένα από τα δύο είναι αυτό όταν χώρισα και δεν θέλω με τίποτα να το διαβάσω ξανά :)))
Πολλά γλυκά φιλιά! ♥
νομιζω Αριστεα μου οτι παντα με ενοχλουσε το τελος γιορτων.. απο τα χρονια του σχολειου οπου τελειωναν οι διακοπες και επρεπε να ξεκινησουν ξανα τα μαθηματα μπρρρ.. απωθημενο απο εκεινα τα χρονια μαλλον..
DeleteΝαι ημουν απεριγραπτα ''σφιγμενη''!
Να σκεφτεις οτι καπου εκει, την εποχη που γεννηθηκε το πρωτο μου μωρο.. γραφω ''μπουμπουκα''
Αυτη η λεξη για μενα και μονο για μενα ειναι συγκλονιστικη, αλλα τι ωραια που θα ηταν να εβρισκα τωρα πια ξαναδιαβαζοντας τα ολοκληρες περιγραφες.. μπααα τρομος για το συναισθημα το οποιο πρεπει να σου πω το ειχα και σε υπερβολικη δοση..
αλλα το εκρυβα..
ακομη κι ενα ηλιοβασιλεμα ντρεπομουν για πολυ να το κοιταξω, στα πεταχτα μονο ;)
παντα υπαρχουν περιοδοι της ζωης μας που δεν θελουμε να τις ξανακοιταξουμε και πολυ καλα κανουμε, καποιες πορτες καλο ειναι να κλεινουν ερμητικα πισω μας ετσι ωστε να αφηνουμε ελευθερο χωρο σε οσα ερχονται, σε οσα ειναι μπροστα!
πολλα φιλια, ποσο χαιρομαι που βρηκες το σκυλακι σου!!!
Από την άλλη, η προσγείωση σημαίνει ότι πατάς ξανά σε στέρεο έδαφος και δεν κινδυνεύεις να πέσεις, σε προφυλάσσει. Μόνο στην πραγματικότητα μπορείς να κατευθύνεις τη ζωή σου εκεί όπου θα διαλέξεις, μόνο στην πραγματικότητα μπορείς να κάνεις τη διαφορά, μόνο στην πραγματικότητα υπάρχεις και κερδίζεις τη σημασία σου. Όταν είσαι "απογειωμένη" μπορεί να εμπνευστείς ή να πάρεις δυνάμεις - αν δεν κατέβεις ξανά στη γη, όμως, η έμπνευση και οι δυνάμεις δε θα σε ωφελήσουν σε τίποτα. Απλά θα έχεις αναβάλει τη ζωή σου. Άσε που, αν δεν υπήρχε προσγείωση, ούτε απογείωση θα υπήρχε.
ReplyDelete(Κάποτε θεωρούσα κι εγώ την προσγείωση άχαρη. Έκτοτε έχω μάθει, πως είναι η προσγείωση που σου δίνει την εκπληκτική δυνατότητα να πάρεις μαζί σου στη γη ένα κομμάτι ουρανού - μικρό ή μεγάλο, εξαρτάται από εσένα. Και πως η διαρκής απογείωση, στην πραγματικότητα, είναι θάνατος.)
Σου εύχομαι να φτιάξεις για σένα και τους αγαπημένους σου μια πολύ όμορφη καινούργια χρονιά! ;-)
@love
Deleteτο ξερεις οτι χαιρομαι πολυ οταν βρισκω σχολιο σου ε; και μπορει να το διαβασω και μετα να το ξαναδιαβασω και ακομη μια φορα για να το ξαναθυμηθω.. αυτη τη φορα θελω ολα οσα μου εγραψες να τα γραψω σε μικρα ποστακια και να τα κολησω στο ψυγειο ;)
μ αρεσε πολυ αυτο το οτι η προσγειωση δινει τη δυνατοτητα να παρεις μαζι σου στη γη ενα κομματι απο τον ουρανο..
μου αρεσε και το αλλο: να φτιαξεις για τους αγαπημενους σου μια πολυ ομορφη καινουργια χρονια!
σαν προκληση μου μοιαζει..
θα προσπαθησω να το τηρησω, ανεξαρτητως συνθηκων.. αυτο ειναι το τωρινο στοιχημα με τον εαυτο μου, εγω που παντα ημουν σα τη βαρκα στο κυμα και που τοσο πολυ με επιρεαζαν οι ανθρωποι και οι συνθηκες, τωρα θελω να εχω δυναμεις και ενεργεια ανεξαρτητως συνθηκων..
να εχεις οτι επιθυμει η ψυχουλα σου ;)
Για ανεφοδιασμό είναι. Όπου να'ναι έρχονται οι Απόκριες. Εκεί να δεις απογειώσεις που θα γίνουν.
ReplyDeleteΣτέλλα μου ήθελα από καιρό να στο πω. Μ'αρέσει το ευσύνοπτο ύφος σου, που μπορεί για σένα να κρύβει μια δυσκολία στην έκφραση, αλλά νομίζω πως λίγοι μπορούν να το κατακτήσουν. Πολλές φορές κι η απεραντολογία δεν εκφράζει τίποτα. Δεν είναι στην ποσότητα η ουσία. Μα στη λέξη που επιλέγουμε. Και η "προσγείωση" είναι μια πολύ φλύαρη λέξη. Νομίζω πως τα είπες όλα.
Λοιπόν, ετοίμασε το πιλοτήριο και θα τα πούμε σε κάποιον αεροδιάδρομο λίαν συντόμως ;-)
@Μαρια
DeleteΔεν μου αρεσουν οι αποκριες καθολου θα ελεγα :) ωστοσο εχω τις δικες μου σημαδουρες για να αναγνωριζω τα νερα μου, οποτε θα σου πω το εξης παρα πολυ πεζο αλλα και πολυ αληθινο, περιμενω πως και πως την καθαρη Δευτερα για το συγκεκριμενο φαγοποτι λαγανας + χαλβα, για το οτι φερνει λιγο πολυ την Ανοιξη αλλα και επειδη ο φουρνος της γειτονιας μου ξεκιναει να φτιαχνει τις λατρεμενες μου ταχινοπιτες :)))
Μαρια μου σ ευχαριστω χαιρομαι πραγματικα.. οσον αφορα τις λεξεις προσπαθω να βρω τις καταλληλες στο φτωχο λεξιλογιο που διαθετω, για να μη πω οτι συνηθως γραφω το πρωτο που μου ερχεται στο μυαλο ;)
αν ειναι για αεροδιαδρομο και για πτηση.. μεσα ;)
καλο βραδυ
Ανέκαθεν σε θαύμαζα, Στέλλα, γι’ αυτό το «ευσύνοπτο» που διαθέτεις (η κυρία Κανελάκη βρήκε την πιο κατάλληλη λέξη). Γενικά έτσι είναι τα κείμενά σου. Ζηλεύω αυτό το «λακωνικό» που διαθέτεις ώστε «εν συντομία» να αποδίδεις το νόημα της σκέψης σου.
ReplyDeleteΑφού κατάφερες με μια και μόνο λέξη (προσγείωση!) να κλείσεις ένα μεθεόρτιο γκρίζο στη σελίδα του ημερολογίου σου που αντιστοιχεί, εγώ δεν θα την έλεγα «άχαρη», είναι η σωστή.
Η καθημερινότητα επί του έργου της…
ευχαριστω Στρατο..
Deleteευσυνοπτα λοιπον τα κειμενα της καρδιας μου!
και αλουστραριστα θα τα ελεγα!
ακατεργαστα ισως;
Καλησπέρα σου Στέλλα μου. Μπορεί οι αναρτήσεις σου να είναι "μικρές" σε έκταση λόγου, είναι όμως απέραντα μεγάλες σε νοήματα αλλά το κυριότερο βιώματα.
ReplyDeleteΔύσκολο το διάστημα που ξεκινάει όντως. Ξεκινάμε και βλέπουμε.
Καλό βράδυ καλή μου.
καλησπερα Γιαννη μετα απο πολλες μερες
Deleteναι καπως ετσι ειναι.. ολοι εχουμε βιωματα που τα τοποθετουμε εδω, περισσοτερο απο συνηθεια πια; ισως να ειναι κι ετσι αν και πιστευω πως ειναι πολυ μεγαλυτερη η αναγκη του αδειασματος κι αν αυτη συνοδευεται κι απο μοιρασμα - τα παντα ολα - σωστα;
καλο βραδυ
Όπως γράφεις κι εσύ, υποφέρω κι εγώ από το "αμάν ξανά σχολείο" ακόμα!!!!! Κι όταν τελειώνουν οι γιορτές, κάνω ένα μεγάλο τραπέζι στο σπίτι. Αποχαιρετώ τις Γιορτές με μια γιορτή...!
ReplyDeleteΠροσγείωση... Αν μιλάμε γι' αυτή την πραγματικότητα που ζούμε, όχι, δεν θα πάρω κι ας γκρεμοτσακίζομαι κάθε μέρα!
Καλό βράδυ!
αυτο με το τραπεζι μετα τις γιορτες εσυ μου το εχεις ξαναπει;
Deleteακουγεται πολυ ενδιαφερον και μου αρεσε παρα πολυ η ιδεα αν και εγω μετα τις γιορτες το παλευω για αποτοξινωση (αν και να αγιασεις δεν μπορεις ;)
ουφφφ εφτασε κι ολας 10 ο μηνας, φευγει πολυ γρηγορα ο καημενος ο Γεναρης ;)
καλο βραδυ να εχεις