ο φεγγίτης

Μοναδική ανάσα τούτος ο φεγγίτης σ'αυτό το ασφυκτικά θερμό καλοκαίρι.
Οπουδήποτε αλλού κοχλάζει το σύμπαν και συνομωτεί σε αλλαγές,  που δεν δύναμαι να αφομιώσω.

Δεν πρόλαβα να σου πω,  πως εκείνα τα τρία αστέρια που χάζευα μικρή στον ουρανό τις νύχτες,  εκείνα που έμοιαζαν όμοια σε διάταξη με τις τρεις σαν κεφάλι καρφίτσας ελίτσες στο μπράτσο μου,  δεν ήταν τρία τυχαία αστέρια.  Ανήκαν σε αστερισμό και μάλιστα σχημάτιζαν την λεγόμενη ζώνη του Ορίωνα.

Θα σε έφερνα εδώ σ' αυτό το φεγγίτη, για να το δεις και μόνος σου.
Θα χαμογελούσες.

Θα ένιωθα λίγο χαζούλα μετά,  που αντί να σου πω για κάποιο επίτευγμα μου δυνατό και μεγάλο,  σου μιλούσα για αστέρια.  Έτσι χαζούλικα σ'  αγαπούσα.  Και παρακαλούσα βαθιά μέσα μου,  να ήμουν λίγο πιο έξυπνη για να μ' αγαπάς κι εσύ..