μιά βδομάδα πριν

Κόλλησα στο προηγούμενο ποστ κι έχω κάνει ένα σωρό μάταιες προσπάθειες να ανεβάσω κάτι καινούργιο,  ξεκινώ τις σκέψεις μου αλλά αντί να ξεδιπλώνονται,  σκόνη γίνονται..  άλλη μια προσπάθεια λοιπόν!
Πόση ανάγκη έχουμε αυτές τις πολύ δυνατές γιορτινές μέρες (αναρωτιέμαι σε όλα τα πήγαινε έλα μου στην αγορά και στα διάφορα μαγαζιά)  σαν να ξαναμπήκαν κάποια πράγματα στην θέση τους και υπάρχουν ουρές στα ταμία,  είδη που σε εντυπωσιάζουν μέχρι να το σκεφτείς εξαφανίζονται από το ράφι και η Εθνική φρακάρει από το φόρτωμα των συναλλαγών,  γενικό συμπέρασμα,  χρήμα υπάρχει.  Και δημιουργείται μια κίνηση σε μακριά αλυσίδα διαφορετικών καταστημάτων,  από καφέ και φαγάδικα μέχρι οτιδήποτε μπορεί να προσφερθεί σαν δώρο,  ή οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει μια ωραία ατμόσφαιρα στο γιορτινό τραπέζι,  παιχνίδια,  ρούχα κλπ και πράγματα προσωπικής ανάγκης,  κομμωτήρια και κυρίως νυχάδικα! 
Εχθές μπήκα σε μεγάλη αλυσίδα προιόντων μακιγιάζ για πρώτη φορά και ένα νεαρό αγόρι με μεγάλες βλεφαρίδες,  κοτσίδα το μαύρο του μαλλί και ίσως,  λέω ίσως μια ιδέα βαμμένο το πρόσωπο του,  μου συστήθηκε.  Με λένε Γιάννη,  και ότι απορία έχεις,  όποτε τη έχεις,  θα έρθεις να με ρωτήσεις.  Εγώ εν τω μεταξύ,  κάτι τέτοιες επισκέψεις τις έχω κλείσει στο συρτάρι,  αλλά εκεί που λες σιγά εγώ μην ασχοληθώ με τέτοια,  εκεί τσουπ πας και φορτώνεσαι μολύβια και μάσκαρες και διάφορα μαγικά που νομίζεις ότι θα σε κάνουν και λίγο πιο όμορφη.  Νά 'μαι λοιπόν με καινούργια προιόντα,  που ομολογώ πως όσο μου τα δειγμάτιζαν στο κατάστημα μου υπόσχονταν πολλά,  αλλά στα δικά μου χέρια και στον δικό μου καθρέφτη μπροστά,  κανένα θαύμα δεν επιτεύχθηκε και καμμιά νεράιδα φορτωμένη μαγική χρυσόσκονη δεν με λυπήθηκε.
Βιβλίο έχω,  και αστυνομικό είναι,  και περιπέτεια έχει,  και λίγο σαν παραμύθι είναι γραμμένο που μ'  αρέσει αυτό,  αλλά κάθε που το θυμάμαι μαζί με την βραδινή μου ξεκούραση καταλήγω να διαβάζω δυό σελίδες,  να πέφτω για ύπνο και το πρωί να μη θυμάμαι τίποτα.  Τα θέλω και τα δύο,  καί να τελειώσω όμορφα κι απολαυστικά ένα βιβλίο καί να διαβάζω σε αργό ρυθμό γιατί ούτε τον χρόνο μου του δίνω αλλά ούτε τα περιθώρια να τελειώσει γρήγορα!  Από την άλλη αν δεν διαβάσεις στο σωστό χρόνο ένα βιβλίο είναι σα να μη το διάβασες,  παίρνεις είδηση τα μισά από όσα θα έπρεπε να πάρεις.
Τελευταία εβδομάδα πριν τα χριστούγεννα και στα μόνα που θέλω να αναλωθώ είναι στα δώρα που θα κάνω,  στο τραπέζι που θα ετοιμάσω και στα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες που θα φτιάξω.  Όλα τα υπόλοιπα τα έχω τοποθετήσει στα κουτάκια τους,  εκεί όπου θα έπρεπε να βρίσκονται χρόνια τώρα.  Και καλά θα κάνουν να παραμείνουν μέσα,  υποθέτω ότι θα βρίσκουν και ζεστασιά και θαλπωρή,  με λίγα λόγια δεν θέλω να σκέφτομαι.  Τίποτα έξω από τον μικρό μου κύκλο.  Πίσσα και πούπουλα σε όλους και σε όλα!
Όταν κάνεις κάτι για πρώτη φορά,  έχεις την ανασφάλεια του πρωτάρη,  δεν ξέρεις τι να πεις,  που να ακουμπήσεις την τσάντα σου και τα χέρια σου τρέμουν σαν κομπρεσέρ μέχρι να τα δώσεις εκεί που πρέπει.  Μετά,  τα νύχια σου είναι μωβ κι εσύ χαρούμενος που έκανες να συμβεί η διαφορά.
Τα χριστούγεννα,  έχουν χρώμα και δεν είναι ούτε άσπρο,  ούτε χρυσό.  Το κύριο χρώμα των χριστουγέννων είναι το πράσινο.  Με μερικές πινελιές κόκκινου.  Ίσως για αυτό να τα αγαπώ και τόσο πολύ!
Φέτος δεν αγόρασα στολίδια,  έφτιαξα μερικά μόνη μου.  Και μου αρέσει να τα χαζεύω,  μου έδωσαν μεγάλο κέφι και χαρά.
Ο κινηματογράφος μου λείπει πολύ,  μα δεν έχω την υπομονή.  Ξέρω όμως ότι θα την επανακτήσω.  Άλλωστε σε πολλές στιγμές της ημέρας με καλύπτει το συνδρομητικό κανάλι,  άλλες πάλι όχι.
Κάτι τέτοιες μέρες πάντως θα ήθελα να μπορούσαν να παγώσουν στο χρόνο και να μείνουν για πάντα!  Βέβαια,  αν με ρωτήσεις τι προτιμώ,  χριστούγεννα ή καλοκαίρι,  χχμμμ θα σου απαντήσω πως μάλλον το καλοκαίρι.  Αφού είμαι ψάρι,  αλλάζει αυτό;  ε;  αλλάζει;