Tuesday, January 08, 2019

το δίπλωμα του χρόνου





Έτσι καθώς απολάμβανα το πρωινό μου καφεδάκι,  με -2,5 βαθμούς έξω, νωρίς το πρωί,  και πάγους ακόμη στις ανήλεες γωνιές της βεράντας μου,  σκεφτόμουν πόσα στη ζωή μου πραγματικά επέλεξα,  πόσα ήρθαν από μόνα τους,  πόσα ήρθαν από ανάγκη,  και πόσα από συμβιβασμούς.
Όπως και να έχει όμως συχνά,  βρίσκομαι στο σημείο εκείνο όπου διπλώνει ο χρόνος,  εφάπτοντας ένα σημείο του παρελθόντος χρόνου με το παρόν.  Σε αυτή την ιδιαίτερη φάση,  το κενό το οποίο έχει δημιουργηθεί,  αρνητικό στην προκειμένη περίπτωση,  αυτό δλδ που καθόρισε την σημαντικότητα του στοπ που έβαλα,  του αντίο που είπα,  την πόρτα που έκλεισα,  ώστε να σταματήσει μια κατάσταση ή μια σχέση,  εξαφανίζεται,  κι όλα μοιάζουν όμορφα και ρόδινα και θετικά.  Σ αυτό ακριβώς το σημείο,  θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα,  να αλλάξω την ανάμνηση,  να γεμίσω το κενό με συναισθήματα μόνο θετικά,  καθώς και να εξαφανίσω τους λόγους που δημιουργήθηκε αυτό.
Καθώς είμαι από την φύση μου ενοχική,  θα μπορούσα να πω πως ήταν ένα δικό μου λάθος.  Υπάρχουν όμως πραγματικά λάθη;  Ή μόνο η αντιμετώπιση κάποιας συγκεκριμένης κατάστασης,  κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες με βάση τους χαρακτήρες ανθρώπων που και μόνο στο πέρασμα των πολλών ετών έχουν αλλάξει;
Τέλος πάντων στο δίπλωμα αυτό του χρόνου,  εκεί που η μιά στιγμή συρράπτεται με την άλλη και που μεταξύ τους μπορεί να έχουν απόσταση δεκαετιών,  που στην προκειμένη περίπτωση φαντάζει εξαίσιο,  θέλω να μπορώ να αλλάξω την ποιότητα των ενδιάμεσων αναμνήσεων.

Μοιάζει μπερδεμένο,  μα δεν είναι.
Είναι άλλη μια επιθυμία για το ιδανικό.

*να τώρα,  είμαι στο δίλημμα να γράψω πως ιδανικό δεν υπάρχει,  ούτε το εξαίσιο,  όμως θα το φτιάξω λίγο πιο γλυκό και εύπεπτο και θα πω πως το εξαίσιο και το ιδανικό,  δεν υπάρχουν μεν σε διάρκεια,  σίγουρα όμως υπάρχουν σε μια στιγμή χαρούμενη,  γελαστή,  γεμάτη από αγάπη.

4 comments:

  1. Ναι κρατώ το τελευταίο σου κλείσιμο. Μπορεί να υπάρχουν τα ιδανικά. Άλλωστε άραγε έχει ενδιαφέρον το ιδανικό ; συνεπώς κρατάμε τη λάμψη της στιγμής, όπως αυτή έρχεται.
    Είσαι ενοχική ε ; δεν είναι καλό αυτό. Δεν το αξίζεις ! και πρέπει να το πετάξεις μακριά.
    Το δίπλωμα του χρόνου να σου δώσει ακόμα περισσότερο φως σε μια λαμπερή καρδιά.
    Την καλησπέρα μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εκείνο το σημείο όπου μια στιγμή του παρελθόντος που έχει λήξει για χι λόγους, ενώνεται με μια στιγμή του τώρα, για μια αίσια συνέχεια.
      Αφήνομαι Γιάννη μου όσο νιώθω πως με αγαπούν, το αντίθετο είναι που φοβάμαι και δεν μπορώ να διαχειριστώ, απλά φεύγω, με πίκρα καρδιάς συνήθως και δεν περιγράφω κατάσταση ερωτική !

      Καλημέρα τώρα πια

      Delete
  2. Καλημέρα.
    Επίσης: Όλα αυτά, καθ' ομολογία σου, τα σκεφτόσουν την ώρα που ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΣ το καφεδάκι σου με μείον 2,5 βαθμούς.
    Καλό μου φαίνεται αυτό: Αν η όποια εσωτερική κατάσταση, σκέψη δεν μπορεί να κόψει από την απόλαυση της στιγμής, του παρόντος, κάποια δύναμη υπάρχει εκεί μέσα και μόνο ικανοποίηση μπορεί να χαρίζει αυτό. Ή όχι;
    Τώρα, στο θέμα περί αλλαγής των αναμνήσεων κλπ, λέω να μην μπω. Δυσκολεύομαι. Εμένα αυτά με πάνε, δεν τα πάω. Μάλλον θέλω δουλίτσα, γιατρέ μου, ε;

    Να είσαι καλά - κρύο-ξεκρύο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. αχαχα δεν πιστεύω να υπονοείς πως απολάμβανα τους -2,5 C , ούτε κατά διάνοια. Σήμερα χιονίζει πάλι, έχω κρύψει το κεφάλι σαν την στρουθοκάμηλο και κοιτάζω αλλού. Ούτε έξω στο μπαλκόνι, ούτε έξω στο δρόμο. Επίσης θα μπορούσατε να με ναρκώσετε (τι φίλοι είστε), και να ξυπνήσω κατ ευθείαν καλοκαιράκι ούτε καν σε ενδιάμεση εποχή. Κάτι ξέρουν τα ζωάκια που πέφτουν σε χειμερία νάρκη.
      Ουυυ φαντάζεσαι όλες οι σκέψεις μου να κόβουν από την οποιαδήποτε απόλαυση;
      Στο θέμα των άσχημων αναμνήσεων, κυρίως φοβίζει η επιστροφή σε μια ίδια κατάσταση που τις δημιούργησε.
      Ωστόσο, συμβαίνει να θέλεις να κάνεις ανανέωση ''φιλίας'' ας το πούμε έτσι.
      Θετικά και τα δύο μέρη, βουτάς!!!
      Νικιέται το ενδιάμεσο κενό; ίσως με πολύ προσπάθεια, ίσως από μεγάλη ανάγκη, ίσως και να είμαι ρομαντική και να λέω χαζομάρες.
      Μάλλον εγώ θέλω δουλίτσα!
      Κάτι ωραίο που άκουσα:
      Όταν ξεκινάς, φαντάζομαι ισχύει και στο όταν ξαναξεκινάς μια σχέση, η δουλειά που πρέπει να κάνεις με τον εαυτό σου, είναι να είσαι έτοιμος για την καταστροφή της. Οτιδήποτε κι αν συμβεί, που όλα είναι πιθανά, να μην σε αγγίξει. Εύκολο; Όχι!!!

      Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα, τα λέω κυρίως για να τα ακούω
      Καλή συνέχεια!!!

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...