Κάποιος το μάτιαξε, δεν είναι πετυχημένο καλοκαίρι αυτό.
Να κάνει επανεκκίνηση παρακαλώ!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Πάντα είναι χρήσιμη μια επανεκκίνηση Στέλλα μου! Στις σκέψεις, τις απόψεις, τις συμπεριφορές, στην ανασυγκρότηση της ζωής μας. Πόσα πράγματα θα μπορούσαμε να αλλάξουμε! Να μπορείς να διαγράψεις καταστάσεις,λάθη και πορείες και να βάλεις καινούργιους στόχους και όρια. Ακόμη κι αν πρόκειται για το καλοκαίρι.
ReplyDeleteΘυμάσαι τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων; Τότε που οι χειμώνες ήταν χειμώνες και τα καλοκαίρια ήταν απλά ζεστά. Χωρίς καύσωνες, χωρίς καταστροφές. Υπ' αυτή την έννοια θα πατούσα ευχαρίστως το κουμπί για μια επανεκκίνηση φτάνει να είναι όλα αναστρέψιμα.
Παραβάρυναν φέτος τα ακραία καιρικά. Άντε να ζήσουμε λίγο καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς δεν έμεινε και πολύ!
Καλό απόγευμα Στέλλα!
Φιλιά!
Κοίτα να δεις που εγώ κλείνω κύκλους (ή τους ξανανοίγω άραγε; )!
DeleteΤηλεφωνήθηκα με την φίλη που περνούσαμε μαζί τα καλοκαίρια όταν πηγαίναμε για λίγες μέρες στο χωριό.
Τί δεν θυμήθηκα και πάλι.
Η φίλη μου ξυπνούσε πάρα πολύ νωρίς το πρωί, έβαζε φαγητό, έκανε δουλειές ήταν ένα πολύ προκομένο κορίτσι για την ηλικία της.
Οι γονείς της πήγαιναν στα χωράφια κι έκοβαν τα καπνά, τα έφερναν στο σπίτι κι εκεί στην καθαρή αυλή τους έστρωναν κιλίμια και κάθονταν για δουλεια, όλοι μαζί. Τότε, κατά τις 9 με 10 το πρωί, πήγαινα κι εγώ. Καθόμουν μαζί τους κάτω και είχαμε κάτι μακριές βελόνες στις οποίες έπρεπε να περάσουμε τα φύλλα του καπνού. Πόσες βελόνες περνούσαν καθημερινά αυτοί οι άνθρωποι..
Εκείνη την ώρα που καθόμουν κι εγώ μαζί τους, ακούγαμε στο ραδιόφωνο μια ραδιοφωνική σειρά.
Ήταν ο Λαμπύρης μου είπε σήμερα η φίλη μου!
ήταν η πιο ωραία καλοκαιρινή μου εικόνα, με ακολούθησε σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου, είπα στην φίλη μου. Την διηγήθηκα με νοσταλγία πολλές φορές στους δικούς μου ανθρώπους.
Ναι, ήταν αλλιώτικα τότε τα καλοκαίρια όμως δεν ξεγελιέμαι ήμουν κι εγώ ένα παιδί, ίδιο με το καλοκαίρι..
Καλό απόγευμα Αννίκα μου
:-)))
Το έζησα κι αυτό Στέλλα μου. "Βελόνιασμα" των φύλλων καπνού που περνούσαν σε μακριές βελόνες και κατέληγαν σε χοντρή κλωστή για να ξεραθούν και μετα να πάνε για "παστάλιασμα" Χρειαζόταν δεξιοτεχνία και γρηγοράδα αλλιώς αν ξεραινόταν το φύλλο έσπαγε. Πολύ δουλειά τα καπνοχώραφα. Νωρίς το πρωί να μαζέψεις τα φύλλα πριν την ανατολή και να μυρίζεις καπνό απ' τα μαλλιά μέχρι τα νύχια. Το κέρδος εξαρτιόταν απ' τον καπνέμπορο. Όμως όλοι βοηθούσαν και τα παιδιά και οι γείτονες. Και να τα γέλια στο βελόνιασμα, να οι ιστορίες για τις όμορφες και ζωηρές του χωριού, να τα κεράσματα.
DeleteΔύσκολες εποχές μα είχαν κάτι αγνό, όμορφο, είχαν ζεστασιά στις ψυχές που τους κρατούσαν δεμένους.
Τι καλοκαίρια κι αυτά! Τι αναμνήσεις!
Σ' ευχαριστώ Στέλλα μου για όσα μου θύμησες!
Ένα καλοκαίρι, ήρθε κινηματογράφος στο χωριό.
DeleteΠώς;;;
Η προβολή θα γινόταν στον τοίχο του σχολείου.
Πήραν λοιπόν όσοι ήθελαν το καρεκλάκι τους από το σπίτι, και στρατοπέδευσαν στην αυλή. Η ταινία;;;
Μία ασπρόμαυρη Ελληνική, ένα δράμα με πολύ έρωτα και πολύ κλάμα.
Αυτή δε η φίλη μου, η οποία καλοκαίρι είχε το κλειδί της μοναδικής αίθουσας του δημοτικού σχολείου, μου έδωσε ξέρεις πόσα βιβλία να διαβάσω στα κλεφτά;
όλες τις περιπέτειες του Τομ Σώγιερ,
όλες τα τεύχη της Ζωής του Παιδιού
δεμένα σε μεγάλους τόμους
θησαυρός αυτές οι αναμνήσεις Αννίκα μου
κι εγώ σ ευχαριστώ
μου αρέσουν τα ηλιοβασίλεματα , μου άρεσε η φώτο σου
ReplyDeleteόσο γι αυτό που γράφεις , εύχομαι να μην είναι κάτι ανησυχητικό και να πάνε όλα καλά
Ευτυχώς τίποτα ανησυχητικό, μακάρι όσα μας απασχολούν να είναι τέτοιου είδους
DeleteΔελφινάκι μου
σ ευχαριστώ
Επανεκκίνηση είναι κάτι που πολλές φορές οι καταστάσεις που ζούμε μας κάνουν να την ζητάμε.
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=GQ5_OnAQzfc
Είναι αλήθεια αυτό!!!
DeleteΜια τέτοια στιγμή και τώρα.
πολύ ωραία η μουσική σου αφιέρωση
Deleteκαλό απόγευμα
:-)))
Μέχρι χθες το βραδάκι Στέλλα μου και η ίδια είχα την αίσθηση πως αυτό δεν είναι καλοκαίρι, είναι "κακοκαίρι", χαμογέλασα με το λογοπαίγνιο που κάπου είχα ακούσει και σκέφτηκα πως το καλοκαίρι τώρα ξεκινά και ας είμαστε στα 18 του Ιούλη!
ReplyDeleteΠόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει- ακούσει πως η κάθε στιγμή που ζούμε είναι και μια επανεκκίνηση φτάνει να είμαστε παρόντες;
Να είμαστε καλά λοιπόν για να χαρούμε ότι έρθει! (λέω τώρα, για να το πιστέψω πραγματικά)!!!
Πολλά ΑΦιλάκια γλυκά και καρδιάς! :-)))
Κακοκαίρι λοιπόν!!!
DeleteΤο καημένο το καλοκαιράκι :-)))
Αυτό το κρατάω ''Να είμαστε καλά λοιπόν για να χαρούμε ότι έρθει!'' για να το ακούω και να το πιστέψω ΚΑΙ εγώ
φιλιά πολλά
πάντα καρδιάς
:-)
Χμμμμ, ποτέ δεν ξέρεις Στέλλα μου τι μπορεί να ακολουθήσει. Μπορεί η ισορροπία να αποκατασταθεί και να πάρει παράταση μάλιστα. Και εκεί που όλα δείχνουν σαλεμένα, να ξαφνικά να γίνουν αρμονικά. Και να μας χαμογελάσει το καλοκαίρι ξανά.
ReplyDeleteΞέρεις κάτι; μίλησα με κάποιους ανθρώπους. Να δεις που έλεγαν ότι ....έτσι θέλουν το καλοκαίρι γιατί δεν αντέχουν τη ζέστη. Είδες λοιπόν πόσο διαφορετικές είναι οι προσεγγίσεις; ότι για μας είναι όμορφο για μερικούς ...δεν υποφέρεται. Άντε να βρει η φύση μέτρο όπως την κάναμε.
Θέλω και εγώ την επανεκκίνηση όμως έτσι κι αλλιώς. Και παρακαλώ για αυτή.
Σε φιλώ και εύχομαι όμορφα να περνάς.
Έτσι είναι Γιάννη, ούτε κι εμένα μ' αρέσει η ζέστη.
DeleteΘα μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ αυτός ο καιρός αυτών των ημερών, όχι ότι δεν μ αρέσει και δεν με βοηθάει ήδη, αν ήμουν τελείως καλά με τη μέση μου και δεν φοβόμουν να πάω στη θάλασσα, ή αν μπορούσα με άνεση να κάνω τις δουλειές μου.
Σε ποιόν δεν αρέσει η δροσιά!
Άλλοι είναι οι λόγοι που το δικό μου καλοκαίρι χρειάζεται επανεκκίνηση και όχι ο καιρός :-)))
Αφού την χρειαζόμαστε, να γίνει τώρα!
Φιλιά Γιάννη μου, καλό απόγευμα
περνάμε καλά όσο μπορούμε ο καθένας μας