Έχουμε μια καλοκαιριά εδώ (μα πού κρύφτηκε το φθινόπωρο), και η ζωή μας περνάει από μια οθόνη, σαν μια ταινία.
Παιδευόμαστε, σκεφτόμαστε, πράττουμε.
Κάνουμε λογαριασμό και βγαίνουμε ''λίγοι''.
Όλο και πιό ''λίγοι''.
Χώρια τα επεισόδια που χάσαμε.
Όμως όπως είπε και το αγόρι μου σήμερα, αλλάζουν οι άνθρωποι;
Όχι δεν αλλάζουν.
Κι αν αλλάξουν ποτέ δεν πάνε προς τα εκεί που επιθυμείς εσύ!
Πάνε;
Οι λίγοι καλοί έγιναν πολλοί και αυτό δεν είναι αλλαγή; ;-)
ReplyDeleteΚαλή ηλιόλουστη βδομάδα Στέλλα μου, με γλυκά ΑΦιλάκια! :)))
Κατ αρχήν να πω τον πόνο μου, παίζει το δεξί μου βλέφαρο τις τελευταίες μέρες και σήμερα μ ενοχλεί πάρα πολύ. Σήμερα αποφάσισα να βάλω σταγόνες / δάκρυα, ελπίζω να περάσει γιατί έχω εκνευριστεί.
DeleteΣτο κείμενο, λέω ''λίγοι'' αποδειχτήκαμε, κάναμε λιγότερα από όσα έπρεπε να κάνουμε.
Με αποτέλεσμα, αγαπημένα άτομα να μας επικρίνουν.
Αλλά πάλι λέω πως ό,τι κι αν κάνεις κρίνεσαι.
Κατηγορείται πχ αυτός που είναι ατημέλητος και ανοργάνωτος αλλά κατηγορείται κι ο άλλος που είναι με το ξεσκονόπανο στο χέρι.
κατά τα άλλα καλημέρα Στεφανία μου
Λίγοι και καλοί για να ξεχωρίζουμε ποιους θα λατρέψουμε και ποιους θα αποφύγουμε.
ReplyDeleteΚαι δω ο Οκτώβρης προσποιείται καλοκαίρι.
Καλή εβδομάδα!
Αννίκα μου καλημέρα και καλή εβδομάδα, λίγο πολύ εξήγησα στην Στεφανία τι εννοώ!
DeleteΝαι βεβαίως και συμφωνώ σ αυτό που γράφεις, δεν αγαπάμε ούτε αγαπιόμαστε από όλους.
Είναι πολλοί οι λόγοι
:-)))
φιλάκια
Εγώ, πάντως, εκείνο το "λίγοι", κατάλαβα ότι αφορά εμάς τους ίδιους: ότι θα μπορούσαμε ή θα έπρεπε να έχουμε ζοριστεί λίγο παραπάνω, σκεφτεί λίγο παραπάνω, πράξει λίγο περισσότερα.
ReplyDeleteΌσο για την αλλαγή στους ανθρώπους - τους άλλους τους α π ο δ ε χ ό μ α σ τ ε όπως είναι (αυτό λέγεται σεβασμός της προσωπικότητάς τους), μόνο τον εαυτό μας έχουμε δικαίωμα να αλλάζουμε. Και τον αλλάζουμε, όποτε το κίνητρό μας είναι σοβαρό. Συνήθως σε περιφερειακά χαρακτηριστικά, μα και τα πυρηνικά δύνανται να αλλάξουν - με πιο σταθερή δέσμευση.
(Και να που επανήλθαν οι "ανώνυμοι", χαχα! ;-) )
Διονυσία
Διονυσία,
Deleteαναφερόμουν στο ότι σίγουρα δεν τα κάναμε όλα τέλεια στη ζωή μας και σε κάποια ίσως να σταθήκαμε εντελώς ατελείς.
Είναι μεγάλο το θέμα και αρκετά θερμή η κουβέντα που είχαμε εδώ το πρωί (στο σπίτι μας).
Οι ανώνυμοι, οι έντιμοι ανώνυμοι είναι και ήταν πάντα εξαιρετική παρέα.
Άλλωστε αυτό φαίνεται από το ότι έχουν πάντα κάτι σημαντικό να σχολιάσουν.
Το διαδίκτυο μου είχε πει κάποτε ένας φίλος, πολύ παλιά κοντα στο 2006 ακόμη τότε που είμασταν σαν τα ''παπιά'', είναι ΔΙΑΤΡΗΤΟ, και πόσο δίκιο είχε.
Πόσα συμπεράσματα βγαίνουν από μια ανάρτηση, από ένα σχόλιο, από μια ανταλλαγή σκέψεων!
Στέλλα :-)))
Καλά τα λέει το αγόρι σου. Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι.
ReplyDeleteΌσο για τα αγαπημένα πρόσωπα, τους αφήνω να με κατακρίνουν όσο θέλουν.
Αν και δεν το έχουν κάνει ποτέ μπροστά μου...
Αυτή είμαι και αν τους αρέσει.
Αλλά μπορεί και να τους αρέσει.
Που κι αν δεν τους αρέσει, το πρόβλημα είναι δικό τους.
Καλή εβδομάδα Φις Άι!
29 χρονών το αγόρι μου!
DeleteΛειτουργεί με την ψυχρή λογική κι ας είναι μέσα στο συναίσθημα το οποίο βέβαια δεν αφήνει να φανεί.
Επικριτικός δε όσο δεν παίρνει.
Δεν μπορώ να πω πως το πρόβλημα είναι δικό του.
Ξέρω πως έχω συμβάλλει σ αυτό.
Έχουμε διαφορετικό σκεπτικό, διαφορετικούς χαρακτήρες κι ας είναι παιδί μου, θυμίζει περισσότερο τον πατέρα μου.
Ξέρω πως σε πολλά δεν υπήρξα τέλεια.
Τα φιλιά μου Αρτίστα μου
Μου αρέσουν αυτά σου τα ερωτήματα και λατρεύω τις αναζητήσεις σου. Οι άνθρωποι θεωρώ αλλάζουν. Τα πάντα αλλάζουν Στέλλα μου. Είναι απίστευτη η δύναμη της ζωής. Έχουν δει τα ματάκια μου αλλαγές τέτοιες που τρελαίνεσαι σε θέμα αντίληψης, αξιών ζωής.
ReplyDeleteΣτέλνω φιλιά και καλή βδομάδα να έχεις.
Αλήθεια Γιάννη;
DeleteΓια να το λες εσύ, για να το έχεις βιώσει θα συμβαίνει.
Τα φιλιά μου φίλε μου
καλή εβδομάδα
(αν και δε νιώθω την Δευτέρα σήμερα :)
Καλημέρα....Πάντα θα μας επικρίνουν. Κάποτε με ένοιαζε τώρα πλέον λέω πρόβλημα των επικριτών. Για σκέψου κι αυτούς που ποτέ δεν ικανοποιούνται με τίποτε και πάντα ψάχνουν από ανάγκη ίσως να βρουν το αρνητικό του άλλου!
ReplyDeleteΝαι είμαστε λίγοι...αλλά οι άνθρωποι πιστεύω ότι αλλάζουν. Τα βιώματα μας αλλάζουν έτσι κι αλλιώς. Εγώ έχω αλλάξει από τότε που ήμουν 20αχρονη, εσύ όχι;
Καλημέρα Στελλίτσα μου
Χμμ ναι, για τους ξένους φυσικά δεν μ ενδιαφέρει αν πρόκειται για κριτική από το παιδί μου όμως;
DeleteΣυμφωνώ με όλες τις αλλαγές μας, ανα 10ετία το καθορίζω.
Αλλάζουμε γιατί μεγαλώνουμε γιατί σκεφτόμαστε διαφορετικά γιατί τρέχουν τα βιώματα και οι εμπειρίες μας!
Δεν ξέρω όμως αν αλλάζουν κάποια άλλα βασικά χαρίσματα / ελαττώματα για τα οποία σκοπεύω να γράψω σε νέα μου ανάρτηση.
Καλημέρα, όμορφη, χαμογελαστή!!!