"Ναι, ήμουν εθισμένη με σένα, είμαι ακόμα.
Κανένας δεν μου προκάλεσε φυσικές αντιδράσεις τόσο έντονες. σε παράτησα γιατί δεν μπορούσα να αντέξω να είμαι ένα περαστικό καπρίτσιο.. πριν χαρίσω το κορμί μου, πρέπει να χαρίσω τις σκέψεις μου, το μυαλό μου, τα όνειρα μου.
Κι εσύ δεν ήθελες τίποτα από αυτά."
από το διαδίκτυο
Πιστεύω ότι δεν είναι κακό να θέλει κάποιος/α κάποια/ον
ReplyDeleteγια την κορμοστασιά τους :)
Το κακό είναι να μην ξέρεις τί θέλεις..
Ο έρωτας έχει πολλά τερτίπια και παίζει με τους όρους του.
Πες ότι έπαιξες και έχασες.. ε.. και..
Τώρα αντιλήφθηκα ότι το άλλο σου μπλογκ είναι ανενεργό.. έχω γράψει εκεί :)
''Πες ότι έπαιξες και έχασες.. ε.. και..''
DeleteΣυμφωνώ, ίσως το ότι μιλάει για εθισμό, δικαιολογεί την άρνηση.
Αν είναι στίχος από ποίημα της Σύλβια Πλαθ, όπως έγραφε από κάτω αλλά δεν κατάφερα να πιστοποιήσω, αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό.
Πού το θυμήθηκες το άλλο μπλογκ;
Λενιώ καλώς ήρθες
καλό απόγευμα
:-)))
Διαδίκτυο. Παρενθέσεις. Λόγια άλλων που παίρνουμε, για λίγο συνήθως, το σχήμα τους. . .
ReplyDeleteΝαι, αυτά τα άπειρα όμορφα που διαβάζουμε στο διαδίκτυο. Το συγκεγκριμένο έγραφε Σύλβια Πλαθ από κάτω.
DeleteΑλήθεια ψέμματα άγνωστο!
Έχεις τη δυνατότητα να "αλιεύεις" όμορφα πράγματα από το διαδίκτυο. Είναι τα μεγάλα ερωτήματα που βάζουν τα πάθη των στιγμών. Όπως τα ζούμε.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Στέλλα μου.
Έρχονται και με βρίσκουν Γιάννη,
Deleteκαλησπέρα κι από εμένα
:)
Τα όμορφα πράγματα έλκονται από τις θετικές σκέψεις Στέλλα! Καλησπέρα.
Deleteευχαριστώ, πάντα με τον καλό λόγο καλέ μου φίλε :)
DeleteΠερί έρωτος ομιλεί η γράφουσα;
ReplyDeleteΚι εγώ που νόμιζα ότι ο εθισμός της αναφερόταν σ' αυτά τα πανέμορφα, γλυκύτατα, χριστουγεννιάτικα ασπροκόκκινα ριγέ μπαστουνάκια-ζαχαρωτά της φωτογραφίας...
Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή έχω καταντήσει τελευταίως (καλά, το είχα κι από παλιά αυτό, αλλά όσο πάει χειροτερεύω)!
Καλό βράδυ Φις Άι!
ωω αγαπητή κι εγώ στο σπίτι σας ήμουν κ σχολίαζα!
DeleteΓια έρωτας βεβαίως, γιατί τα ζαχαρωτομπαστουνάκια δεν είναι έρωτας;
δεν πειράζει Αρτίστα μου θα με μάθεις σιγά σιγά και θα σου περάσει
φιλούδια κι από εδώ