ολομόναχοι μαζί

Ωστόσο πάντα μετά τη γιορτή,  ό,τι κι αν είναι γιορτή για σένα,  υπάρχουν οι στιγμές που μόνη σου θα βρεθείς μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή σου,  μόνη σου θα διαβάσεις το βιβλίο σου ή μόνη σου θα πιείς τον καφέ σου σε μια γωνιά του μεγάλου τραπεζιού που λίγο πριν ήταν στρωμένο με διάφορα πιατικά αλλά και πολλά γέλια.

Και στην αγάπη,  κυρίως σ'  αυτή ολομόναχοι είμαστε.
Παλεύουμε να το εκφράσουμε,  ή νομίζουμε πως το κάνουμε έχοντας τον αγαπημένο μας στην άλλη άκρη του ακουστικού μα τί από όλα αυτά που ελπίζουμε φτάνει στα αυτιά και στην σκέψη του άλλου;  Κι από κοντά ίσως ακόμη χειρότερα,  υπάρχουν άνθρωποι που χρόνια βαδίζουν παράλληλα και δεν συναντιούνται πουθενά ακόμη κι αν όταν το κουβεντιάσεις μαζί τους υπερασπίζονται την αγάπη τους.

Αυτό που μένει τελικά είναι τα βασικά πράγματα,  ας πούμε η επιτυχία στην εργασία,  ή η δημιουργία μιας οικογένειας,  η δημιουργία απογόνων,  η σχέση με τους γονείς όσο αυτοί υπάρχουν.
Αα!  και τα ταξίδια για όσους μπορούν συχνά να τα κάνουν.   Πάντα με βασική προυπόθεση την υγεία!

Τα άλλα όλα είναι αεράκι κοπανιστό,  να γεμίζουμε τον μπόλικο χρόνο που έχουμε ξεχειλίζοντας από συναισθήματα που δεν οδηγούν πουθενά.   Ή μάλλον,  όλα οδηγούν στην έτσι κι αλλιώς προσωπική μοναξιά.