ένα γράμμα

 

 

 

 Μια μέρα,  θα σου αφιερώσω ένα κομμάτι του χρόνου μου,  γράφοντας σου ένα γράμμα,  όπου θα σου εξιστορώ τα όσα σου έχω κάνει.  Είναι μια καλή ιδέα και για σένα.  Πάντα υπάρχει μια καλή ευκαιρία για να κάνεις κάτι αντίστοιχο.  

Δεν ξέρω αν ήμουν τόσο τοξική όσο υπήρξες εσύ απέναντι μου.  Πολλές φορές,  περιέγραφα αυτή την πολύχρονη σχέση που είχαμε σε άλλους ανθρώπους την ζωής μου.  Με ρωτούσαν αν ποτέ με είχες προσβάλλει κι εγώ κουνούσα αρνητικά το κεφάλι.  Όχι,  ποτέ δεν ένιωσα από εσένα προσβολή ή φτύσιμο κατά πρόσωπο.  Ένιωσα όμως υποτίμηση.  Σε κάθε σιωπή κυρίως όπου αντί για αυτήν θα μπορούσε να ήταν ένα όμορφο χαμόγελο,  δυό γλυκές κουβέντες,  το γέλιο κι η χαρά.  Σε κάθε αμφισβήτηση ή αντίθετη τοποθέτηση.  Ξέρεις,  δεν είναι το τί,  είναι το πώς,  είναι ο τρόπος!  

Από μένα πάλι είχες ένα είδος εκδίκησης.  Μια με υποτιμάς εσύ,  δέκα εγώ.  Λάθος κίνηση το ξέρω.  Ψυχοφθόρα.  Έπινα το φλυτζάνι με το δηλητήριο και πάλευα να σου το γυρίσω πίσω λες και αν ένιωθες βαθιά στην ψυχή σου την γεύση του,  κάτι στη συμπεριφορά σου θα άλλαζε.  

Ελάχιστες οι φορές που ένιωσα μαζί σου ήρεμη και γαλήνια.  Και μόνο αυτό,  χρόνια τώρα θα έπρεπε να με βάλει σε σκέψεις.  Θα έπρεπε να με κρατήσει μακριά,  όπως ακριβώς τώρα,  όπως εδώ και αρκετούς μήνες.  Βλέπεις,  μου άρεσαν οι δύσκολες καταστάσεις,  οι περίπλοκοι άνθρωποι, τα στριμμένα έντερα όπως εσύ η ίδια αποκαλούσες τον εαυτό σου.

Μια μέρα,  θα σου γράψω ένα γράμμα κι επάνω του θα αδειάσω όλα όσα σου έχω κάνει.  Όχι,  δεν θα σου το στείλω.  Δεν έχεις εκπαιδευτεί στα δύσκολα εσύ.  Θα σε προστατέψω όπως σε προστάτευα χρόνια τώρα,  θα σε προστατέψω προσπαθώντας να πάω με τα νερά σου,  με το κατά πως σκέφτεσαι,  με τα γούστα σου.  

Κρατάω την ανάσα μου,  τη σιωπή μου και την απόσταση μου.  Κρατάω τον εαυτό μου μακριά από το δηλητήριο σου και την τοξικότητα σου.  Με κρατάω ασφαλή.