Μετρούσα εκ του αποτελέσματος βιάζοντας τις καταστάσεις με καθημερινό απολογισμό. Έταζα & αποδεχόμουν υποσχέσεις, πρόσθετα σε κάθε εκλογικευμένο -θα- αυτό που εκείνη τη στιγμή το μυαλό μου είχε βάλει σαν στόχο, συνήθως αρνούμενη να αποδεχτώ πως -αν τα πράγματα δεν είναι καλά τώρα γιατί να συμβεί αυτό αύριο- ωστόσο σήμερα, είπα για πρώτη μου φορά -αφού δε γίνεται παραπάνω, ας απολαύσουμε αυτό που έχουμε, εγώ τουλάχιστον νιώθω εγνωμοσύνη- και είναι αλήθεια πως αν με διαβάζουν πρόσωπα που με γνώρισαν εδώ και πολλά χρόνια μάλλον θα βλέπαμε αποτυπωμένη στο ύφος τους την απορία και την έκπληξη.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, July 16, 2021
μια σκέψη
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Πολλές οι εναλλακτικές διαδρομές στον βίο των ανθρώπων. . .
ReplyDeleteΝα είσαι Καλά Στελ!
Ένα κλικ απόκλιση, χωρίς να πας μακριά, αναιρείς και απορρίπτεις έναν κόσμο ολόκληρο του χθες με τις συνθήκες του σήμερα.
DeleteΚαλησπέρα Νικ. φιλιά
Delete