Για να βγω στην βροχή, χρειάζομαι πανοπλία, για αυτό και δεν τον κάνω. Σιχαίνομαι να κρατάω ομπρέλλα (που συνήθως είναι μικρή για να χωράει στην τσάντα μου, άρα φτερό στον άνεμο), σιχαίνομαι να λερώνονται από λάσπες τα παπούτσια και το παντελόνι μου. Σιχαίνομαι επίσης όλη αυτή την ''κρυάδα'' της βροχής.
Μπορείς λοιπόν, να κοιμάσαι ήσυχος, στο δρόμο δεν θα με συναντήσεις. Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι τις βροχερές μέρες σου έχεις πια το ελεύθερο να συχνάζεις σε όλα τα κοινά μας μέρη. Αν τα θυμάσαι βέβαια, γιατί εγώ δεν θυμάμαι τίποτα. Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό το ''τίποτα''.
[(δεν μου αρέσει η αντιγραφή των κειμένων μου, είναι προσωπικά και δεν μου αρέσει να τα βλέπω αλλού, παρά μόνο σ'αυτό το προσωπικό μου blog. Ακόμη κι αν από κάτω υπάρχει το όνομα του blog μου, σας παρακαλώ μην το κάνετε)]
Και είναι και λίγο πρωτόγνωρο. Γιατί ένα ''τίποτα'' σε κάνει ίσως να σκέφτεσαι το κενό. Μην μπερδεύεσαι. Είναι σωστά οχυρωμένο τούτο το ''τίποτα'' μου. Έχω κάνει τέτοια δουλειά και οργάνωση που κι εσύ ακόμη, αν έχεις μνήμη από το πώς ήμουν, θα εκπλαγείς.
Εγώ, το έχω διαγράψει όλο το ''πριν''.
Η αντιγραφή κειμένων, με λίγα λόγια η λογοκλοπή είναι και επώδυνη και απαράδεκτη. Η αναφορά σε κείμενο του blog σου, έστω και με αναφορά, απαιτεί την άδειά σου. Αυτό λένε οι πάγιοι κανόνες λειτουργίας.
ReplyDeleteΗ συνύπαρξή μας με τη βροχή έξω στο δρόμο ναι, έχει πολλά δύσκολα σημεία. Όλα όσα ανέφερες Στέλλα μου είναι στενάχωρα. Στην ουσία δεν μπορείς να κινηθείς. Χμ θα σου βάλω κουίζ: Πρόσθεσε στην ομπρέλα και έναν σκύλο επίσης μεγαλόσωμο που σε τραβάει. Χαχαχαχαχαχ, εκεί να σε δω.
Φιλιά κοπέλα μου, να είσαι καλά.
Δεν είναι ευχάριστο το συναίσθημα Γιάννη. Το πώς λειτουργεί το διαδίκτυο βέβαια όλοι το γνωρίζουμε. Όμως έχουμε κάθε δικαίωμα να θυμώνουμε και να λαμβάνουμε τα μέτρα μας.
DeleteΜε την ομπρέλλα και την Bonnie παιδεύεται ο άντρας μου. Ευτυχώς για μένα :-)
φιλιά Γιάννη, καλό βράδυ