Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως τότε, τα συναισθήματα αν είχαν ηλικία θα βρίσκονταν στην χρονική περίοδο των πέντε ετών. Άντε το πολύ της εφηβείας. Αυτό, σιγά σιγά, σαν αρρώστεια περνάει. Και τα συναισθήματα, όπως ένα μικρό παιδί που κουράστηκε να είναι παιδί, ενηλικιώνονται κι αυτά. Ωριμάζουν και κάθονται, όπως το κατακάθι στο φλυτζάνι του καφέ.
Καλησπέρα.
ReplyDeleteΚαι μόνο που είδα το τίτλο της σημερινής σου ανάρτησης δεν μπόρεσα να μην εκφράσω και εγώ τις απόψεις μου.
Σε μια κοινωνία που η καθημερινότητα και οι καταστάσεις,μας έχουν αλλάξει τον τρόπο που ζούσαμε,που σκεφτόμασταν το οτιδήποτε αλλά έχει κάνει κάποιους (ευτυχώς όχι όλους μας) επιθετικούς και χωρίς αισθήματα.
Και μόνο που υπάρχουν συναισθήματα για κάποια άτομα καλό είναι.
κακό θα ήταν εάν δεν υπαρχουν καθόλου.
Και εγώ τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ότι όσο μεγαλώνω κάποια πράγματα αλλάζουν.
Για κάποιους ανθρώπους αισθάνομαι οτι τα συναιασθήματα μου έχουν γίνει όπως το γράφεις και εσύ.Κατακάθι στο φλυτζάνι πικρού ελληνικού καφέ.
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι το παιδί που κρύβουμε όλοι λίγο πολύ ζητάει επίμονα να ενηλικιωθεί.
Πόσο πολύ μου αρέσει όταν γράφεις τέτοια θέματα...
Στέλνω 3 αγαπημένα μου τραγούδια.
Morris Albert - Feelings
Perry Como "It's Impossible"
Stefanos Korkolis-Sensitivities
Το καταλαβαίνω αυτό που λες με την επιθετικότητα. Κάποιοι άνθρωποι βγάζουν τον κακό μας εαυτό. Κάποιοι άλλοι λειτουργούν με συνεχή ανταγωνισμό. Αυτούς τους ανθρώπους τους αφήνουμε στην άκρη, βάζουμε μια τελεία και τους ξεχνάμε. Ναι, έχουμε αλλάξει με δεδομένο ότι δεν αντέχουμε όλα όσα αντέχαμε. Αλλάξαμε ρότα και στραφήκαμε εκεί όπου μας δίνονται, μας αγαπούν και μας συμπεριφέρονται σωστά και καλά. Για μένα σήμερα αυτό μόνο έχει σημασία. Το να προσπαθώ να ξεκλειδώσω ανθρώπους δεν μου λέει κάτι. Το να μην αντιλαμβάνομαι τις δικές μου ανάγκες είναι το χειρότερο. Δεν το επιθυμώ.
DeleteΔύσκολες οι τελευταίες μέρες μα θα περάσουν!
Πάω να ακούσω τις αφιερώσεις σου.
Δεν ξέρω αν αλλάζουν τα συναισθήματα λόγω ηλικίας…νομίζω πως όχι. Οι δικές μας συμπεριφορές αλλάζουν, ίσως η κοινωνία αλλάζει, ο τρόπος σκέψης μας, η διαχείριση της ζωής μας. Οι συναισθηματικές επιλογές σαφώς δεν έχουν τις προτεραιότητες της εφηβείας μας. Ο συναισθηματικός κόσμος μας είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα μας, και ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται από τις επιλογές μας, έναν απέραντο κόσμο από επιθυμίες, προσδοκίες και απωθημένα. Θέλω να πω, πως ανάλογα με τις συμπεριφορές μας ο καθένας έλκει ή απωθεί συναισθηματικά. Χρήσιμο θα ήταν να υπολογίζεται και η ελεύθερη βούληση.
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα Στέλλα μου!
Καλό Σ/Κ
Συμφωνώ μαζί σου Αννίκα μου
DeleteΠολύ ωραία τα γράφεις!
καλό σ/κ κι από μένα
καλημέρα
φιλάκια