Βρεθήκαμε στο υπόγειο ενός καταστήματος που πουλούσε χριστουγεννιάτικα. Υπήρχαν πάρα πολλά μικρά χαρτόκουτα στα dexion ράφια. Στην εξωτερική τους πλευρά, υπήρχε ένα δείγμα από αυτό που φύλασσαν στο εσωτερικό τους. Αγοράσαμε μερικά, θα φτιάχναμε δέντρο, θα τα κρεμούσαμε, το δέντρο ήταν πολύ ψηλό, θα χρησιμοποιούσαμε σκάλα. Τα βάλαμε στις πίσω θέσεις του αυτοκινήτου, καθήσαμε εγώ στη θέση του οδηγού και εσύ του συνοδηγού. Θυμήθηκα και άρχισα να σου περιγράφω ένα δωμάτιο στο οποίο βρέθηκα κάποτε, ήταν ένας πολύ μικρός επαγγελματικός χώρος με ελάχιστα παράθυρα, ένας χώρος όπου εργάζονταν γύρω στις τρεις με τέσσερις ηλικιωμένες κυρίες, γύρω γύρω τα ίδια dexion μεταλικά ράφια, τα ίδια μικρού μεγέθους χαρτόκουτα και στο καθένα από αυτά, κολημμένο εξωτερικά, ένα μικρό χειροποίητο πέταλο από ύφασμα. Σου είπα, σκέψου χιλιάδες πέταλα, σε σχήματα και σε χρώματα διαφορετικά, πέταλα που τελικά, με τη βοήθεια κάποιας κόλλας ή κάποιου άλλου ιδιαίτερου τρόπου που δεν γνωρίζω, θα γίνονταν μπουτονιέρες.
No comments:
Post a Comment