συνέπεια

 

 

 

Να σπάσουμε τη σιωπή μας,  να ζητήσουμε τη ''συγνώμη'' που δεν προφέραμε στον χρόνο που έπρεπε,  να δηλώσουμε πως ''τόση ήταν/είναι η αντοχή μας'',  τα λυπημένα βλέμματα να γίνουν τρυφερότητα,  φροντίδα και αγκαλιές,  να πάνε να χαθούν τα υπονοούμενα,  τα εννοείται,  τα υποκριτικά χαμόγελα,  τα γιατί εγώ κι όχι εσύ,  τα σφιγμένα χείλια,  το ύφος ''δε με μέλλει''!

Κανείς να μην αποκαλύψει κάτι γιατί τίποτα δεν θα έχουμε να κρύψουμε.

Πόσο ειλικρινής μπορείς να είσαι;  Λίγο;  πολύ;  καθόλου;

Έχει μια ελευθερία η αλήθεια,  μα πρέπει και τα δυό να τα λαχταράς.

Το ίδιο και την επαφή!

Ει ψιτ σου ψυθιρίζω όπως όταν είμασταν έφηβοι στο αυτί!  Θέλει συνέπεια, μπορείς;;;