Εννοείται πως με ενδιαφέρουν όλες οι απόψεις, όλων των ανθρώπων που θα τύχει να βρεθούν κοντά μου, όπως το να πιούμε πχ ένα καφέ. Δεν ξέρω όμως το γιατί παθαίνω ένα είδος αλλεργίας με κουβέντες που ναι μεν δεν αμφισβητώ πως είναι καλοπροαίρετες αλλά δεν δείχνουν να συμμερίζονται μια δική μου κατάσταση απεναντίας είναι καθοδηγητικές. Νομίζω πως με γνώμονα το -σωστό- λειτουργούμε όλοι, άρα το δικό μου -σωστό- το έχω πράξει ήδη και δεν περιμένω στα εξηνταένα μου χρόνια να μου το διδάξει κάποιος που στην τελική κρίνει με τα δικά του δεδομένα και όχι με τα δικά μου τα οποία και δεν γνωρίζει σε βάθος όπως εγώ. Για να αποτελειώσω το σκεπτικό μου, έχω ανάγκη από το να μοιραστώ κάτι που ας πούμε μπορεί χρόνια να με πληγώνει, αλλά καμμία ανάγκη να ακούσω το -σωστό- ενός φίλου. Είτε είναι κοντά στο δικό μου -σωστό- είτε όχι. Προτιμώ κάτι πιο τρυφερό σαν πρώτη αντιμετώπιση, κάτι του τύπου -εγώ είμαι δίπλα σου ότι κι αν κάνεις, όπως κι αν είσαι- να μου το δείξει κάποιος με ισχυρό τρόπο αυτό και μετά του δίνω κάθε δικαίωμα να πει ότι θέλει που αφορά την δική του προσωπικότητα, γραμμή ζωής κλπ. Άκουσε με προσεκτικά όταν σου μιλάω κι εγώ θα ακούσω ακόμη πιο προσεκτικά ότι έχεις να μου πεις.
No comments:
Post a Comment