χωρίς πλάνο

 

Είναι μια τρέλλα το διαδίκτυο αν το πάρεις σοβαρά,  μια τρέλλα που σου τρώει το χρόνο και το μυαλό,  350 views μόνο τη χθεσινή μέρα μέτρησα στα στατιστικά του blog μου κι ας μου πει αυτός που ήταν η αφορμή,  πως έφτασε εδώ;  πού με βρήκε;  και τελικά αν το ευχαριστήθηκε το ταξίδι του στα βάθη της ψυχής μου :-)

Αλήθεια,  πολλές φορές σκέφτομαι πως κάποιος που το έχει ανάγκη θα μπορούσε να βρει μια όαση εδώ μέσα.  Το ξέρω,  το νιώθω!

Δεν πονάω αυτό το διάστημα και ειλικρινά νιώθω ευγνωμοσύνη όμως ξέρω από πόνο και φοβάμαι τον πόνο.  Πολύ τον φοβάμαι!  Θαυμάζω τους φίλους μου που τον υπομένουν,  που έχουν μάθει να ζουν μ' αυτόν,  είναι ήρωες.

Ημερολόγιο έχω αλλά δεν γράφω πλάνο.  Γιατί δεν έχω πλάνο.  Ντρέπομαι για αυτό,  έχω ενοχές για αυτό,  κρύβομαι από αυτό αλλά δεν κουνάω ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι για να κάνω κάτι για αυτό.

Α υ τ ο π ε ι θ α ρ χ ί α ;;;  μακριά από μένα,  δεν ξέρω να σου απαντήσω το γιατί αλλά ούτε νομίζω πως θέλω..