Έμπνευση, είναι να διαβάζεις ή να ακούς διάφορα πράγματα, ιστορίες ζωής φίλων είτε αγνώστων και στο μυαλό σου τα τόσα να πολλαπλασιάζονται και να γίνονται άλλα τόσα. Έμπνευση είναι να μαζεύονται μέσα σου βουνά ολόκληρα από σκέψεις και να ξεχύνονται σας χείμμαρος με την μορφή των λέξεων πέρα από τη δική σου θέληση.
Χαλαρή διάθεση, καθαρό μυαλό και ξέγνοιαστο, να μη σε νοιάζει το αποτέλεσμα παρά μόνο το να είναι απολαυστική η διαδρομή. Είναι εφικτό αυτό σήμερα;
Νομίζω έτσι όπως γίνεται μέρα με τη μέρα ο κόσμος μας είναι δύσκολο να υπάρξει κάτι που να μας εμπνεύσει.. ναι ξέρω, θα μου πείτε πως να ζούμε τη στιγμή και πως να νιώθουμε την ασφάλεια του παρόντος χρόνου και να μην αγωνιούμε για το μέλλον, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά πως η τράπουλα του δικού μου εσωτερικού κόσμου έχει ανακατευτεί πολλές φορές και κάθε φορά το παιχνίδι υπήρξε διαφορετικό το αποτέλεσμα όμως το ίδιο. Επιβίωση!
Αρκεί όμως αυτό σήμερα για την έμπνευση; Δεν ξέρω, ίσως τελικά να αρκεί, ίσως όλα να αλλάζουν μορφή, τρόπο, στυλ, διάρκεια κλπ ίσως και η ποιότητα ζωής, ίσως και η έμπνευση να βρίσκονται σε μια φάση αλλαγής κι εμείς να στροβιλιζόμαστε κάπου εκεί ώσπου (ελπίζω) κάποια στιγμή να σταθούμε στα πόδια μας πατώντας ξανά στα πουπουλένια και μαλακά που ως τώρα γνωρίζαμε.
Και ίσως τότε, όταν θα κατασταλάξουν τα συναισθήματα μας να μπορούμε να γράψουμε για αυτή την εποχή της ζωής μας με δέος και με πραγματική, καθαρή και πηγαία έμπνευση.
Ισως.. αγαπητή μου,ίσως.
ReplyDeleteΠολύ δυνατό το κείμενό σου!
Φωνάζει!
:)
Σ' ευχαριστώ Λενιώ. Ήταν μια προσπάθεια να πω αυτό που σκέφτομαι. Καλό απόγευμα!
ReplyDeleteΣτέλλα
Καλό απόγευμα και για εσένα!
DeleteΗ έμπνευση Στέλλα μου για μένα προσωπικά μοιάζει με ένα ταξίδι που απολαμβάνεις την διαδρομή του όσο κρατάει και ολοκληρώνεται όταν το τέλος του σε ικανοποιήσει.
ReplyDeleteΣου εύχομαι να κάνεις πολλά τέτοια όμορφα ταξίδια εμπνεύσεων.
Να περνας όμορφα με ότι κάνεις καλο σου ξημέρωμα!!
Η έμπνευση Σμαραγδένια μου είναι μια κατάσταση που προέρχεται από κάποιες ''ιδανικές'' συνθήκες. Συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και τρέχει από μέσα μας σαν χείμαρος. Δεν προκαλείται και δεν υπάρχει κουμπάκι ρύθμισης. Ούτε on/of. Δεν μπορούμε να πατήσουμε ούτε το stop. Η έμπνευση μας κάνει κουμάντο, εκείνη μας οδηγεί. Αλλά αυτό λίγο πολύ όλοι το γνωρίζουμε. Όπως και το ότι η εποχή που ζούμε είναι οικτρά ανέμπνευστη. Λείπουν οι συνθήκες ή ακόμη δεν έχουμε μάθει να χειριζόμαστε τις υπάρχουσες. Άλλη μια φορά ανακατεύεται η τράπουλα. Κι εμείς ακόμη στον αέρα.
DeleteΠροσωπικά έτσι νιώθω.
Καλημέρα!