Friday, September 30, 2022

επί δύο


 

Ένας από τους πιο γλυκούς μήνες,  έφτασε στο τέλος του.  Ένας μήνας που περιείχε λίγο από όλα,  λίγο καλοκαίρι,  λίγο φθινόπωρο,  λίγους στοχασμούς και πλάνα,  λίγο αγωνία και άγχος,  λίγο αισιοδοξία και χαρά.  Μ'αρέσει που νυχτώνει νωρίτερα,  με ξεκουράζει αυτό.  Μου άρεσε και σήμερα που 6.45 το πρωί, ήταν ένα μαλακό σχεδόνσκοτάδι.  Πολλές φορές νιώθω πως οι μέρες,  περνούν για να περάσουν.  Κάπου διάβασα πως μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε και με ό,τι συναντάμε στο ενδιάμεσο είναι πρόσκαιρο,  δεν φταίμε εμείς για αυτό.  Δλδ δε σημαίνει πως σε κάτι είμαστε ανεπαρκείς όταν οι άνθρωποι φεύγουν από δίπλα μας,  απλά όλα κάνουν τον κύκλο τους,  κι ότι ήταν να μας δώσουν μας το έδωσαν.  Αυτό θα πρέπει να το ήξεραν πάρα πολύ καλά οι άνθρωποι παλιότερα,  γιατί θυμάμαι πως είχαν μια ανεκτικότητα,  καρτερικότητα,  κι εγώ αυτή την στωικότητα την έβλεπα σαν απάθεια και σαν αδυναμία να εντοπίσουν τις ανάγκες τους και να ψάξουν να τις καλύψουν αυτές.  Πάρε τα πράγματα όπως έρχονται λένε και πάρε αυτό που έχουν να σου δώσουν,  αλλά κι αυτό το πάρε και πάρε πολύ ζητιανιά βρε παιδί μου.  Μετά,  θυμήθηκα και τη Βασιλική που μου έλεγε ''μη δένεσαι μαζί μου''  κι εγώ σκεφτόμουν πως δεν ήταν ο σκοπός μου να δεθώ αλλά να της χαρίσω ένα κάποιο ενδιαφέρον,  σαν αντίτιμο.  Κάποιος άλλος μπορεί να έφτιαχνε ένα ωραίο πακετάκι με διάφορα μικροπραγματάκια και να της το έστελνε.  Εγώ δεν είμαι καθόλου καλή στο να διαλέγω δώρα.  Τηγάνησα πατάτες και τις ανακάτεψα με δύο αβγά.  Έσκασα,  είναι το αγαπημένο μου!  Κι άλλη μία,  δλδ επί δύο!

2 comments:

  1. Ο Σεπτέμβρης, λίγο ξεσηκωτικός θα έλεγα, όταν μάλιστα έχει κάποιες μέρες δροσερές. Δίνει άλλη πνοή στην καθημερινότητά μας κάνοντάς σε να αισθάνεσαι πιο ζωντανός, πιο γεμάτος (αν έλειπε και η ζέστη των τελευταίων ημερών…..)
    Υπάρχουν στιγμές που όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που μας αναστατώνουν. Αυτό δεν είναι δική μας επιλογή, ούτε δική μας ευθύνη. Απλά είναι η ώρα να κλείσει κάποιος κύκλος, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται. Κρατάς με αγάπη ότι κέρδισες και πας παρακάτω. Έτσι είναι η ζωή! Σαν τις πατάτες με αυγά. Απολαυστικό! Μπορεί να βαρυστομαχιάζεις, αλλά κάποια στιγμή θα ξαναφτιάξεις. Τα συν της ψυχολογίας μας είναι ένα πιάτο που μας ευχαριστεί, μέχρι ότι είναι αντίθετο στη μιζέρια.
    Καλό Σ/Κ Στέλλα και καλό μήνα Οκτώβριο!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Και τον Οκτώβρη τον αγαπώ. Από Γενάρη ως την πρωτομαγιά συνήθως δυσκολεύομαι αλλά ευτυχώς όχι πάντα. Τις ηλιόλουστες μέρες όλα είναι υ π έ ρ ο χ α έτσι κι αλλιώς.
      Ναι, ερχόμαστε αντιμέτωποι με διαφορετικά πράγματα από ότι ως τώρα. Εύχομαι να είναι με τη μικρότερη δυσκολία πάντα σε όλους μας. Κι ο πιο μικρός πόνος είναι ζωή. Όταν περνάνε κάποια πράγματα έχεις την χαρά. Σήμερα ήθελα το αγαπημένο μου, αλλά το ζήτησε κι η κόρη μου κι έτσι μαγειρεύτηκε εις διπλούν. Τις βράζω και μετά τις τηγανίζω σε 2-3 κουταλιές λάδι. Πάντα και δύο αβγά! Να ψηθούν πρώτα λίγο τα ασπράδια και ανακατεύω.. αχ!!!
      Μου άρεσε αυτό που είπες με το πιάτο, ας είναι ένα τέτοιο, γεμάτο, νόστιμο κι ο Οκτώβρης όλων μας.
      καλό σ/κ Αννίκα
      φιλιά

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...