Όλοι αναλαμβάνουμε ρόλους. Με υπευθυνότητα, με σύνεση, με στόχους, με πλάνα, με ενθουσιασμό, με τρέλλα γραπωνόμαστε από δαύτους, γινόμαστε κάποιοι, η ζωή μας αποκτά ένα νόημα, μας δίνουν αξία. Το δύσκολο είναι όταν ο βασιλιάς μείνει γυμνός! Όταν ο τάδε ρόλος τελειώνει, σπάει ο καθρέφτης, παύει να υπάρχει η προέκταση του εαυτού, η αντανάκλαση των συναισθημάτων, ίσως ακόμη και η αιτία ύπαρξης ουσίας και νοήματος. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα υποτιθέμενα δεδομένα μας. Η ζωή ναι μεν συνεχίζεται αλλά κάθε λίγο και λιγάκι θα πρέπει να της δώσεις το χέρι και να ξανασυστηθείς μαζί της.
* Όλοι φοράμε μάσκες· και έρχεται η στιγμή που δεν μπορούμε να τις βγάλουμε χωρίς να ξεκολλήσουμε μαζί τους και το δέρμα μας.
Edith Sitwell
(Βρετανίδα ποιήτρια 1887-2984).
No comments:
Post a Comment