Χαζεύεις κι εσύ τα παράθυρα που συναντάς στις βόλτες σου; Φαντασιώνεσαι τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω τους, πλάθεις τις ιστορίες τους; Παράθυρα κλειστά είτε ανοιχτά, με φώτα σβηστά ή φωτεινά, με κουρτίνες ή χωρίς, με κάποιο μικρό γλαστράκι στο περβάζι ή κάποιο μπιχλιμπίδι κρεμασμένο στο πόμολο. Παράθυρα που δείχνουν που οι άνθρωποι τους κοιμούνται, ή πως έχουν στρώσει το τραπέζι για το μεσημεριανό φαγητό. Παράθυρα που καθρεφτίζουν τις Δευτέρες, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Παράθυρα βρώμικα, παράθυρα νοικοκυρεμένα και παράθυρα επαγγελματικά. Παράθυρα χαραγμένα με τα σημάδια του χρόνου κι άλλα πάλι ακατοίκητα ακόμη, καινούργια. Παράλληλα ανοίγματα, παράλληλες ζωές.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, March 27, 2023
παράθυρα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Twas The Night Before Christmas
Οι άνθρωποι θέλουν διπλωματικές απαντήσεις κι εμένα δεν μ αρέσει καθόλου να είμαι ευέλικτος, είπε ο λαγός. Έτσι κι αλλιώς είχε συνηθίσει...
Καλημέρα Στέλλα μου!
ReplyDeleteΤο ξέρω καλά αυτό το συναίσθημα! Έτσι κάποιες φορές μέσα από σκοτεινά, μισοφωτισμένα παράθυρα προσπαθώ να φανταστώ τους ανθρώπους πίσω από αυτά. Αναρωτιέμαι ποια είναι η μοίρα τους. Άλλα μυρίζουν λεβάντα και κιτρολέμονο κι άλλα ναφθαλίνη. Σαν τη ζωή του καθενός!
Να είσαι καλά! Σε φιλώ!
Καλησπέρα Αννίκα μου, συμφωνώ απολύτως
Deleteφιλιά!!!