Μια μέρα, θα γράφω το επόμενο ξεχνώντας ότι έχει υπάρξει προηγούμενο, θα λέω χθες και θα εννοώ πριν λίγο, θα ρωτάω πάλι και πάλι το ίδιο πράγμα και δεν θα θυμάμαι όχι μόνο εσένα αλλά ούτε εμένα αγάπη μου!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Μια αίσθηση εκπλήρωσης ή μια παρόρμηση για όσα γράφονται χωρίς λέξεις; Οι πιο μεγάλοι έρωτες ποτέ δεν γράφονται. Είναι κάτι σαν φως που φτερουγίζει μόνο στην ψυχή.
ReplyDeleteΚαλό βράδυ Στέλλα!
Όχι!!!
Delete:)
Μια πιθανή αυριανή αμνησία, άνοια, αλτσχάιμερ.
Τους σέβομαι τους μεγάλους έρωτες!
Αλλά τελικά πόσο μεγάλοι είναι πραγματικά;
Πώς μεταλλάσσονται στην καθημερινότητα;
Νομίζω πως οι μεγάλοι έρωτες ανήκουν στους συγγραφείς και στον κινηματογράφο. Ίσως και σε κάποιο ταπεινό blog σαν το δικό μου :)
Καλημέρα Αννίκα μου