του σαββάτου

 

Ο πρωινός καφές αφημένος ακόμη στο τραπέζι,  οι σελίδες του ημερολογίου όπου καταγράφηκαν οι χρόνοι ενός ζυμωτού σπιτίσιου ψωμιού,  οι κατεψυγμένες πίτες και τα τηλέφωνα του Βασίλη,  κινούνται από το ευεργετικό μεσημεριάτικο αεράκι.  Η γλυκιά κούραση από ένα δύωρο περπάτημα,  ένα ποτήρι με καφέ με αφρόγαλα που ήταν ιδιαιτέρως νόστιμο,  η ξινή σερβιτόρα που θα μπορούσε να θυμίζει εμένα,  ο νεαρός που μιλούσε στο τηλέφωνο για μπανάρες και βιβλιάρες στο μπιτσόμπαρο,  το γαλλικό μπουλντόκ με την άσχημη φάτσα που κατούρησε δίπλα μας,  η μαύρη γάτα που φοβήθηκε τα πσι πσι πσι μου,  το μαγαζί με τα ξηρά δαμάσκηνα κλπ κλπ

Θα ήθελα να ασχοληθώ με εθελοντισμό αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να βγαίνω στη γύρα για να φέρω τρόφιμα για μια εστία πχ αστέγων.  

 

Ωστόσο σε ένα κόσμο με κλειστά παράθυρα θα πρέπει εσύ να αποφασίσεις να ξεκλειδώσεις κάποια.  Αλλιώς,  μοναχός σου χόρευε,  όσο θέλεις πήδα και μην παραπονιέσαι καθόλου.