Το σπίτι ήταν στην άκρη του χωριού, από εκεί και πέρα απλωνόταν το δάσος. Η πόρτα κλειδωμένη. Δεν είχα το κλειδί. Η παρέα μου είχε πάρει το μονοπάτι προς το λεωφορείο. Περπατούσα πίσω τους μαζί με την Ευγενία, της λέω, αν δεν ήταν η Β. εγώ δεν θα ήμουν τώρα εδώ μαζί σας. '' Άργησες να έρθεις'' μου απάντησε και προχώρησε μπροστά με τις άλλες. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήμουν χωρίς την τσάντα μου, χωρίς χρήματα και πορτοφόλι. Γύρισα στο σπίτι, η πόρτα όπως προείπα ήταν κλειδωμένη. Εμφανίστηκε η Ν. την παρακάλεσα να μπει από το πλαινό παράθυρο και να μου ανοίξει. Ξύπνησα με το γνωστό συναίσθημα ενός πολύ ζωντανού, πρωινού ονείρου.
No comments:
Post a Comment